Bjarney Erla Sigurðardóttir

Nú legg ég augun aftur,

ó, Guð, þinn náðarkraftur

mín veri vörn í nótt.

Æ, virst mig að þér taka,

mér yfir láttu vaka

þinn engil, svo ég sofi rótt.

(Sveinbjörn Egilsson.)

Baddý bjó frá fæðingu í fjölskylduhúsi á Marargötu 1. Þar bjuggu foreldrar hennar Guðrún og Sigurður frændi minn á miðhæðinni, afi og amma, Bjarney og Sigurjón, uppi og Sigdís afasystir í kjallaranum. Við vorum á svipuðum aldri og þangað kom ég reglulega að heimsækja Sigdísi eða Siggu frænku eins og hún var kölluð og var ömmusystir mín. Í þessum heimsóknum hittumst við Baddý frænka mín og lékum okkur saman. Við höfðum gaman af að hlaupa eftir renningnum á ganginum uppi hjá Bjarneyju og Sigurjóni eða spila svartapétur við Siggu eða dunda eitthvað niðri hjá henni. Skemmtilegast var þó þegar Baddý spilaði á orgelið hennar ömmu sinnar og við sungum með Siggu frænku sem hafði gaman af því hvað við kunnum af textum og stolt yfir því hvað Baddý var flink að spila. Hún var svo músíkölsk og spilaði allt eftir eyranu.

Á öllum hæðum var okkur gert eitthvað til góða og ég minnist sérstaklega þegar við fengum fyllta brjóstsykurinn hjá Bjarneyju og eitthvað var okkur gert til góða á öllum hæðum. Baddý var umvafin ást og umhyggju lítil stelpa á Marargötunni og var augasteinn allra. Við hittumst minna eftir að hún fór að Sólheimum í Grímsnesi en þó oft í fríum. Ég hafði ekki hitt hana í fjöldamörg ár þegar ég kom að Sólheimum og við báðar orðnar fullorðnar. Hún þekkti mig strax og eftir þetta hittumst við stöku sinnum. Seinna var ég svo heppin að geta endurnýjað kynnin við Baddý þegar ég fór að hitta hana ásamt mömmu hennar og Halldóri fósturpabba á Borgarbókasafninu í Árbæ þar sem ég starfa. Þangað kom hún síðast núna þremur vikum áður en hún dó. Þá færði hún mér tvær myndir af sér aðra þar sem hún er í upphlutnum hennar Bjarneyjar ömmu sinnar á Marargötunni þar sem burkninn stóri er í baksýn í fallegu stofunni.

Baddý hefur verið svo heppin að fá tækifæri til að ferðast um allan heim með mömmu sinni og fósturföður og hafði yndi af því að punta sig og taka þátt í samkvæmislífinu á ferðalögum. Hún naut þess líka að synda bæði í sundlaugum og sjó og lét smá kælingu ekki aftra sér. Þau fóru líka iðulega með henni í bústaðinn í Grímsnesinu, hjólhýsaferðir og fyrir nokkrum árum hitti ég þau öll í Esjugöngu. Samband þeirra var einstakalega hlýtt og gamansamt og hún naut þess að vera í löngum fríum á fallega heimilinu í Malarásnum. Eftir að Baddý veiktist hafa þau hugsað um hana dag og nótt og sinnt því verkefni af einstakri alúð. Ekki er hægt að hugsa sér betri aðhlynningu og umhyggju en hún hefur fengið að njóta hjá þeim. Söknuður þeirra og missir er mikill.

Um leið og ég vil þakka fyrir að hafa fengið að kynnast Baddý frænku votta ég fjölskyldu hennar og ástvinum innilega samúð. Guð geymi hana Baddý frænku mína.

Elsku Baddý, ég fékk þann heiður að verða stjúpsystir þín þegar pabbi þinn og mamma mín giftu sig. Þegar við hittumst síðast varstu svo hress og svo indæl eins og alltaf. Það sem mér finnst standa upp úr síðustu árin sem við gerðum saman var stúdentsveislan mín í fyrra, þar sem við skemmtum okkur konunglega og ég á svo skemmtilegar myndir frá því sem ég mun passa vel upp á. Það voru ófá skiptin þar sem við vorum með mömmu inni á baði að gera okkur sætar, auðvitað var litun og plokkun föst rútína hjá okkur.

Takk fyrir samfylgdina á liðnum árum.

Elsku Baddý okkar, mikið eigum við eftir að sakna samverustundanna með þér. Það var oft kátt á hjalla hjá okkur þegar við vorum að stússast í eldhúsinu eða þegar við fórum í búðaráp og keyptum okkur eitthvað til að punta okkur, þú varst svolítil punturófa.

Oft fórum við í Kolaportið að skoða öll djásnin þar, það fannst þér skemmtilegt og fengum við okkur oftast eitthvað gott í gogginn. Við minnumst líka hvað þú spilaðir fallega á hljómborðið jólasálma, en þú hafðir lært á orgel hjá ömmu, nöfnu þinni. Oft greipstu í prjónana hjá mér og prjónaðir stanslaust án þess að þurfa að horfa, líklega hefur þú fengið þessa æfingu á Sólheimum. Þú varst alltaf glöð, kát og góð, ekki síst þegar þú hittir smáfólkið, það fannst þér sérstaklega skemmtilegt.

Við viljum þakka þér fyrir allar góðu samverustundirnar.

Kær vinkona okkar hún Bjarney Erla Sigurðardóttir, eða Baddý eins og hún var ávallt kölluð kvaddi hinn 23. september síðastliðinn. Hún Baddý var alveg sérstaklega ljúf og yndisleg kona. Hún var sannur vinur vina sinna og varði þá af mikilli einurð ef henni fannst þurfa. Baddý spilaði listavel á orgel og var með einstaklega næmt tóneyra. Ef hún kunni ekki eitthvert lag var nóg að humma það fyrir hana og þá gat hún spilað það. Við áttum margar góðar stundir við orgelið í Stuðlaselinu þar sem Baddý spilaði og við hin sungum. Baddý var mikill húmoristi og ekki þurfti mikið til að hún sæi spaugilegu hliðarnar á hlutunum, það er gott að muna hláturinn hennar Baddýjar því hann hlýjaði manni svo mikið.

Baddý átti alveg sérstakt samband við foreldra sína sem einkenndist af mikilli ástúð og náinni vináttu. Hún kaus að verja flestum sínum frístundum með þeim og ferðuðust þau saman um allt landið og út um allan heim.