Unnar Ingi Heiðarsson fæddist á Sjúkrahúsinu á Akureyri 15. júní 1990. Hann lést 19. febrúar 2015.

Foreldrar hans eru Sigríður Jóhannesdóttir grunnskólakennari, f. 29. maí 1958, og Heiðar Rögnvaldsson húsasmíðameistari, f. 30. apríl 1956. Sambýlismaður Sigríðar er Magnús Guðjónsson húsasmíðameistari, f. 28. mars 1954. Sonur Unnars Inga og Steinunnar Óskar Eyþórsdóttur, f. 7. ágúst 1991, er Benoný Ingi, f. 28. ágúst 2012. Alsystir Unnars Inga er Guðrún Helga, f. 19. september 1985, sambýlismaður hennar er Valur Oddgeir Bjarnason, f. 28. júlí 1986, dóttir þeirra er Bergdís Freyja, f. 2014. Hálfbróðir Unnars Inga er Þorsteinn Björnsson, f. 11. mars 1980, sambýliskona hans er Sigríður Ólafsdóttir, f. 2. apríl 1981, börn þeirra eru Hafsteinn Már, f. 2000, Ólafur Atli, f. 2005, og Brynhildur Kristín, f. 2010. Hálfsystir Unnars Inga er Íris Huld Heiðarsdóttir, f. 4. janúar 1979, börn hennar eru Heiðdís Lilja, f. 2002, Heiðar Máni, f. 2004, og Krumma Dís, f. 2014. Stjúpsystkini Unnars Inga eru Hildur María Magnúsdóttir, f. 24. mars 1981, börn hennar eru Sara María, f. 2006, Sonja Elísabet, f. 2007, og Silja Karen, f. 2012, sambýlismaður Hildar er Árni Valur Vilhjálmsson, f. 26. ágúst 1981. Guðjón Magnússon, f. 18. febrúar 1986, sambýliskona hans er Kristín Sveina Bjarnadóttir, f. 24. mars 1988, og Silja Hlín Magnúsdóttir, f. 22. desember 1988, sambýlismaður hennar er Eiríkur Helgason, f. 5. september 1987. Móðuramma Unnars Inga er Guðrún Helga Kjartansdóttir, f. 15. júní 1925.

Unnar Ingi ólst upp á Akureyri og gekk í Síðuskóla, hann stundaði nám við Verkmenntaskólann á Akureyri, fyrst á matvælabraut en síðar á listnámsbraut. Unnar Ingi flutti til Grenivíkur 2012 og vann þar við fiskvinnslu og í Laufási en flutti aftur til Akureyrar haustið 2014 og starfaði síðustu mánuðina með föður sínum við smíðar.

Útför Unnars Inga fer fram frá Akureyrarkirkju í dag, 6. mars 2015, og hefst athöfnin kl. 13.30.

Minn elskulegi Unnsi, ég elska þig óendanlega. Hver minning er mér dýrmæt perla.

Mikil sorg í hjarta mínu nú býr

en á morgun kemur þó dagur nýr

Það er sá harmur sem ég ber inni í mér

að finna það á morgun að þú ert ei hér.

Aldrei get ég skilið hví hann tók þig svo fljótt.

Hvernig getur mér hér eftir verið rótt.

Í þeirri götu sem ég þig fyrst sá.

Mikinn söknuð og harm ég finn fyrir þá.

Því komið er stórt gat í mínu hjarta.

Ég sé bara fyrir mér framtíð svarta.

Hvernig á ég að geta fyllt upp í það.

Enginn mun geta komið í þinn stað.

Komdu aftur, komdu til mín.

Ég ætíð vildi vera þín.

Um aldur og alla ævi mína.

Við áttum að fá lengri tíma.

Hví þurfti þetta að gerast?

Af hverju nú?

Hví ekki þegar við yrðum gömul?

Af hverju þú?

Þín að eilífu,

Steinunn.

Elsku pabbi minn nú ertu orðinn engill á himnum.

Minn elsku besti pabbi:

Guð gaf mér engil sem ég hef hér á jörð.

Hann stendur mér hjá og heldur um mig vörð.

Hann stýrir mér í gegnum lífið með ljósi sínu.

Ég er svo þakklát að hafa hann í lífi mínu.

Ég vona að hann viti að hann er mér kær.

Allar mínar bestu hugsanir hann fær.

Hans gleði og viska við alla kemur.

Við flestalla honum vel semur.

Hann stendur mér hjá þegar illa liggur við.

Hann víkur ekki frá minni hlið

nema sé þess viss að allt sé í lagi.

Fer þá að vesenast í málarastússi af ýmsu tagi.

Hann er vandvirkur og iðinn

hann sinnir alltaf sínu vel

hann segir það aðalatriðin

sem er rétt, það ég tel.

