Fyrstu árlegu hringferð Erps Snæs Hansen, sviðstjóra vistfræðirannsókna hjá Náttúrustofu Suðurlands, um lundavörp landsins er senn að ljúka. Akurey í Faxaflóa stendur útaf en önnur vörp hafa nú verið könnuð og ábúðin mæld.
Helst vakti staðan í Papey athygli. „Ástandið var mjög sérkennilegt í Papey. Það var ekkert sérstaklega mikil ábúð, 45%. Mjög mikið klak og ungar á ofsalega breiðu aldursbili. Alveg frá 30 daga gömlum að því að vera nýklaktir og nokkrir ennþá í eggjum. Þetta er svona fimm vikna tímabil, sem er svolítið sérstakt,“ segir Erpur en í Papey er lundinn að bera ungviðinu loðnu, sem er mjög smá. Það gaf ekki vel í fyrra en hugsanlega er loðnan nær eynni nú. „Það er ekkert orðið afreka þannig að ungarnir eru að lifa þarna.“
Enn segir Erpur of snemmt að skera úr um hvernig varpið fari. Aðspurður hvort ástandið gefi tilefni til bjartsýni segir Erpur svo í raun ekki vera. „Nei, þetta er eiginlega svipað og hefur verið. Eins og með Papeyna, hún á eftir að koma í ljós. Í fyrra fór hún í mínus en þeir eru að koma einhverju á þar. Það er það sem við höfum verið að treysta svolítið á, að þar komist þetta í eitthvert lag.“ Austan- og norðanlands er helst batavon.
Ástand stofnsins er enn dapurt í sögulegu tilliti að sögn Erps en besta ástandið þó á Norðurlandi. Þar er eins og það gerist verst í Bretlandi, ef horft er til langtímarannsókna þar. Ástand annarra fugla segir hann almennt slæmt nema helst súlu og dílaskarfs, sem geta sótt sér stærri bráð. Fuglar sem sótt hafi í loðnu og sandsíli hafi farið illa. Breytingar í sjávarhita ráði þar mestu. bso@mbl.is
Til baka
Leita í greinasafni
Prenta grein
