Guðjón Breiðfjörð Ólafsson

Elsku pabbi, mikið sem það var nú gaman að fara með þér í allar ferðirnar sem ég fékk að fara með þér hér í denn, í Þórsmörk, Landmannalaugar og fleiri slíkar ferðir þegar þú varst að keyra rútur. Þetta voru ánægjulegar og skemmtilegar ferðir sem ég fékk að fara með þér, smá stelpuskott. Alltaf varst þú tilbúinn að leyfa mér að fara með þér og fékk ég mikið út úr þessum ferðum, ekki síst samveru okkar.

Þú hefur einhvern veginn alltaf verið til staðar með þitt stóra og glaða hjarta sem var fullt af kærleika og þú gafst öllum sem á vegi þínum urðu í lífinu. Takk fyrir að vera alltaf hvetjandi og styðjandi allt mitt líf eftir að þú komst inn í það þegar ég var um tveggja ára. Takk fyrir að segja álit þitt á því í hverju ég ætti að fara eða hvernig ég liti út þegar ég leitaði eftir áliti þínu. Ég gat alltaf treyst því að þú segðir satt og værir heiðarlegur, það var svo gott og ég tók mark á þér enda varst þú smekkmaður.

Það voru ógleymanlegar stundir þegar börnin mín fæddust. Þig munaði ekki um að keyra norður til Akureyrar til að koma og sjá afagullmolana þína. Það þurfti að horfa upp til þín því þú varst í skýjunum og það sem einkenndi þig var þessi sanna gleði sem skein af þér og allt andlit þitt ljómaði af gleði á slíkum stundum. Og stoltið, maður minn, það leyndi sér ekki enda hafa börnin mín átt gríðarlega góðar stundir með þér, elsku pabbi minn, hvort heldur sem var í veiði, í sumarbústaðnum eða á hliðarlínunni á fótboltavellinum.

Síðasta stundin sem ég átti með þér var sérlega ljúf og góð. Þú hafðir fyrir því með gleði að rífa þig upp eldsnemma á laugardagsmorgni til að ná í okkur út á flugvöll. Það sem þú hafðir gaman að heyra frá ferðinni okkar Harðar og gleðjast með okkur er ómetanleg minning í minningarbankanum um þig. Þú spurðir okkur spjörunum úr. Hvað við hefðum gert og séð í ferðinni, hvort við hefðum séð þetta eða hitt. Þegar ég faðmaði þig og kyssti og sagði þér hve undur vænt mér þætti um þig áður en við lögðum af stað norður vissi ég sem betur fer ekki að það yrði í síðasta sinn sem ég ætti eftir að faðma þig, pabbi minn. Ég veit og trúi því að nú hefur þú bæst í hóp verndarengla minna og ég veit líka að þú munt vernda börnin mín og passa þau eins vel og þú getur.

Það er svo sárt að kveðja þig, pabbi minn. Ég skal halda áfram að taka tvisvar í hurðarhúninn til að vera viss um að húsið sé læst og loka gluggunum eins og á að gera.

Elsku pabbi, takk fyrir að vera þú og takk fyrir allt það sem þú hefur gefið mér og mínum.

Þín dóttir,

Elsku heimsins besti pabbi. Ég veit að minningargreinar eiga að vera minningar settar í orð. En það eru bara ekki nógu sterk orð til að lýsa þér og því hvað þú hefur gert fyrir mig. Ég er ekki ennþá búin að sætta mig við að þurfa að minnast þín á þennan máta, ég talaði við þig bara fyrir nokkrum dögum. Það var ekkert sem gaf til kynna að það yrði í seinasta skiptið. Ég vil samt að heimurinn viti hvað hann hefur misst, af hverju jörðin ætti að hætta að snúast og ekkert ætti að vera hið sama aftur. Því að mikilvægasta manneskjan er ekki í honum lengur.

Þegar það er sagt vil ég deila með ykkur hversu falleg persóna pabbi minn var og hversu ótrúlega góður pabbi hann verður mér alltaf. „Ótrúlega“ því það er ótrúlegt. En samt svo satt að það er sárt.

Ég vil minnast morgnanna er ég var barn og þú vaktir mig á þinn hlýja og blíða máta. Hvernig þú straukst á mér bakið með stórri hlýrri hendi þinni þangað til ég vaknaði. Þetta lýsir öllu því sem þú gerðir fyrir mig, örygginu og ástinni sem þú umvafðir mig með. Þú varst einstakur pabbi, sem kunni að sjá um fjórar stelpur. Þú klipptir okkur, snyrtir okkur og fléttaðir á okkur hárið. Hvernig þú nenntir að standa í því, þar sem við kunnum ekki að meta það þá.

Þú last fyrir okkur, kenndir okkur bænir og horfðir með okkur á teiknimyndir.

Þetta allt eftir langa vinnudaga þar sem þú vannst hörðum höndum að skapa handa okkur öruggt og fallegt heimili. Lifandi og ævintýralegt líf með ferðalögum, ævintýrum og samveru. Þú varst þolinmóður og blíður við uppeldi á fjórum sjálfstæðum stelpum. Þú varst vinur okkar líka.

