Sigríður Guðjónsdóttir

Í dag kveðjum við vinkonu okkar sem var spilafélagi okkar í mörg ár. Hún spilaði síðast við okkur í október síðastliðnum og þá fundum við að hún var þrotin að kröftum en áttum ekki von á að svo stutt yrði til endaloka. Sigríður var góð spilakona, glögg og minnug og elskuleg í viðmóti.

Sigríður átti stóra fjölskyldu sem var henni fjarskalega kær. Hún ferðaðist mikið með börnum sínum og barnabörnum og naut þess að segja okkur frá öllu því skemmtilega sem á daga hennar dreif.

Sigríður var mjög listfeng og hafði unun af að skapa fallega muni, hvort sem var úr gleri, leir eða ull. Við fengum frá henni margar fallegar gjafir á jólum.

Er ég heimsótti hana á Landakot rúmri viku fyrir andlát hennar, sagðist hún vera að mála fugl á striga eða tau og fannst það ótrúlega gaman. Það er gott að geta kvatt þetta líf með skemmtilegt verkefni í höndum.

Blessuð sé minning hennar.

Elsku Sigga frænka. Við viljum þakka þér fyrir allt sem þú gerðir fyrir okkur. Þú varst yndisleg kona og við vorum heppnar að eiga þig fyrir frænku. Það var alltaf svo gott að vera hjá þér. Minningin um þig mun ávallt hlýja okkur um hjartarætur.