Þjóðhátíðargleði Landsliðsmennirnir í handbolta höfðu ástæðu til að fagna innilega eftir að þeir sigruðu Makedóníu í Laugardalshöllinni hinn 17. júní. Þeir leika til úrslita á EM í Austurríki í janúar.
Þjóðhátíðargleði Landsliðsmennirnir í handbolta höfðu ástæðu til að fagna innilega eftir að þeir sigruðu Makedóníu í Laugardalshöllinni hinn 17. júní. Þeir leika til úrslita á EM í Austurríki í janúar. — Morgunblaðið/hag
Góðar Ásdís Hjálmsdóttir og Helga Margrét Þorsteinsdóttir settu báðar Íslandsmet.
Ólafur Stefánsson
Katrín Jónsdóttir
[ Smellið til að sjá stærri mynd ]
Eftir Víði Sigurðsson vs@mbl.is Margir hafa sagt við mig síðustu daga og vikur að það hafi merkilega lítið gerst í íþróttunum á því herrans kreppuári 2009. Flatneskjan hafi ráðið ríkjum og fáir hafi staðið sig sem skyldi.

Eftir Víði Sigurðsson

vs@mbl.is

Margir hafa sagt við mig síðustu daga og vikur að það hafi merkilega lítið gerst í íþróttunum á því herrans kreppuári 2009. Flatneskjan hafi ráðið ríkjum og fáir hafi staðið sig sem skyldi.

Íslendingar gera miklar kröfur til síns íþróttafólks. Á þeim hefur ekkert verið slakað þó að góðærið sé að baki. Við eigum að vera best í heimi, hvað sem tautar og raular. Næstbest er ekki nóg.

En hvað gerðist eiginlega á þessu litlausa íþróttaári sem nú er að baki?

*Ólafur Stefánsson tryggði Ciudad Real Evrópumeistaratitilinn í handbolta með stórkostlegri frammistöðu í úrslitaleiknum – annað árið í röð.

*Eiður Smári Guðjohnsen varð Evrópu- og Spánarmeistari í fótbolta með Barcelona og spilaði 33 leiki með liðinu á tímabilinu.

*Þórunn Helga Jónsdóttir varð Suður-Ameríkumeistari í fótbolta með Santos.

*Þóra B. Helgadóttir var kjörin besta fótboltakona Noregs – tekin fram fyrir nánast allt norska landsliðið sem komst í undanúrslit á EM.

*Helga Margrét Þorsteinsdóttir missti af gullverðlaunum á Evrópumóti unglinga í sjöþraut þegar hún meiddist á lokametrunum, með yfirburðastöðu.

*Handboltastrákarnir í 21 árs landsliðinu fengu silfurverðlaun á heimsmeistaramótinu í Túnis og Ólafur Guðmundsson var kjörinn besti leikmaður mótsins. Sem sagt bestur í heimi í þeim aldursflokki.

*Ásdís Hjálmsdóttir setti Íslandsmet í spjótkasti sem hefði fleytt henni í úrslitakeppni á heimsmeistaramótinu.

*Kvennalandsliðið í fótbolta var eitt tólf liða sem léku um Evrópumeistaratitilinn í Finnlandi.

*Karlalandsliðið í handbolta tryggði sér þátttökurétt á enn einu stórmótinu og leikur til úrslita á EM í Austurríki í janúar.

Nei, það gerðist hreinlega ekkert markvert hjá íslensku íþróttafólki á árinu 2009. Ansi hreint flatt og fábreytt ár. Eða hvað?

Handahófskennd upptalningin hér að framan myndi eflaust þykja stórkostleg ársuppskera hjá mörgum þjóðum þar sem íbúarnir eru taldir í milljónum. Ekki í fáum hundruðum þúsunda eins og á landinu okkar afskekkta sem margir telja á mörkum hins byggilega heims.

Og var þó bara stiklað á stóru. Það vita kannski ekki margir að íslenskir keppendur í t.d. karate, taekwondo og skylmingum unnu til margra gullverðlauna á alþjóðlegum mótum á árinu 2009. Landsliðið í keilu skipaði sér í hóp átta bestu þjóða í Evrópu í fyrsta skipti. Kvennalandsliðið í handbolta á raunhæfa möguleika á að komast í úrslitakeppni Evrópumótsins í fyrsta skipti. Körfuboltalandsliðin unnu góða sigra. Og fjölmargt annað íslenskt íþróttafólk stóð sig með miklum sóma á erlendum vettvangi þó að það hafi ekki endilega fagnað sigrum eða komið heim með verðlaunapeninga um hálsinn.