Dýrmætast er þó hvernig þú dekraðir við okkur á máta sem er ómetanlegur og fæst ekki keyptur. Þú varst nefnilega ekki bara heimsins besti faðir og afi, heldur líka alltaf svo ótrúlega góður maður fyrir mömmu okkar, sálufélaga þinn. Ég hef aldrei upplifað svona sterka og einstaka ást eins og er ykkar á milli. Þú sýndir henni það líka daglega með dekri, virðingu og gífurlegri umhyggju. Sést þetta allt líka í tengdasonum þínum, sem við systurnar vorum svo lánsamar að hafa auga fyrir. Út af þér og þinni ást, virðingu og umhyggju. Við vorum prinsessurnar þínar.

Pabbi minn gat lagað og byggt allt, var sterkastur, duglegastur og fallegur að innan sem utan. Pabbi minn hló alltaf svo dátt, brosti svo breitt. Pabbi minn vissi alltaf hvernig hlutirnir áttu að vera og vildi að ég vissi það líka. Hann hætti aldrei að kenna mér bæði stóra sem smáa hluti. Pabbi minn gerði miklar kröfur til mín, pabbi minn tók mér samt alltaf bara eins og ég er. Pabbi minn kom heim með svartar hendur af olíu og strauk með stórri hlýrri lúku yfir andlitið á mér. Pabbi minn endurraðaði eftir mig í uppþvottavélina og sagði mér að athuga hvort húsið væri læst. Tvisvar. Pabbi minn var besti pabbi, besti afi og sálufélagi mömmu minnar. Pabbi minn er ómetanlegur.

Elsku pabbi minn, þín er svo sárt saknað. Ólu systur veitir eflaust ekki af hjálp við húsið í Nangijala. Þú, hún og Hanna amma eruð nú aftur saman, við sjáumst þar.

Þín elskandi dóttir,

Pabbi minn var svo stór hluti af mínu lífi, hann var vinur minn og ég leitaði til hans með svo margt. Við áttum gott skap saman og nærvera hans var yndisleg. Þegar einhverju átti að hrinda í framkvæmd á mínu heimili þá ráðfærði ég mig við hann. Pabbi kom og gerði hér við og smíðaði alveg eins vel og honum einum var lagið, stundum var ég send til baka með eitthvað sem honum fannst ekki nógu öruggt í barnaumhverfi hér, enda allt vel boltað niður hjá mér svo barnabörnin hans væru örugg. Ég get ekki komið því í orð hversu mikið hann elskaði barnabörnin sín, en ég veit að hann fór að sofa og vaknaði hugsandi um þau því þegar ég talaði við pabba þá var hann yfirleitt að spyrja um þau og dásama, stundum vorum við líka bara að spjalla um allt og ekki neitt, daginn minn eða hans. Okkur þótti líka voða gaman að dansa saman og versla. Pabbi kveikti golfáhugann hjá Brimi og fóru þeir oft saman á völlinn. Pabbi kenndi börnunum mínum að veiða og gaf þeim allt í þá iðju. Pabbi minn gladdist alltaf manna mest og þótti okkur öllum gaman að upplifa spenninginn og gleðina með honum, enda var alltaf sagt hér á þessu heimili „Varstu búin að sýna afa?“. Þegar ég átti Guðjón Einar þá bjó ég heima í Holtsbúð og var það hans fyrsta heimili, pabbi sótti mig og Guðjón Einar á fæðingardeildina, hann klæddi hann vandlega í litlu fötin sem Guðjón Einar átti að fara heim í og svo festi hann Guðjón Einar vandlega í bílstólinn sem pabbi gaf honum, já og svo tók það pabba örugglega hálftíma að festa stólinn vel og vandlega í bílinn, heim ókum við svo vel undir hámarkshraða. Fyrstu næturnar í Holtsbúðinni var pabbi mér og Guðjón Einari til halds og trausts, pabbi vildi að ég hvíldist, hann svaf með Guðjón sinn uppí hjá sér, svo kom hann með Guðjón Einar niður svo ég gæti gefið honum. Pabbi var svo stoltur af nafna sínum og talaði svo fallega til hans þegar hann var að ráðleggja honum og það gerði hann með öll börnin mín. Pabbi hringdi til mín um daginn og spurði mig hvort ég hefði rætt um það við Guðjón Einar hvað það væri óhollt að láta braka svona í höndunum á sér og svo líka hvort hann væri að borða nógu hollt, þetta var pabbi minn alveg í hnotskurn, hann elskaði okkur af öllu hjarta og hann var með risastórt hjarta. Ég og pabbi kvöddumst alltaf með kossum á kinn og þeir voru alltaf tveir, eitthvað sem pabbi hafði frá mömmu sinni, svona tveir alveg þéttir í röð. Þegar ég var barn og unglingur vakti hann mig af mikilli varkárni og strauk mér létt. Þegar hann svæfði mig sem barn þá fór hann með litla bæn sem hann kenndi okkur systrum og svo beið ég í tvær mínútur þangað til hann steinsofnaði og náði mér svo í leikfang og lá þarna við hliðina á honum og lék mér, enda svo gott að vita af pabba þarna hjá mér.

