Karl í koti er einn þeirra sem yrkja á fésbók. Eitt sinn orti hann 17. júní:
Er ég kom í æskudalinn
eins og kjáni
einn mér þótti alveg galinn,
annar bjáni.
Lítið hefur hinsvegar frést af karli síðustu misserin. Hann átti afmæli 6. janúar og fær hann hamingjuóskir frá umsjónarmanni Vísnahornsins. Á afmælisdaginn fyrir ári fékk hann vísu frá Sigurði Ingólfssyni:
Sem mér þykir sælt og ekki súrt í broti
að ennþá tóri Karl í Koti,
kyndugur og vel á floti.
Og kerlingin á Skólavörðuholtinu orti til karls í koti:
Hyggstu vera enn eitt árið
eins og draugur?
Greiddu á þér gráa hárið
gamli haugur.
Þá Skarphéðinn Ásbjörnsson:
Legið hefur lengi í roti,
langar nætur.
En núna virðist Karl í Koti,
kominn á fætur.
Á þriðjudag orti Sigmundur Benediktsson „veðurvísu dagsins“ á Leir:
Litadýrð um landið hleypti
ljósi stráði víðan geim,
brúnir skýja gulli greypti
glaðbeitt sól að baki þeim.
Davíð Hjálmar Haraldsson bætti við:
Bítur Frosti. Búin jólin.
Baksar hrafn um loftsins veg.
Felst að baki fjalla sólin,
föl og kollindoðruleg.
Fía á Sandi tekur undir og segir:
Í skógi bláar skuggarendur
skelfur hélað strá.
Jólatré í stofu stendur
stjörnum slökkt er á.
Lág er sól og lítið skín
og lognið frekar svalt.
Ég á orðið ekkert vín
og inni er frekar kalt.
Sigmundur Benediktsson skyggnist yfir sviðið:
Sopið til dreggja er glasanna gull
glerið er hélað í valnum.
Stjörnurnar huldar og Fía er full
og fullkomið myrkur í dalnum.
Magnús Ólafsson frá Sveinsstöðum hefur um margt að hugsa á þrettándanum:
Við mig ræða vitrir menn
virðast bíða þar í röðum.
Því þá nefnir enginn enn
að ég fari að Bessastöðum?
Halldór Blöndal
halldorblondal@simnet.is