Víkverjiskrifar

Margir kvarta stöðugt vegna dagskrár ríkissjónvarpsins. Þetta finnst Víkverja vera með ólíkindum og vill frekar sjá fólk brosa ánægt framan í heiminn en vera með fýlusvip.

Hver hefði til dæmis vilja missa af stefnuræðu forsætisráðherra sl. mánudagskvöld? Þökk sé Sjónvarpinu að forsætisráðherra gat komið efasemdum sínum um stjórnina á framfæri. „Byggjum við upp traust á stjórnmálunum og okkur sjálfum með framgöngu okkar?“ spurði hún eftir að hafa vakið athygli á því að traust til Alþingis hefði aldrei verið minna og það yrði ekki einvörðungu skýrt með vísan til bankahrunsins fyrir þremur árum. „Vinnum við í þágu heildarinnar þegar til lengdar er litið?“ hélt forsætisráðherra áfram, fyrir þá sem misstu af beinu útsendingunni. „Erum við góðar fyrirmyndir því unga fólki sem veltir fyrir sér virkri þátttöku í stjórnmálastarfi? Því verður hver að svara fyrir sig.“

Innanríkisráðherra, sem valdi að vera á ráðstefnu í Mexíkó frekar en við þingsetningu, svaraði þessu reyndar í þættinum Í bítið á Bylgjunni morguninn eftir á milli þess sem lesnar voru upp bingótölur dagsins: „Ég hef nú ekki misst af neinu og held að enginn hafi misst af mér.“

Svo haldið sé áfram að hæla Sjónvarpinu þá má dagskrárstjóri þess eiga það að þar á bæ er hlustað þegar eldri þegnar þessa lands leggja orð í belg. Ekki er ofsagt að allt varð hreinlega vitlaust, þegar hætt var að sýna Leiðarljós, en eftir að sýningar hófust daglega á ný hafa þessar raddir þagnað, þó að aldur og veikindi geti vissulega átt hlut að máli. Nú heyrir Víkverji að margir séu komnir fram á brúnina vegna þáttarins Kexverksmiðjunnar og ekkert geti komið þessu fólki til bjargar nema sýningum verði hætt og Hringekjan sýnd í staðinn. Leikmyndin sé enn til hjá Rúv og því ekkert til fyrirstöðu. Heill og hamingja áhorfenda Sjónvarpsins er sögð í veði. Boltinn er í Efstaleiti.