Eftir Maríu Ólafsdóttur
maria@mbl.is
Mér gekk vel í stærðfræði í grunnskóla og fannst hún skemmtileg en smátt og smátt hef ég fengið meiri og meiri áhuga á því hvernig stærðfræðinám barna fer fram. Það er mjög mismunandi eftir kennurum og skólum hvernig stærðfræði er kennd en nýtt námsefni sem hefur komið út smátt og smátt undanfarin tíu ár, Einingabækurnar, Geislabækurnar og Átta-tíu-bækurnar, hafa valdið ákveðnum straumhvörfum auk nýrrar námsskrár sem gerð var fyrir tíu árum,“ segir Birna sem starfar sem deildarstjóri yfir stærð- og náttúrufræði í Vatnsendaskóla.
Samvinna nemenda mikilvæg
Í stærðfræðikennslunni leggur Birna áherslu á samvinnu nemenda þannig að þeir vinni í hópum í hlutbundinni stærðfræði, það er að segja vinni með ákveðna hluti og tali saman um verkefnin. Nokkuð er um að getumeiri og getuminni nemendum sé raðað saman í hópa því þannig styrki þeir hver annan en Birna segir þá getuminni oft þrautseigari og tilbúnari til að glíma við verkefnin á meðan hinir gefist fyrr upp. Helsta markmiðið með stærðfræðikennslunni er að nemendur öðlist skilning á stærðfræði. Þá er lögð mikil áhersla á að nemendur beiti rökum, séu skipulagðir í vinnubrögðum og nákvæmir. Birna Hugrún hefur þróað ýmis verkefni undanfarin ár en við kennsluna notar hún bæði keypt gögn og það sem er við höndina eins og mjólkurfernur, dósir, krukkur, eggjabakka og gjaldeyri í klinki héðan og þaðan úr heiminum. Þannig reynir hún að gera kennsluna áhugaverða og segir að ef hún viti að einhver verkefni séu mikilvæg, en sumum finnist þau ekki sérlega áhugaverð, sé gott að hafa skemmtilegt spil eða púsl við höndina til að vinna í kjölfar verkefnis og hvetja börnin áfram við verkefnavinnuna.