Hann hefur kennt mér að vera

þolinmóð og sterk,

hvetur mig áfram að stunda mín

dagsverk,

„þú skalt alltaf standa á þínu“,

hann ávallt hefur sagt,

mikla áherslu á það lagt.

Þótt svo hann segi ekki við mann oft mikið

þá meinar hann alltaf margt.

Hann getur aldrei neinn svikið

það getur hann ekki á neinn lagt.

Hann er bara þannig maður.

Hann er bara þannig sál.

Hann er aldrei með neitt þvaður.

Hann meinar allt sitt mál.

Hann sýnir mér svo mikla ást.

Hann vill aldrei sjá neinn þjást.

Hann er minn klettur og hann er mín trú.

Hann er minn besti pabbi, staðreyndin er sú!

Þinn elskulegi sonur,

Benoný Ingi Unnarsson.

Hví var þessi beður búinn

barnið kæra, þér svo skjótt?

Svar af himni heyrir trúin

hljóma gegnum dauðans nótt.

Það er kveðjan: „Kom til mín!“

Kristur tók þig heim til sín.

Þú ert blessuð hans í höndum,

hólpin sál með ljóssins öndum

(Björn Halldórsson í Laufási.)

Elsku, hjartans vinur.

Megi friður og ró umlykja þig.

Sofðu rótt.

Mamma og Magnús.

Elsku bróðir.

Þegar þú fæddist var ég 5 ára og fyrsta minning mín um þig var þegar við pabbi fórum að heimsækja þig og mömmu á fæðingardeildina 17. júní. Ég vildi endilega fá að taka gasblöðru með inn á deild og skildi ekkert af hverju pabbi bannaði það. Þú varst alltaf svo þolinmóður við mig þegar ég var að stjórnast með þig, kenna þér að lesa í staðinn fyrir að lesa fyrir þig á kvöldin, rífa hjálpardekkin af hjólinu þínu og láta þig læra að hjóla, þegar við sátum tímunum saman í tölvunni og þú varst svo þolinmóður að sitja og horfa á og leyfa mér að spila. Þetta eru góðar minningar að eiga. Ég vona að þér líði vel þar sem þú ert núna og ég er viss um að afi í Einilundi er að passa upp á þig. Saknaðarkveðja, þín systir,

Guðrún Helga.

Það er engan veginn réttlátt að vera í þeim sporum að þurfa að finna réttu orðin til þess að kveðja litla bróður sinn. Það eru engin rétt orð og ég ætla ekki að kveðja þig í hinsta sinn... ekki núna. Ég mun halda áfram að spjalla við þig og faðma þig að mér í draumalandinu. Við höfum alltaf náð vel saman og ræddum það oft hversu lík við værum – bæði að innan sem utan – við treystum hvort öðru fyrir ýmsu og mér þótti vænt um að eiga þetta traust hjá þér. Stundum voru orð óþörf.

Mér þykir einstaklega vænt um að vera nýbúin að faðma þig að mér og segja þér hversu mikið ég elskaði þig og vildi allt fyrir þig gera. Mig langar ekkert meir núna en faðma þig að mér og segja þér að allt verði í lagi... svo innilega mikið.

Ég var svo stolt þegar þú baðst mig að verða guðmóðir Benonýs Inga. Þetta litla gull á rosa stóran part í hjarta mínu. Ég mun gæta hans fyrir þig þar til við hittumst öll aftur – segja honum hversu hjartahlýr dýravinur og listamaður pabbi hans var. Einstaklega skapgóður og ljúfur drengur sem vildi öllum vel. Við Benoný munum bralla ýmislegt saman sem ég veit að þú hefðir gert með honum, hluti sem þú gerðir með Heiðari Mána og Heiðdísi Lilju og hefðir einnig gert með litlu Krummu Dís.

Ég hugsa svo sárt til stundanna sem ekki urðu og ég hlakkaði svo til að eiga með þér; endalausu matarboðanna með pabba, sundferða með litla manninn sem ég ætlaði að eiga með ykkur í sumar, bíltúra, ferðalaga og spjalls um okkur systkinin sem við áttum svo oft. Á þessum stundum veit ég þó að þú munt verða nálægt.

Ég veit að allir fallegu englarnir mínir tóku vel á móti þér og að þú og pabbi Krummulummu, eins og þú kallaðir hana, munuð vaka yfir litlu gersemismolunum ykkar sem og okkur öllum.

Þó ég fái ekki að snerta þig

veit ég samt að þú ert hér,

og ég veit að þú munt elska mig

geyma mig og gæta hjá þér.

Og þegar tími minn á jörðu hér,

liðinn er þá er ég burtu fer,

þá ég veit að þú munt vísa veg

og taka á móti mér.

Ég geymi þig ávallt í hjartanu mínu elsku hjartans Unnsi minn.

Þín systir,

Íris Huld.