Björk Agnarsdóttir

Björk var yndisleg og hlý manneskja sem ég var svo heppin að kynnast í kærleikanum árið 2007. Með tímanum tókst með okkur mikill systrakærleikur og trúnaðarvinskapur. Við töluðum saman í símann á hverjum einasta degi og hittumst tvisvar til þrisvar í viku og þess vegna finn ég fyrir miklu tómlæti við andlát hennar og sakna hennar alveg rosalega mikið. Vegna þess að hún gaf mér skilyrðislausan kærleika og mikla vinsemd og var alltaf til staðar þegar ég þarfnaðist hennar.

Hvað á ég að gera án hennar? spyr ég bara. Að missa hana er eins og að missa líkamspart sem kemur ekki aftur. Ég hef sjálf verið í baráttu við geðsjúkdóm sem ég greindist með og Björk var mér ómæld hjálp í baráttunni við hann.

Alltaf kom hún að heimsækja mig á geðdeildina, alveg sama hvernig henni leið sjálfri. Undantekningarlaust hughreysti hún mann með orðum sínum, nærveru og yndisleik. Ég dáðist að henni Björk fyrir svo marga eiginleika sem hún hafði, eins og til dæmis hógværðina og lítillætið sem einkenndi hana í sinni baráttu við sinn sjúkdóm. Og dugnaðurinn í henni var rosalegur, alltaf fór hún í göngutúrana og alltaf mætti hún í Geysi og þjónaði í kirkjunni.

Einnig starfaði hún ötullega fyrir Geðhjálp til margra ára og geri aðrir betur miðað við veikindin sem hún var að glíma við sjálf. Ég reyndi eins og ég gat að hughreysta hana í sínum veikindum en oft var ég of veik sjálf til þess að það væri nokkur hjálp í mér. Eins og síðustu dagana hennar Bjarkar, þá var ég ekki fær um að vera henni stoð og stytta vegna minna eigin veikinda, en ég vildi óska þess að ég gæti farið til baka og sagt henni að það sem ég gerði væri ekki rétt. Ég nefnilega sprakk á limminu alveg eins og hún og reyndi að taka mitt eigið líf, en það tókst ekki og ég ásaka sjálfa mig fyrir að hafa ekki verið betri fyrirmynd.

Án Bjarkar er lífið miklu fátækara og gleðisnauðara, ég sakna svo stundanna sem við áttum saman.

En ég veit fyrir víst að hún er komin heim til Guðs eins og ég veit að hún þráði svo mikið. Ég trúi því statt og stöðugt að Jesú hafi leitt hana til Föðurins og þar er hún núna án kvalar og án þjáningar; og sé búin að finna þann frið sem hún þráði svo mikið en fann ekki hér á jörðinni.

Björk var ekki af þessum heimi, hún var af hinum komandi heimi og meiri engil en hana er erfitt að finna og þess vegna skil ég Guð að hafa tekið hana heim til sín þar sem hún á heima og ég hlakka til að hitta hana þar þegar mínu lífi lýkur hér á jörðinni. En nú varir trú, von og kærleikur, en þeirra er kærleikurinn mestur og ég hef sjaldan upplifað eins mikinn kærleika um ævina og frá henni systur minni í Kristi og minni bestu vinkonu, henni Björk Agnarsdóttur. Blessuð sé minning þín, elskan mín. Ég hlakka til að hitta þig aftur í ríki Guðs.