Persónan er kaldrifjaður sadisti

Einar Falur Ingólfsson

efi@mbl.is

Nú er kannski kominn tími til að leiðrétta gamlan misskilning,“ segir leikarinn og myndlistarmaðurinn Tómas Lemarquis þegar hann er spurður hvernig standi á því að hann sé aftur valinn til að leika albínóa. Tómas vakti fyrst athygli á hvíta tjaldinu þegar hann lék Nóa í kvikmynd Dags Kára, Nóa albínóa . Síðan hefur hann tekist á við ýmis hlutverk í kvikmyndum en leikur nú aftur mann sem kallaður er „Albínóinn“ í nýrri bandarískri spennumynd, 3 Days to Kill , sem nú er sýnd hér á landi, með stjörnuleikaranum Kevin Costner.

Costner leikur launmorðingja á vegum ríkisstjórnarinnar sem fær að vita að hann sé með banvænan sjúkdóm. Hann segir starfi sínu lausu til að verja síðustu ævidögunum með fjölskyldunni en þegar ríkisstjórnin býður honum nýtt lyf sem gæti bjargað lífi hans, í skiptum fyrir eitt lokaverkefni, getur hann ekki neitað – þó að það þýði að hann þurfi að eltast við hættulegasta hryðjuverkamann í heimi.

Út fyrir þægindarammann

„Nói rímar við albínói og því hefur hann þetta viðurnefni í myndinni,“ útskýrir Tómas. „En hann sker sig úr fjöldanum og því felst ákveðinn symbólismi í viðurnefninu. En hann er ekki albínói.

Það má segja að þetta sé líka viðurnefni í 3 Days to Kill . Yfirmaður minn er kallaður The Wolf – ekki „of Wall Street!“ eða Úlfurinn og ég Albinóinn. En við fórum ekkert út í það að reyna að láta mig á nokkurn hátt líkjast alvörualbínóa. Ég er einnig kallaður „pale face“ eða föla andlit.“

Tómas bætir við að persónurnar í þessum tveimur kvikmyndum séu eins og svart og hvítt, og það séu kvikmyndirnar sjálfar líka.

„Leikarar eru eins og svampar sem drekka í sig og aðlagast umhverfinu. Ég er alltaf sá sami en þó ekki, því allt umhverfis mig er ólíkt hverju sinni. Sagan og stíllinn sem myndin er gerð í kalla fram ólíka þætti sem allir leynast samt í manni,“ segir hann um starf leikarans. „Nói er næmt lítið blóm sem er misskilinn af umhverfi sínu meðan þessi persóna er kaldrifjaður sadisti sem misskilur umhverfi sitt. Sem leikari reynir maður að kryfja þann misskilning eða hugsanavillu. Það er mjög heillandi að setja sig í spor karakters, því maður verður að fara út fyrir eigin þægindaramma og geta fundið til með einhverjum sem er jafnvel að upplagi mjög ólíkur manni sjálfum. Sú vinna felur í sér krufningu á eigin tilfinningum, sem er mjög áhugaverður fylgifiskur leikarastarfsins.“

Byrjar með góðu handriti

Tómas segir að það sé að ýmsu leyti mikill munur á því að vera þátttakandi í íslenskri kvikmyndagerð og stórum erlendum kvikmyndum.

„Samt þurfa allir sömu grunnþættirnir að vera fyrir hendi, á hvaða skala sem kvikmyndin er. Það byrjar með góðu handriti og svo koma hæfileikar þeirra sem taka þátt – engir peningar geta breytt því.“

Hann segir hvort tveggja hafa sína kosti og galla. „Það er frábært að geta haft næga peninga til að láta allt líta vel út með öllum bestu græjunum. En þá getur líka verið erfiðara að halda utan um allt batteríið þegar fleiri tugir og jafnvel hundruð manna eru á settinu. Þá þarf þeim mun betra skipulag og aga til þess að fókusinn tvístrist ekki.

