Stella Berglind Hálfdánardóttir

Elsku tengdamóðir mín, Stella Berglind Hálfdánardóttir, lést á aðfangadagsmorgun eftir baráttu við meingestinn mergæxlið.

Flestir kölluðu hana Guggu, sem kom til af því að föður hennar þótti einhvern tíma fara heldur mikið fyrir Stellu litlu og kallaði hana skrugguna sína. Skrugga í bjöguðu barnsmálinu varð Gugga.

Það er erfitt að ímynda sér að Gugga hafi nokkurn tíma verið fyrirferðarmikil eða hávaðasöm. Hún var þvert á móti hæglát, hæversk og ljúf og vildi láta lítið fyrir sér fara.

Hún bar djúpstæða virðingu fyrir náttúrunni og elskaði öll dýr – jafnvel mýsnar sem brutu sér leið inn í sumarbústaðinn fengu samúð og skilning.

Það var gott að leita ráða hjá Guggu. Reynslubrunnur hennar var djúpur og hún hafði einstakt lag á að leiðbeina og liðsinna.

Hún var skynsöm, þolinmóð, viljasterk og ákveðin, styrkleikar sem greiddu leið ungrar konu um oft erfiða tíma. En Gugga var líka jákvæð, heiðarleg og nákvæm og hafði fallega nærveru sem auðgaði líf okkar sem fengum að vera henni samferða.

Þau hjónin eignuðust fimm sérlega vel gerð börn og þeirra börn og barnabörn elska öll og heiðra minningu ömmu Guggu. Hringrás lífsins og gæsku heimsins er þannig viðhaldið í fallegum minningum og góðu fólki.

Heilbrigðiskerfið okkar hefur löngum byggt fremur á fagmennsku og mannkostum fólksins sem í því starfar en á aðstöðunni sem því er búið. Á síðustu árum lá Gugga oft á Landspítalanum við misgóðar aðstæður.

Hún var þó alltaf örugg í traustri meðferð Hlífar Steingrímsdóttur blóðlæknis og starfsfólks blóðlækningadeildar 11G. Fyrir fagmennsku þeirra og umhyggju verða aðstandendur ævinlega þakklátir.

Eftir að meðferð lauk fékk Gugga lengri gæðatíma heima en nokkur þorði að vona. Mörgu ber að þakka, en fyrst og fremst hennar jákvæða hugarfari ásamt ástúðlegri umhyggju eftirlifandi eiginmanns. Börn þeirra hjóna skiptust á að vera til staðar allan sólarhringinn síðustu mánuði.

Það ber vott um kærleikann og ástúðina sem Gugga veitti þeim í gegnum tíðina og þau vildu svo gjarnan endurgjalda. Einnig ber að þakka Karítas, með sérstöku þakklæti til Herdísar Jónasdóttur, sem ásamt heimahjúkrun Garðabæjar færðu Guggu hágæða heilbrigðisþjónustu heim síðustu mánuðina.

Framangreindir tryggðu að tengdamamma fékk mjúku lendinguna sem hún óskaði sér. Elsku Gugga lagði sig á aðfangadagsmorgun eftir hafragrautinn sem Viðar eldaði jafnan handa þeim og hún vaknaði ekki aftur. Mýkri verður vart lendingin í lok þessa lífs.

Það er dýrmætt að eiga gott fólk að og Gugga var með bestu konum sem ég hef um ævina kynnst.

Frá því að við Brynjar fórum að draga okkur saman tók hún einstæðri móður og ungum dætrum hennar opnum örmum og það vafðist aldrei fyrir henni að verða þeim „amma Gugga“ frá fyrstu tíð.

Elsku Gugga hafði þá þegar meiri trú á okkur Brynjari en við höfðum sjálf.

Slík var dæmigerð staðfesta hennar. Fyrir tiltrú hennar, stuðning, góðu ráð og væntumþykju verð ég eilíflega þakklát.

Með söknuði og þakklæti kveð ég elsku Guggu og votta tengdapabba og eftirlifandi ættingjum hennar mína dýpstu samúð.

Við minnumst elsku ömmu Guggu með hlýju í hjarta og þakklæti fyrir svo margar góðar stundir. Minningin um góða konu, frábæra fyrirmynd og fallega brosið hennar mun lifa með okkur að eilífu.