Sulta.
Norður | |
♠862 | |
♥KG1094 | |
♦Á64 | |
♣D10 |
Vestur | Austur |
♠K109 | ♠ÁDG754 |
♥6 | ♥2 |
♦G95 | ♦KD873 |
♣976532 | ♣G |
Suður | |
♠3 | |
♥ÁD8753 | |
♦102 | |
♣ÁK84 |
Hrólfur Hjaltason kom aðvífandi með rækjusamloku í annarri hendi og diet kók í hinni. Það var matarhlé í Valsheimilinu, þar sem Íslandsmótið í tvímenningi fór fram um helgina: „Við lentum í ótrúlegri sultu,“ sagði Hrólfur formálalaust og hafði í huga snotra hjartaslemmu, sem hann og Ásgeir Ásbjörnsson höfðu meldað eftir harða sagnbaráttu. Austur hafði sýnt minnst tíu spil í hörðu litunum og útspilið var spaði upp á ás og ♦K í öðrum slag. Ásgeir var við stýrið. Hann drap á ♦Á, aftrompaði vörnina og spilaði vongóður laufi á tíuna. Tveir niður.
„Sulta mótsins,“ sagði Hrólfur svekktur og beit í samlokuna. „Hvað gerðist á þínu borði?“
„Það sama, nema slemman var dobluð.“
„Núúú – sulta ársins.“