Unnur Scheving Thorsteinsson

Unnur er farin heim eins og við skátar segjum. Unnur gerðist ung skáti og starfaði óslitið með skátahreyfingunni meðan heilsa leyfði. Margs er að minnast frá samstarfi okkar. Við fórum ásamt eiginmönnum okkar Sigmundi og Páli til Frakklands og Noregs á skátamót auk fjölmargra skátamóta hér innanlands. Einnig dvöldum við í fjölskyldubúðum á skátamótum ásamt börnum og barnabörnum.

Fyrir allmörgum árum var stofnað Félag eldri kvenskáta og var Unnur lengi formaður þess. Félagið studdi við bakið á skátafélögum í Reykjavík á ýmsan hátt, t.d. með því að gefa húsbúnað í skátaheimilin. Við fórum í ferðalög á sumrin og hittumst minnst tvisvar á ári, á bolludaginn og svo á aðventu, á jólafundi. Við hittumst ennþá þó að óðum fækki í hópnum og erum við nú aðeins átta eftir.

Síðustu árin hafa verið erfið hjá Unni og fjölskyldunni en hún er nú komin heim og laus undan öllum þrautum.

Við í Félagi eldri kvenskáta þökkum Unni samveruna og samstarfið. Hún var alltaf viðbúin að vinna með okkur fyrir skátana. Við sendum Sigmundi og fjölskyldunni okkar innilegustu samúðarkveðjur. Mig langar að enda þessar línur á kvöldsöng kvenskáta.