Annars hafa báðar „stórmyndirnar“ sem ég hef tekið þátt í með Hollywoodleikurum ekki verið raunverulegar Hollywoodmyndir. 3 Days to Kill kemur úr smiðju [franska leikstjórans og handritshöfundarins] Lucs Bessons og var tekin í Frakklandi og Serbíu en er meðframleidd af Relativity Media sem er reyndar í Hollywood. Og Snowpiercer “ – kvikmynd sem Tómas lék í ásamt leikurum á borð við Tildu Swinton og Jamie Bell og var frumsýnd í fyrra – „var tekin upp í Prag, að mestu fyrir kóreskan pening.“

Tómas var ellefu daga í tökum fyrir þessa mynd, í París og Belgrad.

Útlitið er styrkur

Gegnum árin hefur því heyrst fleygt að Kevin Costner sé ekki alltaf auðveldur í samstarfi en Tómas kannast ekki við það.

„Mín reynsla af honum er mjög góð. Mikill fagmaður,“ segir hann. „Svo er annað, að hann er í grunninn leikstjóri og hafði skoðanir á mörgu, það gætu sumir flokkað sem „ekki auðvelt“. Fólk er oft hrætt við þá sem hafa sjálfstæðar skoðanir. Að það eigi bara að hlýða yfirmanninum. En fyrir mér er það skylda leikarans að kryfja allt svo vel að ekki sé pláss fyrir eitthvað óljóst eða eitthvað sem ekki gengur upp. Í lok dagsins er það leikarinn sem fólk mun horfa á en ekki leikstjórinn.

Mér finnst að í öllum tilfellum verði leikstjórinn að stjórna en leikarinn ber líka sína ábyrgð.“

Þegar Tómas er spurður hvort hann lendi mikið í að vera boðið svipuð hlutverk, eða að leika svipaða karaktera, segir hann sitt sérstaka útlit vera bæði veikleika og styrk. „Ég hef þó kosið að gera það alfarið að styrk mínum í seinni tíð. Ef ég myndi alltaf fókusera á öll þau hlutverk sem ég get ekki fengið myndi lítið gerast.

Maður verður að búa til heiminn sem maður lifir í, ekki vera fórnarlamb hans.

Fyrir tíu árum hefði fólk hlegið ef því hefði verið sagt að rauðhærður fyrrverandi pönkari og núverandi grínari yrði borgarstjóri. Í dag þykir það ekkert athugavert. Það er okkar sem erum fyrir utan kassann að þenja hann út svo að fleiri og fleiri rúmist í kassanum – uns allur heimurinn kemst í hann.

Ég vil trúa því að ég geti búið mér til heim þar sem ég leik sem ólíkasta karaktera, þar sem allur tilfinningaskalinn nýtist. En það má ekki gleymast að hlutverk vondu kallanna eru oft þau skemmtilegustu...“

Tómas er menntaður myndlistarmaður en segir að því miður hafi hann lítið getað sinnt myndlist upp á síðkastið. Hann hafi þó stundum einbeitt sér að henni um tíma, þótt engin sýning sé í farvatninu. „Það er bara svo nærandi að skapa. Í hvaða formi sem það er. Þorvaldur Þorsteinsson heitinn var þar fremstur meðal kennara minna, hvað sköpunina varðar, og verð ég honum ævinlega þakklátur fyrir það.“

Þegar rætt er við Tómas er hann staddur í Los Angeles og verður þar í tvo og hálfan mánuð.

„Ég hef verið að hitta umboðsmenn og aðra slíka. Svona að reyna að hamra járnið á meðan það er heitt. Hér í englaborginni er heill aragrúi af spennandi fólki í öllum sínum ólíku birtingarmyndum. Allt frá mjög fátækum yfir í mjög ríka. Mjög innilegt og mjög yfirborðskennt. Öll flóran samankomin á einum stað – hvað getur leikari beðið um meira?“ segir hann.