Þáttastjórnandinn

Valist hefur til þáttastjórnunar hjá RÚV sjónvarpi uppgjafa pólitíkus þó ekki sé gamall, sem náði ekki tilætluðum árangri í eigin flokki í Reykjavíkurborg, Gísli Marteinn Baldursson. Hann varð sér til háborinnar skammar í þættinum sunnudaginn 16. febrúar sl. þegar hann ætlaði heldur betur að láta ljós sitt skína með því að valta yfir forsætisráðherrann, Sigmund Davíð Gunnlaugsson, með ómældum dónaskap og yfirgangi, en tókst auðvitað ekki því hann er ekki maður til þess. Með fádæma leiðindum og ruddaskap réðst hann að forsætisráðherra og t.d. gaf honum ekki ítrekað færi á að klára að svara spurningum og þráspurði hann um sum atriði, sem hann var búinn að fá svör við og steininn tók úr þegar hann oftar en einu sinni lagði forsætisráherra orð í munn. Svona haga alvöru þáttastjórnendur sér ekki, en Gísla Marteini virðast engin takmörk sett í dónaskapnum. Þetta var ekki ólíkt því þegar Kastljóssstjórnandinn ætlaði að rúlla Sigmundi Davíð upp með offorsi og dónaskap í þætti fyrir síðustu alþingiskosningar en hafði auðvitað ekkert upp úr því nema skömmina svo eftir var tekið. Hafi Gísla Marteini einhvern tíma dottið í hug að hann hefði eitthvað í Sigmund Davíð að gera er það stór misskilningur. Honum hefði verið nær að taka viðtalið á mannlegu nótunum og hefði þá komist betur út úr því, en ekki reyna að slá sig til riddara með dónaskap og upphlaupi þar sem hann átti við ofurefli að etja. Kannski náði hámarki ósvífni Gísla Marteins er hann eitt sinn greip fram í fyrir forsætisráherra og lét hann vita að það væri hann, sem stjórnaði þættinum. En steininn tók endanlega úr þegar hann fór að spyrja um Seðlabankamálið, hvort ætti að ráða tvo bankastjóra til „höfuðs“ Má Guðmundssyni því það væri fullyrt á Framsóknarmiðlinum Eyjunni. Forsætisráðherra sagði ekkert ákveðið í þeim efnum og Eyjan væri ekki Framsóknarmiðill. En Gísli Marteinn þráspurði um það mál og reyndi á mjög ósvifinn hátt að flækja málið þó hann væri búinn að fá greinargott svar eins og efni stóð til. Það sem stóð upp úr þessum óvenjulega og ósvífna þætti, sem þáttastjórnandinn hafði algjörlega misst tök á var auðvitað rómuð frammistaða Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar við einstaklega erfiðar aðstæður.