Guðmundur Kristinn Guðjónsson fæddist á Kolmúla við Reyðarfjörð 6.10. 1940. Hann lést á sjúkrahúsinu í Neskaupstað 31.10. 2011.

Foreldrar hans eru Guðjón Daníelsson, f. 18.3. 1913 og Jóna Björg Guðmundsdóttir, f. 4.12. 1920, d. 8.7. 2002, bændur á Kolmúla. Systkini Guðmundar eru Halla, f. 11.7. 1943, Borgþór, f. 29.4. 1948, Dagný, f. 25.1. 1950, Elísa, f. 30.5. 1951, Bryndís, f. 5.2. 1953 og Guðjón, f. 5.12. 1956.

Guðmundur kvæntist þann 4.6. 1967 Stefaníu Óskarsdóttur, f. 6.9. 1949 í Reykjavík. Foreldrar Stefaníu voru Óskar Þórormsson, f. 8.4. 1921, d. 23.12. 1996 og Helga María Jónsdóttir Snædal, f. 26.11. 1922, d. 1.5. 1996. Börn Guðmundar og Stefaníu eru: 1) Jóna Björg, f. 16.7. 1966. Maki: Rúnar Sigurður Reynisson, f. 1.1. 1960. Börn: a) Guðmundur Stefán, f. 16.12. 1981, í sambúð með Sabinu Lundblad, f. 1.7. 1985, sonur hans Hlynur Yngvi, f. 15.5. 2003. b) Linda Björk, f. 19.3. 1988, í sambúð með Einari Þóri Árnasyni, f. 27.5. 1987. c) Erna Rut, f. 7.4. 1994. d) Elfa Dögg f. 26.9.2003. 2) Bjarki, f. 19.11. 1968. Dóttir hans er Aníta Líf, f. 12.2.2003. 3) Óskar Þór, f. 19.10. 1969. Maki: Málfríður Hafdís Ægisdóttir, f. 28.1. 1970. Börn: a) Stefanía, f. 15.8. 1991 í sambúð með Hannesi Þór Þorlákssyni, f. 23.7. 1987. Sonur þeirra er Brynjar Þór, f. 17.6. 2011. b) Alexander Freyr, f. 4.3. 1996. 4) Helga Snædal Guðmundsdóttir, f. 1.5. 1974 í sambúð með Veigari Grétarssyni, f. 7.1. 1976. Börn: a) Aðalbjörg Ýrr Þorsteinsdóttir, f. 18.7. 1999. b) Sólveig Stefanía Veigarsdóttir, f. 1.7. 2011. Sonur Veigars frá fyrri sambúð er Stefán Þór, f. 3.5. 2001.

Guðmundur stundaði ýmis verkamannastörf um ævina, var meðal annars á vertíðum en vann lengst af hjá Kaupfélagi Fáskrúðsfirðinga á vörubíl, lyftara og sem sláturhússtjóri. Hann vann einnig við fiskvinnslu hjá Skútuklöpp í nokkur ár og rak um margra ára skeið G.G. Garðaúðun. Síðustu árin sótti hann námskeið í útskurði og skar út marga fallega muni úr tré.

Útför Guðmundar fer fram frá Fáskrúðsfjarðarkirkju í dag, 7. nóvember 2011, og hefst athöfnin kl. 14.

Elsku pabbi minn, ekki datt mér nú í hug þegar þú fórst með sjúkrabílnum á Norðfjörð að lífi þínu yrði lokið nokkrum klukkustundum síðar. Þú varst alltaf svo hress, fyrir utan þegar þú fékkst kransæðastífluna árið 1992, en eftir þá reynslu fannst mér þú öðlast nýja sýn á lífið og fara að njóta þess betur. Þér gat allt í einu dottið í hug eftir vinnu á föstudegi hvort þið mamma ættuð ekki bara að skreppa til Akureyrar yfir helgina og þá var bara pakkað í tösku og farið af stað. Þið nutuð þess líka að ferðast með hjólhýsið ykkar um landið og voru það ófá skiptin sem „Krákukotið“ var hengt aftan í bílinn með litlum fyrirvara og brunað af stað út í bláinn.

