Viðhorf „Sem barn var ég ekki sérstaklega meðvitaður um trúna, en fannst samt alltaf gott að fara í kirkju og mótaði eflaust viðhorf mitt að systir pabba er prestur og afskaplega góð manneskja,“ segir Þorvaldur Davíð Kristjánsson.
Viðhorf „Sem barn var ég ekki sérstaklega meðvitaður um trúna, en fannst samt alltaf gott að fara í kirkju og mótaði eflaust viðhorf mitt að systir pabba er prestur og afskaplega góð manneskja,“ segir Þorvaldur Davíð Kristjánsson. — Morgunblaðið/Sigurður Bogi
Myndarpiltur Þorvaldur segir háralitinn hafa verið undarlegan, í tísku var að piltar settu skol í hárið. Þjóðlegur fatnaðurinn er ekki amalegur.
[ Smellið til að sjá stærri mynd ]
Panasonic-myndbandsupptökuvél var á meðal fermingargjafa Þorvalds Davíðs, og markaði sennilega upphafið að kvikmyndaferlinum.

Þorvaldur Davíð Kristjánsson stendur í stórræðum þessa dagana. Eftir langan feril á leiksviði og í kvikmyndum hefur hann í fyrsta skipti fengið að spreyta sig á leikstjórahlutverkinu og stýrir sýningu Nemendamóts Verslunarskólans. Þá eru mörg járn önnur í eldinum, stór og smá.

Þorvaldur fermdist um miðjan tíunda áratuginn, í Áskirkju. Árni Bergur Sigurbjörnsson heitinn annaðist athöfnina og minnist Þorvaldur hans sem ljúfs og góðs manns. „Ég og félagi minn vorum þeir lágvöxnustu í fermingarhópnum og ég held að ég hafi tekið vaxtarkippinn ári síðar,“ segir hann um þennan eftirminnilega dag.

Eggjalaust veisluborð

Í minningunni var veðrið gott, bjartur og fallegur dagur. Fermingarveislan fór fram á heimili fjölskyldunnar í rúmgóðri kjallaraíbúð við Laugateig. „Ég hafði mikið ofnæmi fyrir eggjum sem barn og var því oft í þeim sporum í veislum að eiga í basli með að finna rétti sem ég gæti borðað. Í fermingarveislunni var þess hins vegar gætt að þetta væri minn dagur og á borðinu úrval eggjalausra aðal- og eftirrétta. Var bara ein kaka á borðinu sem innihélt egg.“

Á þessum aldri hafði Þorvaldur þegar stigið fyrstu skrefin á leiklistarferlinum og komið fram í uppfærslum hjá Þjóðleikhúsinu. Hann segir að leiklistin hafi sennilega litað þá ákvörðun hans að klæðast þjóðlegum íslenskum herrabúningi á fermingardaginn. „Ég hafði á þessu skeiði mjög gaman af þjóðlegum hlutum, gömlu skáldunum og liðnum tíma. Kannski hef ég hugsað sem svo að fermingin væri ákveðin sviðsetning, og við hæfi að hafa þjóðlegt yfirbragð á deginum með rétta klæðnaðinum.“

Þótti gott að fara í kirkju

Ekki getur Þorvaldur munað eftir að hann hafi upplifað fermingardaginn sem mjög stór tímamót. „Ég var nú ekkert að missa mig yfir þessu, en auðvitað var gaman að hitta alla ættingjana og fá nýja hluti til að leika sér með. Sem barn var ég ekki sérstaklega meðvitaður um trúna, en fannst samt alltaf gott að fara í kirkju og mótaði eflaust viðhorf mitt að systir pabba er prestur og afskaplega góð manneskja. Fyrir mér var trúin því alltaf einhvers konar staður hlustunar og kærleika.“

En fermingardagurinn reyndist mikill örlagadagur, eða öllu heldur átti aðalfermingargjöfin eftir að marka djúp spor. „Ég fékk myndbandsupptökuvél frá Panasonic, sem var með litlum spólum í sem hægt var að setja í stærri spólu og stinga í VHS-tæki. Markaði þetta upphafið að kvikmyndaferlinum því ég og Baldvin Albertsson félagi minn notuðum þessa upptökuvél nær daglega næstu tvö árin og lékum okkur að því að gera stuttmyndir.“

Vantar stóru spóluna

Enn á Þorvaldur pappakassa fullan af snældum frá þessum árum. „En því miður hef ég týnt stóru spólunni sem þarf til að spila þessar upptökur og get þess vegna ekki horft á þær.“

Þorvaldur man einnig eftir að hafa fengið kvæðasafn Jónasar Hallgrímssonar og eintak af Fjallkirkju Gunnars Gunnarssonar. Þá hafði hann einhvern pening upp úr krafsinu. „En myndbandsupptökuvélin var það sem stóð upp úr,“ segir Þorvaldur.

Eins og vera ber á Þorvaldur frekar hallærislega fermingarmynd til minningar um daginn. „Ég held að það hafi verið í tísku hjá strákum á þessum tíma að setja skol í hárið og ég var með einhvern skringilegan svartan lit í hárinu. Ég skil ekki alveg hvaða klipping var í gangi. Það má alveg setja spurningarmerki við tískustrauma þessa tímabils.“

ai@mbl.is