Gylfi Þorkelsson horfði út um gluggann á nýsleginn blettinn. Þegar tíkin kom inn varð honum að orði: Nú er úti veður vott, vex allt hratt í þessu. Við augum blasir flötin flott með fúla skítaklessu.

Gylfi Þorkelsson horfði út um gluggann á nýsleginn blettinn. Þegar tíkin kom inn varð honum að orði:

Nú er úti veður vott,

vex allt hratt í þessu.

Við augum blasir flötin flott

með fúla skítaklessu.

Friðrik Steingrímsson var fljótur til svars:

Blettinn sló og brosti hýr

en brátt varð alveg hlessa,

því uppskeran var ansi rýr

aðeins skítaklessa.

Fésbókin er kjörin fyrir kveðskap, enda ferskeytlan mátulega löng. Séra Hjálmar Jónsson setti á Fésbókarsíðu sína:

Dagur liðinn, komið kvöld,

kallinn fer að sofa.

Ólöf G. Ásbjörnsdóttir setti inn:

Dreymi hann nú auð og völd

og daginn næsta lofa.

Þá Guðbrandur Ægir:

Vakni aftur í vinafjöld,

vilji Guð því lofa.

Og Sigrún Grímsdóttir:

Hefur tug og hálfa öld

og Hjartsláttinn að lofa.

Helgi Zimsen lagði einnig orð í belg:

fyrir daginn dragast tjöld

drauma lifnar stofa,

þar sem andinn eflir völd,

engan finnur dofa.

þar mun ekkert hemja höld

hann má flugið lofa.

Loks Jón Ármann Gíslason:

þó að líði ár og öld

æ mun Guð sinn lofa