Laugardagsgátan er sem endranær eftir Guðmund Arnfinnsson:
Gripur harla góður er.
Gengu menn til dóma þar.
Með þeim fjölgar maður sér.
Munúð þarna stunduð var.
Helgi Seljan svarar:
Grip má kalla þarfaþing.
Þingi gengu dómar frá.
Djarft mun leika dingaling
dátt við konur þinga má.
Síðan gefur hann þessa skýringu:
Halldóri ég þetta hér með sendi
í þriðju línu á það ég bendi
að þetta milli fóta lendi.
Þannig leysir Guðrún Bjarnadóttir gátuna:
Um bílinn, þarfaþing, ég syng.
Á þingi voru kveðnir dómar.
Kynfæri má kalla þing.
Kærast par í þingum ljómar.
Árni Blöndal á þessa lausn:
Gripurinn er þarfa þing
þá var dómþing víða sett
með ástartólum leikum létt
ljúf er þessi tilfinning.
„Þá er það lausnin,“ svarar Helgi R. Einarsson:
Út í orðastraum mér sting,
stoltið hvetur Mosfelling
og þar leyta allt um kring,
að endingu ég hnýt um þing.
Sjálfur skýrir Guðmundur gátuna þannig:
Þing all góður gripur er.
Gengu dómar þingum á.
Með þingum fýrar fjölga sér.
Frétta um ástarþing enn má.
Þá er limra:
Þeim, sem hér þingmennsku stunda
og þyrftu sín orð vel að grunda,
skal fyrst á það bent
að forðast almennt
við Framsókn að minnast á lunda.
Síðan kemur ný gáta eftir Guðund:
Augnaloki lyfti og þá
ljós í myrkrinu ég sá,
samdi gátu, sem er hér,
og sjálfsagt vefst ei fyrir þér:
Af helmingum talinn er hann sá verri.
Hæggengur jafnan um skákreiti fer.
Býtir hann verkum á bújörð hverri.
Bestur í glímu af liðsmönnum er.
Að lokum er limra eftir Helga R. Einarsson um þverhausinn:
Ég veit það af stífninni stafar
að Steini' oní málefnin kafar.
Þrjóskur hann er
og því þverhausinn ber
frá getnaðinum til grafar.
Halldór Blöndal
halldorblondal@simnet.is