Ég sakna Leitandans. Hann er horfinn. Leitandinn (Legend of the Seeker) gekk um langt árabil í Ríkissjónvarpinu en hefur ekki látið sjá sig um hríð. Best að taka strax fram að ég hef aldrei horft á heilan þátt af Leitandanum (þannig að ég er ekki dómbær á gæði hans) en náði stundum nokkrum mínútum meðan ég beið eftir 10-fréttunum á mánudagskvöldum. Þær vöktu forvitni mína og undrun.
Af einhverjum ástæðum fannst mér alltaf sama atriðið vera í gangi. Hópur manna var samankominn í þokukenndum skógi og ræddist ýmist við á misjafnlega málefnalegum nótum eða skylmdist. Í forgrunni voru gjarnan leðurklæddar og stífmálaðar skvísur og síðhærðir öldungar. Á hvaða tímum á þátturinn að gerast?
Stundum spruttu menn í kuflum eða serkjum fullskapaðir upp úr jörðinni og stundum hurfu persónur sporlaust og birtust jafnvel á allt öðrum stöðum – mögulega í allt öðrum veruleika. Einhverjir sáluðust, jafnvel aftur og aftur. Að lokum féll allt í ljúfa löð og persónur slógu á létta strengi. Skvísurnar brostu sínu blíðasta.
Hvað er eiginlega á seyði í Efstaleitinu? Hafa menn eitthvað á móti síðhærðum öldungum, leðurdressuðum skvísum og skylmingum?
Orri Páll Ormarsson