Guðfríður Lilja Grétarsdóttir
Guðfríður Lilja Grétarsdóttir — Morgunblaðið/Ómar
[ Smellið til að sjá stærri mynd ]
Sigrún Rósa Björnsdóttir sigrunrosa@mbl.

Sigrún Rósa Björnsdóttir

sigrunrosa@mbl.is

Meirihluti utanríkismálanefndar, sem í gær samanstóð af stjórnarandstöðu, Framsóknar- og Sjálfstæðismönnum, ásamt þingmanni Vinstri hreyfingarinnar – Græns framboðs, samþykkti í gærkvöldi bókun um að beina því til ríkisstjórnarinnar að fyrirsvar í dómsmálum og öðru sem snúi að Icesave gagnvart ESA og EFTA-dómstólnum yrði áfram á hendi Árna Páls Árnasonar, efnahags- og viðskiptaráðherra.

Undir bókunina skrifuðu fimm af níu nefndarmönnum, Sigmundur Davíð Gunnlaugsson og Gunnar Bragi Sveinsson, Framsóknarflokki, Ólöf Nordal og Ragnheiður Elín Árnadóttir Sjálfstæðisflokki og Guðfríður Lilja Grétarsdóttir Vinstri grænum. Í bókuninni er vísað til fordæma um að fagráðherra fari með fyrirsvar í tilteknum milliríkjamálum.

„Við hin lögðum áherslu á að það væri rétt og í samræmi við stjórnskipunina að hið formlega fyrirsvar væri á hendi utanríkisráðherra,“ segir Árni Þór Sigurðsson, þingmaður VG og formaður utanríkismálanefndar, um bókun stjórnarþingmanna. Birgitta Jónsdóttir, þingmaður Hreyfingar, áheyrnarfulltrúi í nefndinni, studdi þá bókun en getur sem slík ekki staðið að afgreiðslum nefndarinnar. Árni Þór segir ákvörðunarvaldið um forsvarið ekki á forræði nefndarinnar. Báðar bókanir leggi áherslu á samráð á milli ráðuneytanna um það sem málið varðar og einnig við utanríkismálanefnd. Hann hafi jafnframt lagt það til í sinni bókun að utanríkisráðherra og efnahags- og viðskiptaráðherra komi fljótlega fyrir nefndina til að fjalla um málsmeðferð og málsvörn Íslands í málinu.

FORSVAR Í ICESAVE

Ekki rætt málið við Guðfríði

Steingrímur J. Sigfússon, fjármálaráðherra og formaður VG, segist ekki hafa heyrt rök eða sjónarmið Guðfríðar Lilju Grétarsdóttur, enda hafi málið ekki verið rætt í þingflokknum. „Ég get því ekki tjáð mig um það sem stendur en mér sýnist náttúrulega að að lokum hljóti það að vera á hendi framkvæmdavaldsins að ákveða sína verkaskiptingu í þessu máli og styðjast þar við lög og reglur og alþjóðasamninga.“ Í sjálfu sér geri hann ekki athugasemdir við að utanríkismálanefnd lýsi skoðunum á þessu enda geti það varla orðið það eina sem ráði niðurstöðunni, þegar nefndin skiptist í tvær jafnstórar fylkingar. Það sé því ríkisstjórnarinnar að komast að skynsamlegri niðurstöðu og það verði gert.