Albert Pálsson

Elsku bróðir ekki bjóst ég við að kveðja þig svona fljótt en maður veit ekki hvenær lífshlaupið endar. Margar góðar stundir rifjast upp hjá mér frá fyrri árum, þú varst alltaf mjög góður við mig og man ég eftir því hvað mamma talaði oft um hvað þú hafir verið þolinmóður við að rugga mér í vagninum á svölunum í Fellsmúlanum, strax byrjaður að passa mig. Þegar ég komst á unglingsárin varst þú oftar en ekki langt undan og hafðir auga með systur þinni sem ég var nú oft ekki mjög ánægð með. Mjög margar og góðar stundir áttum við saman í Kaupmannahöfn þegar þú bjóst þar, koma þær mjög upp í huga minn á þessum erfiðu tímum.

Nákvæmni þín í öllu sem þú tókst þér fyrir hendur var ótrúleg. Þú skilaðir aldrei neinu frá þér nema það væri alveg fullkomið og voru þeir heppnir sem þú tókst að þér að smíða fyrir, ekki var hægt að hugsa sér betri fagmann.