Þorvarður Þorvarðarson fæddist 24.7. 1927 í Hafnarfirði. Hann lést á hjúkrunarheimilinu Eir sunudaginn 29.12. 2013.
Útför Þorvarðar fór fram frá Grensáskirkju 7. janúar 2014.
Hér kveð ég afa minn sem var mér ofsalega kær.
Þorvarður Þorvarðarson lést á hjúkrunarheimilinu Eir sunnudaginn 29.12. 2013.
Afi var búinn að búa á Eir og Eirborgum frá því að hann seldi Brekkugerði 19, árið 2012. Afi byggði sér og sinni fjölskyldu fallegt heimili að Brekkugerði í Reykjavík þar sem hann bjó í 50 ár. Helsta áhugamálið hjá afa var frístundabúskapur. Hann keypti jörðina Hellu á Fellsströnd árið 1970 og stundaði þar frístundabúskap með 175 fjár á fóðrum og nokkra hesta.
Afi var forstjóri Stjörnubíós á sínum tíma ásamt að vera í fasteignabraski sem hann sagði að væri sinn lífeyrissjóður og svo margt annað sem hann tók sér fyrir hendur. Afi var mikill dugnaðarforkur og var alltaf að vinna öllum stundum. Öllum sínum frítíma varði hann annað hvort á Hellu að sinna sínum bússkap eða að dytta að þeim fasteignum sem hann var með í útleigu.
Afi var sannkallaður þúsundþjalasmiður það var sama hvort það var að taka upp vélina í jeppanum, sjóða brotna öxla, múrverk, skipta um þak á húsinu, pípulagnir, trésmíði, alltaf reddaði afi málunum sjálfur og var tilbúinn að hjálpa öðrum þegar til hans var leitað. Það var ekki furða að ég sem strákur væri svo heillaður af þessum manni sem allt gat gert og varð hann fljótt mín fyrirmynd. Vissi ég ekkert skemmtilegra en að vera með afa að bardúsa eitthvað og er það ótal margt sem ég er búinn að læra af honum afa mínum í gegnum árin.
Afi var mikill fjölskyldumaður og alltaf var okkur boðið með að taka þátt í hans áhugamálum hvort sem það var í sveitinni, veiði eða fara á landsleiki í fótbolta. Sá mikli tími sem ég varði með afa sem barn varð til þess að við bundumst sterkum vináttuböndum sem varði allt til hans síðasta dags.
Það var mér mikið kappsmál að hafa Hellu áfram í fjölskyldunni og kemur hún vonandi til með að vera það um ókomna framtíð. Ég vona að ég eigi eftir að geta átt jafn góðar minningar þaðan með mínum börnum og barnabörnum eins og ég hef átt með þér, afi. Það var alltaf gaman að koma í heimsókn til þín og ömmu og sakna ég þess mjög mikið að geta ekki litið inn í Brekkugerði 19. Ég er svo ótrúlega þakklátur fyrir allar þær stundir sem við áttum saman og þær ótal góðu minningar sem ég á um þig, afi minn.
Blessuð sé minning þín.
Nú hefur það því miður gerst
að vond frétt til manns berst
Kær vinur er horfinn okkur frá
því lífsklukkan hans hætti að slá
Rita vil ég niður hvað hann var mér kær
afi minn góði sem guð nú fær
Hann gerði svo mikið, hann gerði svo margt
og því miður get ég ekki nefnt það allt
Að tala við hann var svo gaman
á þeim stundum sem við eyddum saman
Hann var svo góður, hann var svo klár
æ, hvað þessi söknuður er svo sár
En eitt er þó víst
og það á við mig ekki síst
að ég sakna hans svo mikið, ég sakna hans svo sárt
hann var mér góður afi, það er klárt
En alltaf í huga mínum verður hann
afi minn góði sem ég ann
í himnaríki fer hann nú
þar verður hann glaður, það er mín trú
Því þar getur hann vakað yfir okkur dag og nótt
svo við getum sofið vært og rótt
hann mun ávallt okkur vernda
vináttu og hlýju mun hann okkur senda
Elsku afi, guð mun þig geyma
yfir okkur muntu sveima
en eitt vil ég þó að þú vitir nú
minn allra besti afi, það varst þú.
(Katrín Ruth)
Elvar.
Hann barðist fyrir þessu lengi en þetta komst ekki í framkvæmd. Nú var frændi kominn á fullt í fiskeldi. Á jörðinni Kaldakinn, sem er mjög torfært að nálgast, er stöðuvatn. Þá datt frænda í hug að búa þannig um vatnið að vel tækist til og setti í það seiði.
Viti menn; það er kominn vænn fiskur í vatnið, honum til mikillar ánægju.
Síðustu ár voru Dúddi og Erla komin á Hjúkrunarheimilið Eir, orðin heilsuveil. Ég held að hann hafi ekki sætt sig við það. Hugurinn var annars staðar. Dúddi var góður og tryggur maður sem er sárt saknað. Takk fyrir allt Dúddi minn.
Við Erla ásamt fjölskyldu sendum Erlu og fjölskyldu okkar innilegustu samúðarkveðjur.
Hafsteinn Viðar
Halldórsson.