<strong>Wislok strandar </strong> Pólski togarinn Wislok strandaði á Landeyjasandi 27. febrúar 1964. Á fréttamynd Ólafs K. má sjá hvar björgunarmenn búa sig undir að grípa í bátsmann skipsins, þar sem hann er dreginn í land og tekst að halda tösku með skipsskjölunum upp úr sjónum.
Wislok strandar Pólski togarinn Wislok strandaði á Landeyjasandi 27. febrúar 1964. Á fréttamynd Ólafs K. má sjá hvar björgunarmenn búa sig undir að grípa í bátsmann skipsins, þar sem hann er dreginn í land og tekst að halda tösku með skipsskjölunum upp úr sjónum.
<strong>Kjarval og Bjarni Benediktsson </strong> Bjarni Benediktsson forsætisráðherra hugðist afhenda Jóhannesi Kjarval fálkaorðuna við athöfn í ráðherrabústaðnum. Þegar á reyndi hafnaði Kjarval orðunni og er myndin tekin þá. Löngu seinna tók hann við henni í kyrrþey.
<strong>Við höfnina í Reykjavík </strong> Skömmu eftir að Ólafur hóf störf á Morgunblaðinu árið 1947 tók hann þessa ljósmynd af löndun og aðgerð við Reykjavíkurhöfn. Þoka grúfir yfir höfninni og ungmenni fylgjast með.
<strong>Fálki veiðir önd</strong> Kunn myndröð Ólafs, af fálka að fanga önd við Reykjavíkurtjörn, birtist í tímaritinu National Geographic.
<strong>Fyrsti snjórinn á Arnarhóli </strong> Sem skrásetjari mannlífsins í Reykjavíkurborg kom ljósmyndarinn víða við. Hér hefur Ólafur myndað börn að leik á Arnarhóli, í fyrsta snjó vetrarins, einhvern tímann um miðja síðustu öld.
<strong>Óeirðir á Austurvelli </strong> &bdquo;Fréttamynd aldarinnar&ldquo; hefur þessi fræga og listavel tekna ljósmynd Ólafs K. Magnússonar verið kölluð. Hún sýnir hvar lögreglumenn búnir kylfum og stálhjálmum hrekja í táragasskýi andstæðinga aðildarinnar að Atlantshafsbandalaginu á brott frá Austurvelli 30. mars árið 1949.
<strong>Tómas Guðmundsson</strong> Ljósmyndarinn fylgist með Tómasi Guðmundssyni þegar stytta af borgarskáldinu er afhjúpuð í Austurstræti.
Ólafur K. Magnússon með Speed-Graphic-myndavél sína árið 1953.
<strong>Hringur af Hans Hedtoft</strong> Bjarghring af skipinu Hans Hedtoft rak hjá Magnúsi Hafliðasyni á Hrauni 7. október 1959. Níu mánuðum áður sigldi skipið á ísjaka og sökk suður af Hvarfi í jómfrúferðinni. 95 fórust. Hringurinn var fyrsti rekinn sem fannst.
<strong>Rokk í Reykjavík </strong> Einhvern tímann á sjötta áratugnum var Ólafur meðal gesta á rokktónleikum í Austurbæjarbíói og tók þá þessa einstæðu stemningsmynd, þar sem dansarar þyrlast eftir ganginum og gestir fylgjast hæstánægðir með.
<strong>Síld á Siglufirði </strong> Á fyrri hluta sjötta áratugarins var Ólafur K. á Siglufirði, að taka myndir af síldarsöltun. Þá tók hann þessa mynd af glaðbeittum stúlkum að gæða sér á pylsum í hléi milli söltunartarna. Fjöldi atvinnulífsmynda er í safni Ólafs.
<strong>Börn í kvikmyndahúsi</strong> Einkenni hins snjalla fréttaljósmyndara er að kunna að fanga augnablik; hér skemmta börn á þrjúsýningu í einu kvikmyndahúsinu sér konunglega.
<strong>Helen Keller </strong> &bdquo;Þú ert víkingur,&ldquo; sagði Helen Keller, hin heimsfræga blinda og heyrnarlausa kona, við unga Íslendinginn sem hún hitti í ferð sinni hingað til lands árið 1957.
[ Smellið til að sjá stærri mynd ]
Ólafur K. Magnússon var fyrstur Íslendinga til að gera fréttaljósmyndun að ævistarfi og starfaði við Morgunblaðið í 49 ár. Myndasafn hans er einstakt.

Ólafur K. Magnússon var mikill blaðamaður,“ skrifaði Matthías Johannessen ritstjóri í nóvember árið 1997, í minningarorðum um höfuðljósmyndara blaðsins í hálfa öld. Hann sagði Ólaf hafa verið einn af máttarstólpum Morgunblaðsins; einstakan fréttaljósmyndara. „Sumar myndir hans einnig listilega teknar, en umfram allt fréttamyndir. Verða ekki teknar aftur á hverju sem gengur. Þær lýsa því sem var að gerast og Ólafur var alltaf á réttum stað á réttum tíma.“

Ólafur K. (1926-1997) var fyrstur Íslendinga til að læra fréttaljósmyndun og gera hana að ævistarfi. Óhætt er að kalla hann föður íslenskrar blaðaljósmyndunar. Hann hélt árið 1944 til New York og nam þar ljósmyndun í eitt ár. Að því búnu lá leiðin til Hollywood þar sem hann nam kvikmyndun hjá Paramount Pictures. Það var Morgunblaðinu og lesendum þess mikið gæfuspor þegar Ólafur réðst eftir heimkomuna að blaðinu árið 1947. Hann var þá eini fastráðni ljósmyndari ritstjórnarinnar og sinnti þessu annasama starfi í 49 ár, eða þar til hann lét af störfum fyrir aldurs sakir árið 1996, 49 árum síðar. Á þessum langa tíma Ólafs hjá blaðinu tók útgáfa þess gríðarmiklum breytingum og starfsfólki fjölgaði, einnig á ljósmyndadeild þess. Þar var Ólafur ungum lærisveinum mikilvæg og merk fyrirmynd; einstakur fréttaljósmyndari og skrásetjari íslensks mannlífs. Það var ekki að ástæðulausu að hann var iðulega kallaður „ljósmyndari þjóðarinnar“.

Afar merkilegt myndasafn Ólafs er varðveitt á Morgunblaðinu og er það óviðjafnanleg heimild um viðburði og íslenskt þjóðlíf á seinni hluta tuttugustu aldar. Ólafur var, eins og fréttaljósmyndurum ber, ætíð meðvitaður um að hann var í senn að skrásetja viðburði fyrir lesendur morgundagsins og að skrá Íslandssöguna. Og hann bjó yfir hæfileikum sem gera myndasafn hans einstakt; frábæru auga og skilningi á aðalatriðum þess sem var að eiga sér stað.

Ólafur sinnti allrahanda ljósmyndun á sínum langa ferli á blaðinu, en ekki er síst merkileg skrásetning hans á þeim sviðum sem hann var áhugasamastur um en það voru stjórnmálalífið, menningin og flugsagan.

Ragnar Axelsson, Rax, var einn lærisveina Ólafs. „Hann er einn mesti fréttamaður sem þessi þjóð hefur átt,“ segir hann.