Stefán Páll Stefánsson fæddist 28. janúar 1991. Hann lést í umferðarslysi 30. maí 2012.

Hann var sonur hjónanna Huldu Marínar Njálsdóttur, f. 20.3. 1965, og Stefáns Garðars Níelssonar, f. 9.8. 1963. Systkini hans eru: 1) Birkir Freyr, f. 11.8. 1982, giftur Anný Rós Guðmundsdóttur, f. 24.7. 1982. Dætur þeirra eru Lilja Mist, f. 15.4. 2007, og Emma Rós, f. 17.3. 2011. 2) Tvíburasysturnar Rakel Sjöfn og Rósa Dís, f. 4.10. 2000.

Stefán Páll bjó á Hauganesi alla tíð. Hann átti heima í Lyngholti 1, Hauganesi, Dalvíkurbyggð.

Útför Stefáns Páls fer fram í Stærra-Árskógskirkju í dag, 8. júní 2012, klukkan 14.

Elsku besti Stefán Páll, þú ert besti bróðir í heiminum. Við gleymum því aldrei hvað þú dekraðir við okkur og gafst okkur alltaf ís þegar við báðum um. Og það var alltaf svo skemmtilegt þegar þú fórst með okkur út í fótbolta á kvöldin þótt þú hafir oftast unnið okkur. Ég sakna lyktarinnar af gelinu þínu, þú varst algjör töffari. Við munum aldrei gleyma þér og við söknum þín. Elskum þig.

Þínar systur,

Rakel Sjöfn og Rósa Dís.

Nokkur orð til bróður míns.

Elsku bróðir minn, ég skal hafa það stutt.

Hvað getur maður eiginlega sagt? Þú varst orðinn svo hamingjusamur og lífsglaður og þá gerist þetta. Þú varst alltaf öðruvísi en flestir aðrir, en líka betri. Þú varst yndislegur frændi dætra minna. Lilja Mist hættir ekki að tala um þig, en hún segir okkur líka að þetta sé allt í lagi. Þú haldir bara upp á næsta afmælið þitt þarna uppi. Lilja frænka muni passa þig og þú munir passa Hebba fyrir okkur. Hún er bara svo heppin að hún skilur ekki almennilega að þú sért farinn frá okkur. Samt vona ég svo innilega að hún skilji þetta bara betur en ég. Hún man eftir öllum góðu stundunum okkar, sem eru sem betur fer mjög margar. Alltaf áttir þú erfitt með að tjá öllum tilfinningar þínar, nema þá kannski helst mér, og ég veit hvað þér þótti vænt um okkur öll. Eitt það síðasta sem ég gerði með þér var að kaupa blóm handa mömmu. Oft sagðir þú mér að pabbi væri alger snillingur, en ég er ekki viss um að þú hafir nokkurn tímann sagt honum það. En þó svo þú hafir kannski aldrei sagt það þá vitum við öll hvað þú elskaðir okkur. Þú heimsóttir ömmu oftar en við öll hin til samans.

Ég vona að það hafi verið afi sem bað þig um það og að þið bestu vinirnir séuð núna saman, labbandi með hendur fyrir aftan bak.

Sakna þín ólýsanlega.

P.s. Hver á eiginlega að þrífa bílinn minn núna? Þú veist að ég nenni því ekki sjálfur.

Þinn bróðir,

Birkir Freyr Stefánsson.

