Gátan er sem endranær eftir Guðmund Arnfinnsson: Færni handar að færa til betri vegar. Formaður glöggur sér og nýtir þegar. Af kvenfólki það sungið er og seggjum. Sést það líka í hlöðnum bæjarveggjum.

Gátan er sem endranær eftir Guðmund Arnfinnsson:

Færni handar að færa til betri vegar.

Formaður glöggur sér og nýtir þegar.

Af kvenfólki það sungið er og seggjum.

Sést það líka í hlöðnum bæjarveggjum.

Harpa á Hjarðarfelli á þessa lausn:

Hafa á verki fimir fingur lag.

Formaður sér lag á eftir broti.

Á tyllidögum tekið oft er lag.

Torflag enn má sjá í veggjabroti.

Þetta er svar Guðrúnar Bjarnadóttur:

Oft er farsælt að

stoppa laghent í lopavettling,

lagi beita, sér völd að tryggja,

syngja lögin (í kór) um kettling

og kofaveggi í lögum byggja.

Árni Blöndal leysir gátuna þannig:

Með lagi er best að bæta orðið tjón,

brot í öldulögum formenn nýta,

lögin sungin löngum hér um Frón,

lög í hlöðnum görðum víða líta.

Helgi Seljan segir fátt betra til upplyftingar andans úr andleysinu venjulega en að fást við gátur hvers konar. Ráðningin er hér:

Lag á mörgu lagnir hafa,

lag á sjónum dýrmætt er.

Lag er sungið létt án vafa,

lag af torfi í vegginn fer.

Guðmundur skýrir gátuna þannig:

Lag er færni gallaðan grip að bæta.

Glöggur formaður lagi þarf að sæta.

Lag af konum sungið er og seggjum.

Sjá má lag í hlöðnum bæjarveggjum.

Og lætur limru fylgja:

Er Vernharður vörður laga

fékk Valgerðar ofan af Skaga,

að orði varð Jóni,

sem er örlagaróni.

„Hver hefur sinn djöful að draga.“

Og að lokum er ný gáta eftir Guðmund:

Þykir vera gripur góður.

Griðastaður elskendanna.

Þar eru kjörnar kjaftaskjóður.

Kemur þar saman fjöldi manna.

Ég greip Blöndu úr bókaskápnum og við mér blasti þetta:

„Svo er sagt að eitt sinn hafi Hallgrímur (læknir) verið spurður að heiti, annaðhvort á bæ eða á förnum vegi, og hann þá svarað:

Mitt er heiti Hallgrímur,

hjörva beitir Jónssonur,

um allar sveitir alþekktur,

að því leyti hvimleiður.“

Halldór Blöndal

halldorblondal@simnet.is