Hönnun sem byggist á reynslu

Jón Agnar Ólason

jonagnar@mbl.is

Guðrún Hrund er menntaður hönnuður og afréð að sækja í þá kunnáttu þegar hún fékk hugmyndina að höfuðfötunum. „Í kjölfar veikindanna fyrir nokkrum árum fór ég að leita mér að svona höfuðfötum því mér fannst hárkolla ekki þægileg og fann ekki neitt sem mér líkaði. Síðan greinist ég aftur árið 2014 og þá fór ég að gera dálitla alvöru úr því að búa bara eitthvað til sjálf, fyrst ég væri með menntunina í þetta og fannst þetta vanta alfarið á markaðinn. Auk þess vantaði mig að hafa eitthvað fyrir stafni því þegar manni er kippt með þessum hætti út af vinnumarkaðnum verður maður að finna sér eitthvað að gera sjálfur.“

Grunnhúfa með sérstakri fyllingu

Þannig var upphafið að framtaki Guðrúnar. Hún fann ekkert sem henni fannst fallegt eða nothæft og hún hófst handa við að hanna húfu með sérstakri fyllingu sem kemur í staðinn fyrir hárið, á meðan það er ekki til staðar. Svona nokkuð dettur væntanlega engum í hug nema þeim sem reynt hefur. „Nákvæmlega,“ samsinnir Guðrún Hrund. „Það tók svolítinn tíma að þróa hana svo ég yrði alveg sátt en ég fékk góða hjálp hjá frænku minni, Sigrúnu Einarsdóttur, klæðskera og kjólameistara, sem aðstoðaði mig við að útfæra höfuðfatið endanlega.“

Afraksturinn varð það sem Guðrún kallar „grunnhúfu“ en með henni er hægt að nota alls konar hárbönd og slæður til skrauts. „Það sem grunnhúfan gerir er að hún kemur í veg fyrir þennan flata hnakka sem pirrar mann svo þegar hárið er farið og maður setur upp höfuðfat sem ekki hefur þessa fyllingu.“

Guðrún Hrund bendir á það í framhaldinu að nú geti konur nýtt styrk frá Sjúkratryggingum til kaups á höfuðfati og það hafi eflaust líka sitt að segja um að hún merki sífellt fleiri sem sæki í höfuðfötin frá Mheadwear.

Námskeiðið Brautargengi hjá Nýsköpunarmiðstöð

Þegar Guðrún er spurð um mögulegar ástæður fyrir því að engum datt þessi þakkláta útfærsla í hug fyrr, á höfuðfötum fyrir konur sem misst hafa hárið, þá hlær hún bara við af hógværð og vill ekki gera of mikið úr eigin hönnun og hugmyndaauðgi. „Ég skil það svosem ekki alveg heldur. Ég var búin að leita lengi að einhverju svona og fann hvergi og það var náttúrlega enginn að framleiða svona á Íslandi. Úti í heimi fann ég heldur ekkert sem mér líkaði. Eins og margir kannast eflaust við fann ég reyndar eitthvað sem ég taldi vera í áttina en þegar mér barst svo sendingin í hendur leit varan satt að segja allt öðruvísi út,“ bætir hún við og hlær.

Við þetta vildi Guðrún Hrund ekki una og þótti tímabært að gera eitthvað í málunum. Hún fór á námskeiðið Brautargengi hjá Nýsköpunarmiðstöð sem hjálpaði henni mikið að eigin sögn.

Spyrst vel út milli kvenna

„Það var alveg frábært. Þar gat ég meðal annars sett upp viðskiptaáætlun varðandi höfuðfötin og fengið góða yfirsýn yfir verkefnið. Í kjölfarið fór boltinn að rúlla.“ Í dag selur Guðrún höfuðfötin sem fyrr segir undir merkinu Mheadwear í versluninni Krínólín vestur á Granda, nánar tiltekið við Grandagarð 37. Höfuðföt Guðrúnar eru öll framleidd hér á landi og framleiðsla þeirra er vinnan hennar frá degi til dags. Enn sem komið er nær hún að anna eftirspurninni nokkurn veginn en engu að síður stefnir hún á aukin umsvif og langar að sækja á erlenda markaði með hönnun sína.

„Ég opnaði heimasíðu í sumar og þar er hægt að skoða bæði og versla. Reynsla mín er samt sem áður sú að konur vilja frekar koma á staðinn, skoða með eigin augum, máta og kaupa svo. Ég skil það líka mjög vel.“ Hún bendir á að hún hafi ekki auglýst höfuðfötin mikið en þau hafi aftur á móti spurst vel út. „Konur koma til dæmis upp á spítala og sjá þar einhverja með höfuðfat frá mér. Þannig verður til umtal og þetta hefur undið skemmtilega upp á sig. Konur vilja eitthvað klæðilegt og smart, eftir sem áður, og margar þeirra vilja ekki sjá hárkollu, finnst hún bara óþægileg og heit, eins og mér. Það gefur þeim líka ákveðna öryggistilfinningu að vita að ég hef gengið í gegnum það sama og þær og hér er á ferðinni hönnun sem byggist á reynslu. Það gleður mig svo að sama skapi þegar þær sem viðskiptavinir ganga ánægðar út frá mér.“

Dömulegar eftir sem áður

Guðrún segir að konur vilji almennt ekki þurfa að gefa neinn afslátt af því hversu kvenlegar þær eru þótt veikindi knýi dyra. Þvert á móti sé konum það ákaflega mikilvægt að líta vel út og fyrir bragðið líða vel og hafa sjálfstraust. „Þegar þannig stendur á er það einmitt sérstaklega mikilvægt, því það er okkur auðvitað áfall að missa hárið, það er ekkert flóknara en það. Maður venst hins vegar hlutunum merkilega vel og það er til margt verra en að missa hárið. En það hjálpar engu að síður mikið til að geta klætt sig upp og haft sig til með þeim hætti að manni líði vel.“