Elsku Stefán Páll. Það er svo margt sem kemur upp í hugann þegar ég skrifa þennan texta en erfið eru orðin, óraunveruleikinn er fyrsta orðið og efst í huga mér, óréttlætið líka, af hverju varstu tekinn frá okkur svona skyndilega, að ég eigi aldrei eftir að sjá þig koma æðandi inn heima hjá mér með þitt glott án þess að láta vita af komu þinni, að ég eigi aldrei eftir að hlusta á ykkur bræður tuða yfir því hvor ykkar sé myndarlegri, flottari, sterkari, báðir jafn þrjóskir og flottir og að þú eigir aldrei eftir að leika við dætur mínar, litlu frænkur þínar. Þú varst svo barngóður og varst alltaf tilbúinn að hlusta og sjá hjá Lilju Mist. Alltaf varstu tilbúinn að gera allt fyrir alla, alveg sama hvað það var, og þakklætið hjá þér þegar þér bauðst eitthvað, eins og til dæmis ekki fyrir löngu þegar ég hringdi í þig og bauð þér bók að láni, þú þakkaðir mér fyrir þrisvar sinnum og varst svo ánægður með mig. Ég gleymi því símtali aldrei, ég lagði á og hugsaði; sá var ánægður með mágkonu sína. Þegar ég sit hérna og er að skrifa þetta verður mér hugsað til þess þegar þú skutlaðir mér í heimsókn og ætlaðir að ná í mig aftur seinna um kvöldið þegar ég sagði við þig: „Ég verð þá að fá símanúmerið þitt.“ Þá heyrðist í þér: „Já, þú meinar það, ég veit ekki númerið mitt!“ Það endaði með því að við hringdum í símann minn úr þínum til að sjá númerið. Þér leið nú alltaf bara best á Hauganesi í rólegheitum og varst ekkert mikið fyrir að vera með síma á þér. Við grínuðumst oft með það að þú værir flottari en bróðir þinn og ég tók þátt í gríninu með þér á meðan ég vissi að þú varst með stjörnur í augunum gagnvart bróður þínum, vildir vera eins og hann og ég vissi að þú gerðir þetta í miklu gríni og auðvitað gæti ég ekki verið betur gift en honum bróður þínum. Mér þótti vænt um það hversu oft þú talaðir um það hversu dugleg ég væri að vera ein heima með stelpurnar og sinna heimilinu, þér fannst það mikið afrek, á meðan bróðir þinn er á sjó. Þú sagðir: „Ég veit að Birkir er duglegur á sjónum en hvað með þig, Anný? Þú ert hérna heima að sinna öllu og færð aldrei frí og það er sko bara engin smávinna að vera ein að sjá um allt!“ Ég hélt fyrst að þú værir að grínast en þetta var sko ekki grín hjá þér.

Allar minningarnar vakna núna hjá mér; brosið þitt, þakklætið hjá þér, húmorinn þinn, góðmennskan og hlýjan sem þú sýndir mér og dætrum mínum og ég mun þakka fyrir alla ævi. Ég lofa þér því að ég mun segja litlu frænkum þínum frá þér, hversu fallegan frænda þær áttu, ég veit að Lilja Mist mun ekki gleyma stóra frænda sínum sem var svo góður við hana og ég vildi óska þess að Emma hefði fengið að kynnast þér líka eins og Lilja Mist. Ég vil að þú vitir að ég mun gera allt sem ég get til að hugsa vel um bróður þinn og fjölskyldu einn dag í einu. Ég veit og trúi því að Lilja systir hafi tekið á móti þér og þið séuð á góðum stað að fylgjast með okkur. Gefðu henni knús og kossa frá mér. Ég kveð þig með miklum söknuði.

Þín uppáhaldsmágkona,

Anný.

Síminn hringdi snemma á fimmtudagsmorguninn 31. maí sl. Það voru hörmulegar fréttir sem ég fékk, Stefán Páll frændi minn hafði látist í bílslysi kvöldið áður.

Það er erfitt að trúa því elsku Stefán Páll að þú sért farinn frá okkur svona ungur. Ég man svo vel þegar mamma þín gekk með þig og þegar þú fæddist. Ég var svo spennt að fá að sjá þig svo mamma þín sendi mér myndir af þér. Svo hef ég fengið að fylgjast með þér alla tíð síðan.

Ég man svo vel þegar þú ætlaðir að vera í pössun hjá mér, þá u.þ.b. þriggja ára gamall, og mættir galvaskur, búinn að kaupa fína blómaskreytingu sem þú færðir mér. Þú varst mjög ákveðinn ungur drengur og ákvaðst að þú ætlaðir sko ekki að stoppa lengi og gafst ekki upp fyrr en mamma þín sótti þig. Ég hitti þig stundum ekki í langan tíma þar sem ég bý í öðrum landshluta, en alltaf fékk ég fréttir af þér þegar ég heyrði í mömmu þinni. Ef þú svaraðir í símann þegar ég hringdi varstu alltaf tilbúinn að spjalla.

