Magnea „Það er alveg nauðsynlegt að hafa einhverjar plöntur í kringum sig," segir Magnea sem á fallegan garð á Lindargötunni. Ræktunaráhuginn kom snemma í ljós og segir hún að ræktunin sé henni í blóð borin.
Magnea „Það er alveg nauðsynlegt að hafa einhverjar plöntur í kringum sig," segir Magnea sem á fallegan garð á Lindargötunni. Ræktunaráhuginn kom snemma í ljós og segir hún að ræktunin sé henni í blóð borin. — Morgunblaðið/Árni Sæberg
Kaktusar Magnea segir að hún hafi ákveðið að gefa kaktusunum sínum sumarfrí frá inniverunni og setja þá út, þeim líði ágætlega úti í góðu veðri.
Ekkert gras „Ég sakna þess eiginlega ekkert að hafa gras," segir Magnea. Hún segir gras eitt versta illgresi sem maður komist í tæri við.
[ Smellið til að sjá stærri mynd ]
Magnea Sigurbergsdóttir hefur óbilandi áhuga á plöntum og ræktun. Þegar hún flutti úr sveitinni í höfuðborgina fyrir fimmtán árum lét hún grasleysið ekki stöðva sig heldur hefur hún komið plöntum í hátt í 300 pottum fyrir í hellulögðu porti bak við hús sitt.

Ylfa Kristín K. Árnadóttir

ylfa@mbl.is

Magnea Sigurbergsdóttir og eiginmaður hennar, Heimir Þ. Gíslason, búa á Lindargötunni og reka þar gistiheimilið Moby Dick. Enginn eiginlegur garður er við húsið, í þeim skilningi að á aflokuðu svæði aftan við húsið er ekkert gras heldur aðeins steyptar hellur, en hinsvegar finnast þar fleiri plöntur en í flestum görðum. „Það sem er skemmtilegt við þetta er að hér er bóndakona úr sveit og þegar hún flytur á mölina þá má segja að óbeint hafi hún skrúðgarðinn með sér þótt allt sé steypt í hólf og gólf,“ segir Heimir við blaðamann þegar hann er nýmættur í heimsókn. „Hún hefur sagt steinsteypunni stríð á hendur,“ bætir hans kankvíslega við og það er ekki ofsögum sagt enda eru plönturnar orðnar vel á þriðja hundrað talsins.

Fékk fjölær blóm í fermingargjöf

„Hann byrjaði snemma í mér þessi ræktunaráhugi,“ segir Magnea og hún er með tímasetninguna á hreinu. „Ég fékk fjölær blóm í fermingargjöf,“ segir hún og játar að hún hafi ekki hætt að rækta síðan. „Pabbi beitti reyndar rollunum á þær, fannst þær ekki vera gæfulegar. En síðan hefur þetta aukist og margfaldast.“

Magnea bjó lengst af á Selparti í Gaulverjarbæjarhreppi þar sem hún átti stóran garð en árið 1995 keypti hún hús á Hverfisgötu. „Öfugt við annað fólk þá keypti ég mér sumarbústað í Reykjavík,“ segir hún og hlær. Þremur árum síðar keypti hún húsið á Lindargötunni og árið 2006 opnuðu hún og Heimir gistiheimilið. „Ég tók heilmargar plöntur með mér úr garðinum mínum í sveitinni. Svo hef ég haldið þeim í skefjum, þær stækka ekki meira en ég leyfi þeim, ég klippi bara af þeim,“ segir hún. Hún hefur nákvæman fjölda pottanna ekki á hreinu. „Heimir er stundum að telja, hann segir að það séu um 250-300 pottar.“ Tegundirnar eru álíka margar því það er lítið um að sama plöntutegundin sé í tveimur pottum.

Saknar ekki grassins

Blaðamanni leikur forvitni á að vita hvort það hafi ekki verið erfitt fyrir bóndakonuna, sem áður var umkringd grasi og gróðri, að flytja á mölina, í hús með steinsteyptu porti. „Ég segi alltaf að ég sé búin að vera í því alla ævi að útrýma grasi því það er eiginlega versta illgresið sem maður kemst í, það er erfiðast að losna við það ef það kemst í beðið hjá manni. Ég sakna þess eiginlega ekkert að hafa gras. Mér fannst það sjálfsagður hlutur að halda áfram að rækta. Það er mér í blóð borið að rækta. Það er alveg nauðsynlegt að hafa einhverjar plöntur í kringum sig. Það getur bara verið alveg eins skemmtilegt að rækta í pottum eins og hinsegin. Ég var með stóran garðskála og var með marga potta þar. Ég er ekki óvön því að rækta allt mögulegt í pottum,“ segir Magnea.

Kartöflugarður í hjólbörum

Í fyrsta skipti í vetur ákvað Magnea að prufa að rækta kartöflur. „Ég sáði í mars. Ég átti spíraðar kartöflur inni í ísskáp, þær voru fyrir mér svo ég fékk mér fernur og setti í þær mold. Svo varð ég leið á að hafa þær inni svo ég setti þær út í hjólbörur. Það fraus margar nætur eftir að ég setti þær út en það gerði þeim ekki neitt.“ Magnea er ánægð með afraksturinn. „Kartöflurnar eru alveg ægilega fínar! Það er alveg óhætt að reyna að sá kartöflum t.d. í stóra blómsturpotta, það er ekkert mál.“ Hún segist ætla að halda kartöfluræktinni áfram. „Ég fer ekki að hætta því, það er alveg pottþétt!“