Heildarmynd „Ríflega helmingurinn kaupir sér allan pakkann; frá skóm og upp í skyrtu og bindi, og eru þá færir í flestan sjó,“ segir Pétur.
Heildarmynd „Ríflega helmingurinn kaupir sér allan pakkann; frá skóm og upp í skyrtu og bindi, og eru þá færir í flestan sjó,“ segir Pétur. — Morgunblaðið/Styrmir Kári
[ Smellið til að sjá stærri mynd ]
Ásgeir Ingvarsson ai@mbl.is Pétur Ívarsson, verslunarstjori Boss-búðarinnar í Kringlunni, segir framhaldsskóla- og háskólanemendur verða meira áberandi í versluninni um þetta leyti árs.

Ásgeir Ingvarsson

ai@mbl.is

Pétur Ívarsson, verslunarstjori Boss-búðarinnar í Kringlunni, segir framhaldsskóla- og háskólanemendur verða meira áberandi í versluninni um þetta leyti árs. Útskriftin er á næsta leiti og ekki seinna vænna að fjárfesta í fallegum útskriftarfötum.

„Við erum ekki ódýrasta búðin á landinu og kannski ágætis mælikvarði á ástandið í efnahagslífinu hversu margir útskriftarnemar koma til okkar. Þegar við seljum fleiri stúdentsföt má ætla að fjárhagur fólks fari batnandi,“ segir Pétur.

Ungu herrarnir eru einkum að leita að jakkafötum. „En þó velja líka margir að kaupa sér blazer-jakka og kakí-buxur. Sú samsetning hefur á sér léttara yfirbragð og má nota við óformleg tilefni eftir útskriftardaginn,“ útskýrir Pétur. „Þeir sem eru að kaupa sér jakkaföt eru yfirleitt ekki að velja sér flík bara fyrir útskriftina, heldur vantar líka jakkaföt sem geta gagnast þeim sem vinnufatnaður. Litavalið tekur mið af þessu og algengustu litirnir í útskriftarjakkafötum eru grár og blár en miklu minna er um að svört jakkaföt verði fyrir valinu. Ríflega helmingurinn kaupir sér allan pakkann; frá skóm og upp í skyrtu og bindi, og eru þá færir í flestan sjó.“

Margir eru að kaupa sín fyrstu almennilegu jakkaföt við útskrift.

Mamma hjálpar oft

Að velja jakkaföt og kunna að meta gæði, snið og efni getur verið heilmikil kúnst og segir Pétur áríðandi að velja verslun þar sem fá má faglega og vandaða leiðsögn hjá starfsfólkinu. Það sakar heldur ekki að taka mömmu eða pabba með. „Mamma er oft með í för, bæði til að aðstoða við valið, en einnig vegna þess að oft fær hún líka að borga. Mamma er góð og getur verið mjög hjálpleg, en starfsmenn okkar vita líka sínu viti, með áralanga reynslu og hafa að leiðarljósi að veita vandaða tilsögn sem skilar viðskiptavininum til okkar aftur og aftur.“

Það vandar málin að munurinn á vönduðum jakkafötum og óvönduðum sést ekki alltaf þegar jakkinn hangir á herðatré. Pétur segir að smáatriði í hönnuninni og saumskapnum geti breytt miklu um það hversu klæðileg jakkaföt eru. „Síðan þarf undantekningalítið að gera minniháttar breytingar á jakkafötunum til að stytta og þrengja.“

Leita ætti að jakkafötum úr vönduðu efni en Pétur varar við að láta bara efnisvalið ráða för. „Í sumum verslunum má finna jakkaföt úr hágæðaefnum en þá hefur verið sparað mjög í saumaskapnum á móti til að halda verðinu niðri. Má líkja því við að henda dýrum felgum undir lélegan bíl.“

Neistinn í speglinum

Sniðið á jakkafötunum ætti líka að taka mið af því hvernig þau verða notuð. „Sumir eiga það til, þegar þeir máta jakkaföt, að reyna að meta flíkina eftir því hvort þeir geti gert alls kyns hreyfingar í henni. En ef þú ert í jakkafötum ertu varla að fara að teygja hendur hátt upp fyrir haus eða gera aðrar leikfimiæfingar. Til að sjá hvort sniðið er rétt dugar að gera það sem er eðlilegt að gera í jakkafötum, s.s. labba fram og til baka og prufa að setjast. Umfram allt ætti að treysta á spegilinn. Spegillinn lýgur ekki og ef menn finna þennan neista þegar þeir sjá hvernig jakkafötin klæða þá þá eru þeir í réttu fötunum.“

Dömurnar vilja ljóst og sumarlegt

Gabríela Pitterl er verslunarstjóri dömudeildar Hugo Boss. Hún segir ungu dömurnar oft hafa mjög skýrar hugmyndir um hverju þær langar að klæðast við útskriftina. Ólíkt herrunum er ekki að greina að þær séu að kaupa sér fatnað sem getur líka gagnast þeim sem vinnuflík. „Hvítur fatnaður verður oft fyrir valinu og virðist mér að stúlkurnar séu að leita að sumarlegum flíkum sem leyfa þeim að skera sig úr fjöldanum.“

Blaðamaður er hissa að heyra þetta og hafði fyrirfram gefið sér að svartar dragtir og formleg pils væru vinsælust. „Það er eins og það sé komin einhver þreyta á þessum svarta klæðnaði sem virðist vera allsráðandi svo víða. Þar með er ekki sagt að ef fallegur svartur kjóll eða snotur svartur jakki ratar í búðina að hann seljist ekki.“

Gabríela ímyndar sér að ein skýring á því að stúlkur leggja ekki jafn mikla áherslu og piltarnir á formlegan og vinnustaðavænan útskriftarfatnað sé sú að þær eiga fjölbreyttari fataskáp og geta leyft sér meira í faglegu umhverfi. „Mörg störf leyfa herrunum ekki annað en jakkaföt og bindi, en dömurnar geta komist upp með alls kyns samsetningar og eiga meira til af alls konar flíkum sem falla mjög vel að skrifstofustörfum, hvað þá ef bætt er við stökum jakka eða buxum frá okkur.“