Lífið var ekki alltaf dans á rósum hjá þér, eins og oft er hjá ungu fólki, en ég var nýbúin að fá þær góðu fréttir að allt gengi svo vel, að þú værir svo ánægður með þig og lífið virtist blasa við þér. Mikið finnst manni lífið ósanngjarnt á svona stundum.

Elsku Stefán Páll, ég trúi því að nú sértu kominn á nýjan stað þar sem Níels afi, sem þú saknaðir svo mikið, Sjöfn amma, Njáll afi og aðrir ástvinir hafi tekið vel á móti þér.

Elsku Hulda, Garðar, Birkir og fjölskylda, Rósa og Rakel og aðrir ættingjar og vinir, okkar innilegustu samúðarkveðjur til ykkar. Megi Guð vera með ykkur á þessum erfiðu tímum.

Þar sem englarnir syngja sefur þú

sefur í djúpinu væra.

Við hin sem lifum, lifum í trú

að ljósið bjarta skæra

veki þig með sól að morgni.

Farðu í friði vinur minn kær

faðirinn mun þig geyma.

Um aldur og ævi þú verður mér nær

aldrei ég skal þér gleyma.

Svo vöknum við með sól að morgni.

(Bubbi Morthens)

Svandís Dagbjartsdóttir

og fjölskylda.

Elsku Stefán Páll. Ég hugsa til þín með miklum söknuði og finnst lífið ósanngjarnt. Ég man eftir þér litlum á fleygiferð á sparkbílnum þínum og hvernig þú gekkst um göturnar á Hauganesi með hendur aftur fyrir bak flautandi eins og Níels afi þinn heitinn. Okkar samskipti voru alltaf notaleg hvort sem við hlógum saman, spjölluðum um lífið og tilveruna eða vorum á alvarlegum nótum. Þrátt fyrir skin og skúrir eins og við verðum öll fyrir á lífsleiðinni varstu ákveðinn í að njóta lífsins og ákveðinn í að lífið hefði upp á margt að bjóða, enda var alltaf stutt í brosið og hláturinn. Ég vil þakka þér fyrir yndisleg samskipti, ég mun alltaf sakna þín.

Sárt er vinar að sakna.

Sorgin er djúp og hljóð.

Minningar mætar vakna.

Margar úr gleymsku rakna.

Svo var þín samfylgd góð.

Daprast hugur og hjarta.

Húmskuggi féll á brá.

Lifir þó ljósið bjarta,

lýsir upp myrkrið svarta.

Vinur þó félli frá.

(Höf. ók.)

Guð geymi þig elsku Stefán Páll.

Sveinbjörg Rósalind Ólafsdóttir.

Elsku frændi. Enn og aftur er stórt skarð komið í systkinabarnahópinn okkar og skil ég ekki tilganginn með því þegar svona ungt fólk í blóma lífsins er tekið burt frá okkur. Ég hugga mig við það og trúi að þeir sem okkur elska og eru farnir taki á móti okkur. Ég er fullviss um að amma, afi og Lilja og svo auðvitað Níels afi þinn og fleiri taka vel á móti þér elsku Stefán Páll. Ég kveð þig með trega elsku litli frændi og við fjölskyldan munum reyna að gera allt sem við getum til að hjálpa mömmu þinni, pabba og systkinum á þessum erfiða tíma.

Elsku Hulda, Garðar, Birkir, Anný, Lilja, Emma, Rósa og Rakel, missir ykkar er mikill og megi guð vera með ykkur og leiða nú sem endranær.

Hvíldu í friði elsku frændi.

Kveðja,

Íris Rún.

HINSTA KVEÐJA

Þar sem englarnir syngja sefur þú
sefur í djúpinu væra.
Við hin sem lifum, lifum í trú
að ljósið bjarta skæra
veki þig með sól að morgni.

Farðu í friði vinur minn kær
faðirinn mun þig geyma.
Um aldur og ævi þú verður mér nær
aldrei ég skal þér gleyma.
Svo vöknum við með sól að morgni.
(Bubbi Morthens)
Við elskum þig,
mamma og pabbi.