Nei, þegar við lítum um öxl og skoðum afrek liðins árs getum við verið stolt af íslensku íþróttafólki. Við getum ekki miðað allt við silfrið góða í Peking. Það er miklu nær að horfa til þeirrar ótrúlegu breiddar sem er í íslenskum íþróttum. Það er magnað að við skulum eiga afreksfólk á góðum alþjóðlegum mælikvarða í eins mörgum greinum og raun ber vitni.

En það sem mestu máli skiptir er að íþróttahreyfingin og grasrótarstarfið í landinu hefur haldið bærilega velli í þeim þrengingum sem gengið hafa yfir þjóðina undanfarna fimmtán mánuði. Íþróttastarfið í landinu, stærsti forvarnarþáttur samfélagsins, er að mestu borið uppi af ótölulegum fjölda sjálfboðaliða sem halda félögum og íþróttagreinum gangandi af áhuga og metnaði, víðast hvar við afar takmörkuð fjárráð eða styrki. Það eru fyrst og fremst foreldrar sem standa undir barna- og unglingastarfi flestra félaga, safna fé fyrir launum þjálfara og fjármagna keppnisferðirnar. Það er þarna – í grasrótinni – sem stærstu sigrarnir vinnast.

Ísland á EM og afrek Ólafs

Sautjánda júní stemningin var endurvakin af karlalandsliði Íslands í handbolta á þjóðhátíðardeginum árið 2009. Rétt eins og árin 2006 og 2007 nýtti handboltalandsliðið sér stemninguna í Laugardalshöll á þessum hátíðisdegi til að tryggja sér þátttökurétt á enn einu stórmótinu. Ísland vann stórsigur á Makedóníu, 34:26, frammi fyrir troðfullri Laugardalshöll og þar með voru farseðlarnir til Austurríkis gulltryggðir. Þar leikur Ísland í úrslitakeppni EM í næsta mánuði, nánar tiltekið dagana 19.-31. janúar.

Ólafur Stefánsson var ekki með að þessu sinni því hann tók sér ársfrí frá landsliðsverkefnum eftir silfrið í Peking haustið 2008. En þessi magnaði handboltamaður var samt í sviðsljósinu sem aldrei fyrr. Hann vann óumdeilanlega stærsta íþróttaafrek Íslendings á árinu 2008 þegar hann tryggði Ciudad Real sigur í Meistaradeild Evrópu með frækinni frammistöðu í seinni úrslitaleiknum gegn Alfreð Gíslasyni og hans mönnum í Kiel. Rétt eins og hann gerði í úrslitaleik gegn sama liði nákvæmlega einu ári áður.

„Það er ekki bara að Óli sé góður leikmaður, heldur er hann frábær liðsmaður sem er alltaf að miðla til samherja sinna og gerir þá raunverulega betri,“ sagði Guðmundur Þ. Guðmundsson landsliðsþjálfari við Morgunblaðið þegar það ræddi við hann um afrek Ólafs.

Fyrstar í úrslitakeppni EM

Þau þáttaskil urðu í íslenskri knattspyrnu á árinu 2009 að A-landslið lék í fyrsta skipti í úrslitakeppni Evrópumóts. Það var kvennalandsliðið sem var í hópi þeirra tólf þjóða sem léku um Evrópumeistaratitilinn í Finnlandi í lok sumars.

Íslenska liðið var í tólfta sæti samkvæmt styrkleikalista af þeim tólf þjóðum sem léku í Finnlandi. Það var því ekkert óvænt við það að því skyldi ekki takast að komast áfram úr riðlakeppninni og þyrfti að fara heim að henni lokinni. Ísland tapaði þó öllum leikjum sínum naumlega, 1:3 fyrir Frökkum eftir að hafa náð forystunni með marki Hólmfríðar Magnúsdóttur og klúðrað vítaspyrnu, 0:1 fyrir Noregi og 0:1 fyrir Þýskalandi en tvær síðarnefndu þjóðirnar komust í fjögurra liða úrslit. Þýskaland vann England, 6:2, í úrslitaleik mótsins.

„Það er mikill meðbyr með okkur, þjóðin fylgdist með og fjölmargir stóðu á bak við okkur sem er gífurlega dýrmætt. Því miður gátum við ekki launað fyrir okkur með því að vinna leik á mótinu en við vissum að þetta yrði erfitt. Við vorum í langsterkasta riðlinum, sýndum samt að við áttum heima hérna og getum því vel farið stoltar heim. Við áttum möguleika í öllum leikjunum,“ sagði Katrín Jónsdóttir, fyrirliði íslenska liðsins, við Morgunblaðið í mótslok í Finnlandi.