Haustið fer ekki vel í Pétur Stefánsson:
Ósköp er hráslaga haustið
herskátt í aðgerðum sínum;
nú hristir það hrörnuð laufin
af hálfnöktum greinum,
og dreifir dropum úr skýjum
dólgslega yfir bæinn.
Og hálfdauð blómin híma
hjálparlaus úti í garði.
Nú þegar rokar og rignir
og ruslið fýkur um götur,
er gott að eiga athvarf
innan dyra í skjóli.
– Svo birtist vindsterkur vetur
með veðrin sín köldu og dimmu.
En svo kemur aftur til okkar,
ylríka langþráða vorið.
Ingólfur Ómar Ármannsson hefur mikið álit á kveðskap Péturs:
Honum Pétri hrósa verð,
hann er feikna slyngur,
laginn er við ljóðagerð
lipur hagyrðingur.
Strengi í hörpu stilla kann,
stökur margar semur,
andagiftin yfir hann
öllum stundum kemur.
Kristinn Tómasson hringdi og benti á að svarið hjá Eyjólfi ljóstolli í Vísnahorninu í gær hefði verið: „Ég þúa guð og góða menn, en þéra andskotann og yður!“ Kristinn bætti við: „Snilldin var mikil hjá Eyjólfi þegar hann svaraði þessu.“