Karl úr Breiðholtinu skrifar Vísnahorninu um pólitík og makríl og er mikið niðri fyrir. Hann segir að frá því Íslendingar hafi sótt um aðild hafi ESB „verið við það að bresta í böndum, atvinnuleysi þar alltaf að aukast og er mælt í skelfilegum tölum“.
Ennfremur skrifar hann: „Í samningunum hafa verið „opnaðir kaflar“ einn af öðrum en ekki rætt um þau atriði sem liggur í augum uppi að mikill ágreiningur er um eins og til að mynda að forræðið á fiskimiðum okkar flytjist til Brussel skv. grundvallareglum ESB í sjávarútvegsmálum. Á sama tíma hefur verið háð makrílstríð m.a. við þjóðir Evrópusambandsins sem höfuðóvini, gefinn út kvóti til handa okkur Íslendingum í harðri andstöðu við fyrrnefndar þjóðir og atvinnumálaráðherra hælt sér af þeirri frammistöðu.“
Um makrílstríðið og forræði á fiskimiðum Íslendinga varð eftirfarandi bragur til í Breiðholtinu undir yfirskriftinni „Frelsisóður til makrílsins (p.s. um máttinn, dýrðina og valdið í Brussel):
Makríll er fiskur sem syndir svo víða
í sjónum
og sinnir ei reglum frá hátt- eða lágt
settum Jónum.
Menn hnakkrífast um þessa fiska' er í
hafinu sveima
og fiskimenn veiða – því þeir éta á slóð
þeirra heima.
Þjófkenndir nánast í þingum og
evrópskum höllum,
þvílík er ógnin sem stafar af íslenskum
köllum
(sem virðingar ættu af vísindum skilið
að njóta
þeir veiða jú allir sinn fisk eftir
útpældum kvóta).
Heimspressan fyllist af hótunum gegn
þessum mönnum
sem helst greiða drápsskuldir þjóðar
með sínum önnum
og fremstar í stríðinu fara þær evrópsku
þjóðir
sem finnast að íslenskum bjóðist þar
kostirnir góðir.
En íslenskur ráðherra stendur hér
keikur í stafni
og styður vorn málstað í íslensku
laganna nafni.
Fráleitt að stríð þetta væri og útséð um
auðlindagjaldið
ef æðst væri í Brussel mátturinn,
dýrðin og valdið.
Pétur Blöndal
pebl@mbl.is
Til baka
Leita í greinasafni
Prenta grein
