Kúba Ég fór til Kúbu árið 1999. Meðferðis hafði ég tvær myndvélar, Mamiu 6.7 og gamla 4x5 tommu blaðfilmuvél. Dag einn var ég staddur í hverfi í Varadero, litlum bæ rétt við hliðina á ferðamannastað um 150 km austur af Havana. Ég hafði dottið í ræsi og brotið Mamiu-vélina þannig að ég hafði bara plötuvélina, sem ég þurfti að stilla upp á þrífót og fara undir svartan dúk til að taka myndina. Ég kom á sveitabæ þar sem ég fékk að mynda gegn þóknun. Ég borgaði með dollurum, sem ég var með á mér, og myndaði hluta úr degi. Þegar ég var búinn fór ég í eldhúsið og þar stóð þess kona við hlóðirnar. Ég sá strax að þetta yrði frábær mynd, en spurði sjálfan mig um leið hvert ég væri kominn. Á hverjum degi í fjörtutíu ár hafði konan hugsað um að fara á brott. Í húsinu voru ekki einu sinni gluggar. En þetta var glatt fólk þótt það ætti ekki neitt. Hún gaf mér sítrónu að skilnaði og ég var hálfklökkur þegar ég fór.
Kúba Ég fór til Kúbu árið 1999. Meðferðis hafði ég tvær myndvélar, Mamiu 6.7 og gamla 4x5 tommu blaðfilmuvél. Dag einn var ég staddur í hverfi í Varadero, litlum bæ rétt við hliðina á ferðamannastað um 150 km austur af Havana. Ég hafði dottið í ræsi og brotið Mamiu-vélina þannig að ég hafði bara plötuvélina, sem ég þurfti að stilla upp á þrífót og fara undir svartan dúk til að taka myndina. Ég kom á sveitabæ þar sem ég fékk að mynda gegn þóknun. Ég borgaði með dollurum, sem ég var með á mér, og myndaði hluta úr degi. Þegar ég var búinn fór ég í eldhúsið og þar stóð þess kona við hlóðirnar. Ég sá strax að þetta yrði frábær mynd, en spurði sjálfan mig um leið hvert ég væri kominn. Á hverjum degi í fjörtutíu ár hafði konan hugsað um að fara á brott. Í húsinu voru ekki einu sinni gluggar. En þetta var glatt fólk þótt það ætti ekki neitt. Hún gaf mér sítrónu að skilnaði og ég var hálfklökkur þegar ég fór.
Eyðibýli Ég hef alltaf verið veikur fyrir eyðibýlum. 1986 var ég að vinna verkefni fyrir austan ásamt Urði Gunnarsdóttur, sem þá var blaðamaður á Morgunblaðinu, og við hjá Eystra-Horni skammt frá Stokksnesi. Þessi staður hafði verið notaður sem leikmynd í Pourqoi Pas, mynd Kristínar Jóhannesdóttur, og ég plataði hana til að koma með mér. Þegar ég var að mynda fannst mér eitthvað vanta og ég fékk hana til að stinga handleggnum út um gluggann. Einhverju seinna vantaði Elínu Pálmadóttur mynd með grein, sem hún var að skrifa og ég sýndi henni þessa. „Þetta er morð, þetta er morð,“ hrópaði hún. „Það er ekki hægt að birta þetta.“ Urður var þó sprelllifandi. Ári seinna kom ég þarna aftur og þá var búið að eyðileggja gluggakarmana í húsinu.
Víetnam Ég var staddur við Ha Long-flóa í Víetnam árið 2000 og leigði mér bát fyrir 20 krónur á klukkustund. Báturinn var reyrður með bambustrefjum og þéttur með kvoðu, en hriplak samt svo stöðugt þurfrti að ausa hann. Konan, sem gerði út leigubátinn, var með silkihanska og breiddi fyrir andlitið því það þykir ekki fínt að vera útitekinn.
[ Smellið til að sjá stærri mynd ]
Árni Sæberg hefur verið ljósmyndari á Morgunblaðinu frá því í júní 1984. Hann starfaði hjá Landhelgisgæslunni og sigldi á varðskipum áður en hann sneri sér að ljósmyndun. Árni er fjölhæfur ljósmyndari og nýtur sín þegar hann fær að sökkva sér í áhugaverð verkefni.