Örnólfur Grétar Þorleifsson

Far þú í friði,

friður Guðs þig blessi,

hafðu þökk fyrir allt og allt.

(Vald. Briem)

Hress og kátur og hvers manns hugljúfi er það fyrsta sem kemur í hugann þegar við minnumst Örnólfs vinar okkar. Hann var öðlingur og hafði góða og ljúfa nærveru.

Við urðum þeirrar gæfu aðnjótandi að kynnast Örnólfi og Brynju, konu hans, í Kiwanishreyfingunni fyrir 18 árum og öðlast vináttu þeirra. Vinahópurinn, sem umdæmisstjórn 1995-1996 myndaði, hefur komið saman árlega síðan, víðsvegar um landið, og átt ánægjulegar helgar saman. Rifjast nú upp skemmtileg helgi á Snæfellsnesi sem þau hjón skipulögðu. Fræddu þau okkur m.a. um Bárð Snæfellsás og fóru með okkur á Snæfellsjökul. Við hjónin erum líka þakklát fyrir einstaklega skemmtilegar samverustundir í ferðum á Kiwanisþing, bæði hérlendis og erlendis.

Það hefur verið ómetanlegt fyrir okkur að eiga svona góða vini eins og Örnólf og Brynju og hafa börn okkar einnig notið þess. Dóttir okkar minnist, með þakklæti, hugulsemi þeirra þegar hún lá á sjúkrahúsinu á Akranesi síðustu viku meðgöngu yngsta barns síns. Þau heimsóttu hana, buðu henni í mat og Örnólfur ók þegar þau buðu henni í ökuferðir þar sem hann þræddi hraðahindranir og holur og fullvissaði hana um að svona ökuferðir kæmu sko hríðunum af stað.

Örnólfur hafði mikla kímnigáfu, sagði einstaklega skemmtilega frá og sá oft skoplegar hliðar á málunum. Í síðasta samtali hans við Stefán, stuttu fyrir andlátið, spurði hann, eins og venjulega: „Hvað ertu búinn að klippa mörg eyru af í dag?“ Stefán saknar nú vikulegra símtala þeirra vinanna.

Mikill er missir fjölskyldunnar og sérstaklega Brynju, sem var ástin í lífi Örnólfs, hún var sú sem hann treysti á og elskaði svo mikið. Það var yndislegt að sjá fallegt samband þeirra.

Við kveðjum vin okkar Örnólf Þorleifsson með söknuði og sendum Brynju og allri fjölskyldunni samúðarkveðjur fyrir hönd vinahópsins og þökkum gefandi og góða samfylgd. Minningarnar munu ylja okkur um hjartarætur um ókomna tíð.

Örnólfur Þorleifsson, fyrrverandi útibússtjóri Búnaðarbankans og síðan Kaupþings á Akranesi, er látinn eftir þungbær veikindi. Ég mun ekki rekja ævisögu Örnólfs, það gera aðrir sem betur þekkja til. En í minningu um góðan og eftirminnilegan félaga langar mig til að rifja upp okkar samskipti og mál er tengdust knattspyrnunni á Akranesi.

Árið 1990 var Akranesliðið nýfallið úr úrvalsdeild knattspyrnunnar og fólki á Akranesi og reyndar víðar á landinu var ekki skemmt. Um svipað leyti yfirtók Búnaðarbanki Íslands útibú Samvinnubankans á Akranesi. Við opnun hins nýja útibús flutti þáverandi formaður bankaráðs Búnaðarbankans, Guðni Ágústsson, fræga ræðu og mælti eitthvað á þá leið að við stöðu knattspyrnunnar á Akranesi yrði að bregðast og Akranesliðið yrði að verða á ný í fremstu röð líkt og Búnaðarbankinn með sínu góða starfsfólki. Samstarf milli þessara tveggja aðila var þá í burðarliðnum. Á þessum tímamótum hófust kynni okkar Örnólfs Þorleifssonar; ég sem einn af forystumönnum ÍA og hann sem útibússtjóri Búnaðarbankans á Akranesi, en útibússtjórar á Akranesi voru yfirleitt nefndir bankastjórar og fór það stöðuheiti Örnólfi vel.

Þetta samstarf gaf af sér mikil og góð samskipti og árangur sem er einstakur í íslenskri knattspyrnusögu og enn eitt gulltímabil okkar var hafið. Skemmst er frá því að segja að liðið fór beina leið upp og varð síðan Íslandsmeistari í fimm skipti í röð auk þess sem kvennaknattspyrnan var líka upp á sitt besta. Örnólfur fylgdist vel með störfum okkar í stjórn KFÍA og ekki síður leikmannahópunum. Hann var aufúsugestur í okkar hópi og fór m.a. með okkur í keppnisferð til Írlands ásamt syni sínum og hafði gaman af því. Örnólfur stóð ekki einn í bankanum við bakið á okkur í þessu, því Þröstur Stefánsson, aðstoðarútibússtjóri og fyrrverandi leikmaður ÍA, og þeir bankastjórar Jón Adolf Guðjónsson og Sólon Sigurðsson voru líka áhugasamir í meira lagi og fylgdust vel með framgangi knattspyrnunnar á Akranesi. Örnólfur tók m.a. upp þá nýbreytni í okkar hópi að degi fyrir fyrsta leik sumarsins bauð hann leikmönnum og stjórn í orkuríkt matarboð og hvatti okkur til dáða og mæltist það mjög vel fyrir í hópnum.

Örnólfur var öflugur þátttakandi í félagsmálum á Akranesi og lagði jafnan gott til þar sem hann lagði hönd á plóginn. Hann var traustur liðsmaður sem dró hvergi af sér og einstaklega skemmtilegur maður.

Nú er Örnólfur kvaddur hinstu kveðju og honum fylgja skemmtilegar minningar um frábæran félaga og þakkir okkar til hans fyrir öflugan stuðning við knattspyrnustarfið á Akranesi. Innilegar samúðarkveðjur til Brynju eiginkonu hans, barna og barnabarna og annarra aðstandenda.

Í dag kveðjum við kæran vin, félaga og fyrrverandi yfirmann okkar til margra ára í útibúinu á Akranesi, Örnólf Þorleifsson. Örnólfur var ákaflega félagslyndur og skemmtilegur maður og hafði góða nærveru. Með þessum fátæklegu kveðjuorðum viljum við þakka honum fyrir ánægjulegar samverustundir í gegnum árin.