Þá eru vorverkin hafin. Hjálmar Freysteinsson þreif bílinn sinn „lauslega“. Þótti honum ástæða til að hrósa sjálfum sér fyrir dugnaðinn:
Ég iðinn bóna bílinn
bæði snemma og seint,
(flest ég færi í stílinn
en fáu lýg ég beint).
Hjálmar bætti við að bíllinn yrði bónaður seinna. Sigrún Haraldsdóttir fiktaði smávegis, eins og hún komst að orði:
Þorgrímur við Bugðu býr
bæði er hann vænn og hýr
jakkinn hans er næstum nýr
notalegur, grænn og hlýr
hann á gæsir, hænsn og kýr
hesta, kött og fleiri dýr
karlinn er í kolli skýr
kroppur hans er ekki rýr
burt frá keldum snöggt hann snýr
sneypu hverja alveg flýr
vinnur eins og þrælar þrír
þykir sterkur eins og Týr
gjarnan hann með gaddavír
girðir fyrir vegi og brýr
er um grundir ferðast frír
fylgir honum nokkur gnýr
bílinn sinn af krafti knýr
keyrir helst í fimmta gír
Reynir Axelsson orti á sínum tíma:
Það krefst átaks og töluverðs kjarx
og kannski sálarlegs sparx
til að byrja
fyrir alvöru að spyrja
hvort að Lenin missti ekki Marx.
Og rifja má upp úr stafsetningarorðabók:
Fax og uxi, x og lax,
æxli, texti, pex og vax.
Jaxl og víxill, víxl og ax,
vaxa, öxi, buxur, sax.