Sem endranær er gátan eftir Guðmund Arnfinnsson:
Kannski er þetta kötturinn.
Kannski fiskur smávaxinn.
Kannski íþrótt ævaforn.
Ellegar þá telpukorn.
Árni Blöndal svarar:
Svarið ekki veldur vanda
víst er lausnin tær
að mér sækir bara„ branda“
sem birtist hér í gær.
Helgi R. Einarsson á þessa lausn:
Lausnarorð, sem leynist hér,
lét fyrst á sér standa.
Svo birtist allt í einu mér
ofurlítil branda.
Guðrún Bjarnadóttir leysir gátuna þannig:
Kemur kötturinn Branda,
kannski bröndunni landar.
Í einni bröndóttri andar
einbeitt branda, hún Vanda.
Þessi er skýring Guðmundar:
Bröndu kisu kalla má.
Kallast branda lonta smá.
Branda er íþrótt býsna forn.
Branda er líka telpukorn.
Þá er limra:
Er Komákur kom af heiðinni
og Kolfinnu mætti á leiðinni,
hann færði´ enni bröndu,
sem fékk hann úr Blöndu,
þau fengu ekki leiða á reyðinni.
Og ný gáta eftir Guðmund:
Fram úr bóli fer ég snart,
fyrir löngu er orðið bjart,
hafa má nú hraðan á,
hér er gátan, ráddu þá!
Á höfði menn bera til hlífðar sér.
Hangir í loftinu hjá mér.
Blettur í hestsins auga er.
Alþekktur klerkur nafnið ber.
Hjörleifur Hjartarson á Tjörn í Svarfaðardal átti afmæli og skrifaði á Facebook á fimmtudag:
Mér fallast hreinlega hendur
og hjarta mitt glaðar slær
því fésbókarvinir- og féndur
fögnuðu mér í gær.
Gunnar J. Straumland yrkir á Boðnarmiði:
Er þið hlustið heiminn á
hræðist tungu þjála,
því alhæfingar aldrei ná
innsta kjarna mála.
Ef þú villist auðnu frá
utan tímans línu,
áttavita áttu þá
innst í hjarta þínu.
Halldór Blöndal
halldorblondal@simnet.is
Til baka
Leita í greinasafni
Prenta grein