Pabbi, þú gafst mér svo mikið og ég lærði svo margt af þér, þú varst mín stoð í lífinu og ljósberi. Ég þarf að læra að lifa án þín og það verður það erfiðasta sem ég hef þurft að takast á í lífinu.

Ég elska þig, pabbi minn, og ég sakna þín.

mbl.is/minningar

Þín dóttir,

Elskulegur tengdafaðir minn og vinur, Guðjón Ólafsson, kvaddi okkur allt of snemma og skyndilega. Það er erfitt að hugsa til þess í þessum skrifuðu orðum að síðast þegar við sáumst, hafi verið það síðasta.

Guðjón var þeim frábæra eiginleika gæddur að hægt var að leita til hans með allt, frá manns eigin hugarangri til bilaðra og allt að ónýtra hluta. Hann tók því jafnan með sínu jafnaðargeði, æðruleysi og brosti svo útí annað eins og honum einum var lagið.

Þá hafði hann margt og mikið að gefa af sér og var sífellt að miðla sinni reynslu til okkar allra og ég átti mörg handtökin eftir ólærð af honum.

Ég minnist allra góðu stundanna þar sem við sátum og skiptumst á sögum úr bransanum enda ávallt af nógu að taka.

En ég er þess fullviss að þó hann sé farinn frá okkur hér þá vakir hann yfir okkur og fylgist vel með öllu því sem honum er kærkomið, fjölskyldu, vinum, ættingjum og samstarfsfólki.

En einfaldlega besti tengdafaðir sem hugsast gat og þín verður sárt saknað og minning þín mun lifa ljóslifandi.

Hvíl í friði.

Elsku afi minn.

Föstudaginn 1. ágúst féll frá of ungur maður og var hann einn af frábærustu mönnum sem ég hef nokkurn tímann fengið að kynnast. Hann afi minn var alltaf í góðu skapi, þvílíkur grallari sem gat alltaf fengið mann til að hlæja ef maður var í vondu skapi. Afi gat reddað öllu og græjað. Það var hann afi okkar sem fékk okkur til þess að fara að veiða og kenndi hann okkur allt með mikilli þolinmæði og áttum við ótalmargar góðar stundir í veiðiferðum saman með honum og ömmu. Ég hugsa til þín alla daga, afi minn, og sakna þín óendanlega mikið!

Þinn,

Elsku besti afi.

Föstudaginn 1. ágúst féll frá yndislegur maður í alla staði, hann Guðjón afi. Hann var hress, stálhraustur, flottur og ungur maður. Hann vaknaði ávallt snemma á morgnana og byrjaði daginn á góðum morgunmat.

Afi var góður veiðifélagi og á ég góðar minningar um okkur félagana að veiða á flugu. Allt sem ég kann í veiði kenndi hann afi mér, takk fyrir allar veiðiferðirnar og svo auðvitað sumarbústaðaferðirnar. Hann var ákveðinn og vildi hafa hlutina eins og þeir eiga að vera og stóð alltaf fyrir sínu. Við eigum margar góðar minningar saman og langar mig bara að segja að ég elska þig af öllu hjarta og þín verður sárt saknað.

Hvíldu í friði.

Þinn,

Elsku yndislegi afi.

Hinn yndislegi afi minn fór úr lífi okkar 1. ágúst og verður hans sárt saknað. Afi var góður, hress, hraustur og yndislegur maður í alla staði. Afi var alltof ungur til að fara, en svona er nú bara lífið og núna er hann á góðum stað.

Þú kenndir mér margt og verður því ekki gleymt. Takk fyrir allan þann stuðning sem þú veittir mér, elsku afi. Það var svo gaman að hafa þig á hliðarlínunni þegar ég var að keppa í fótbolta eða handbolta. Ég hugsa til þín hvern einasta dag og mun aldrei gleyma þér. Minning þín mun ávallt lifa í hjarta okkar alla tíð. Hvíldu í friði, elsku afi minn.

Þín,

Afi, þú varst miklu meira en bara afi minn, þú varst líka yndislegasti, skemmtilegasti, fyndnasti, hressasti, hjálpsamasti, vandvirkasti og örugglega mesti snyrtipinni í heimi. Þú kenndir mér flest af því sem ég kann, bestu minningarnar sem ég á með þér eru þegar við vorum að smíða eða laga eitthvað og fara til þín út í bílskúr þar sem þú varst að vinna. Þú varst einn af mikilvægustu mönnum í mínu lífi. Guðjón afi, ég elska þig og þú munnt alltaf eiga stóran stað í mínu hjarta.

Þinn elskandi dóttursonur