Ekki var nú mikið um fjölskylduferðir hjá okkur þegar ég var barn enda vannst þú alltaf mikið og svo var nú líka töluvert mikið mál að koma fjórum krökkum í fólksbíl og skella sér í ferðalag. Ein ferð er mér þó mjög minnisstæð en það er vinnuferðin sem ég fékk að fara með þér í Mývatnssveit á vörubíl, en það var mikil ævintýraferð fyrir lítið stelpuskott. Lítil börn löðuðust alltaf að þér og eru þau mörg börnin í bænum okkar sem hafa kallað þig afa gegnum tíðina (til viðbótar við barnabörnin þín) og þótti þér það nú ekkert leiðinlegt.

Þú varst alltaf handlaginn, pabbi minn, og sem barn trúði ég því alltaf að það væri ekki sá hlutur til sem þú gætir ekki lagað. Fyrir nokkrum árum fannst þú svo drauma „hobbí-ið“ þegar þú fórst á námskeið í útskurði og áttir margar góðar stundir í kjallaranum við að skera út listaverk í tré.

Elsku pabbi minn, takk fyrir árin sem við áttum saman.

Sjáumst seinna. Ég elska þig.

Þín dóttir,

Jóna Björg.

Kæri bróðir, við áttum síst von á því að fá fréttir af andláti þínu. Seinnipart mánudagsins 31. október var okkur tilkynnt þessi sorgarfrétt. Svona gerast hlutirnir skyndilega. Þú hafðir verið slappur einhverja daga með hitaslæðing, sem menn gera ekki mikið veður út af, en ert nú farinn til sumarlandsins, sem við hin eigum eftir að ferðast til. Þú varst elstur af okkur systkinunum frá Kolmúla, nýorðinn 71 árs, sem er ekki hár aldur í dag miðað við háan aldur föður okkar sem er 98 ára og eldhress. Þetta er gangur lífsins og ekki spurt um aldur. Gummi, eins og við kölluðum þig alltaf, fór ungur að vinna fyrir sér hingað og þangað. Við systkinin vorum stolt þegar þú komst heim á nýja bílnum þínum, hvítum Austin Gipsy-jeppa. Þú varst mikið snyrtimenni og ef óhreinindi féllu á bílinn varst þú kominn með bílinn í bæjarlækinn til að þvo hann. Okkur systkinunum var boðið í bíltúr á þjóðhátíðardaginn, lá leiðin yfir Staðarskarð og inn á Búðir til að taka þátt í hátíðarhöldunum þar. Við vorum mjög stolt af þér, þú varst í hvítri skyrtu með lakkrísbindi um hálsinn og á flottasta bíl sem við höfðum augum litið. Þessi bíll veitti þér mikið frelsi og varst þú mikið á rúntinum og í því að keyra vini þína og kunningja á böll. Þú varst laghentur og sést það vel á heimili þínu. Þegar fór að róast um í vinnunni hjá þér lærðirðu útskurð og skildir eftir þig marga og fallega hluti, ss. klukkur og fleira handverk. Þú hafðir mjög gott lag á börnum og hafðir gaman af að spjalla við frændsystkini þín og vini.

Kæri bróðir, það er komið að kveðjustund, það verða víst ekki fleiri kaffisopar drukknir hér. Kæra Stebba og fjölskylda, við vottum ykkur innilega samúð. Sagt er að tíminn lækni öll sár. Minningin um þig, kæri bróðir, verður áfram í hjörtum okkar.

Elísa (Lísa), Guðjón (Guji)

og Aðalheiður (Alla).

Hinsta kveðja

Leiðrétting 10. nóvember

Í æviágripinu var lagfært:

Guðmundur kvæntist hinn 4.6. 1967. 2) Einar Þórir Árnason, f. 27.5. 1987. 3) Í upptalningu á börnum Jónu Bjargar vantaði yngsta barn hennar, (d) Elfu Dögg, f. 26.9. 2003. 4) Hannes Þorláksson, f. 23.7. 1987. 5) Stefán Þór Veigarsson, f. 3.5. 2001.