Logi Guðjónsson

Í dag kveðjum við okkar yndislega dótturson, hann Loga, sem lést skyndilega 14. nóvember er hann var í London ásamt Sjöfn unnustu sinni. Þau áttu þar dásamlegar stundir saman, settu upp trúlofunarhringana og hamingjan blasti við þeim. En lífið er hverfult, nokkrum stundum síðar var hann allur. Þvílík sorg. En við fengum þó að hafa hann í rúm 35 ár.

Hann var mikill músíkant, tölvumaður og mikill gleðigjafi. Hann var skemmtilegur krakki og hægt væri að rifja upp svo margt frá æsku hans. Hann fylgdist mikið með afa sínum í bílskurnum og því sem hann var að gera. Það var allt svo spennandi og hann fékk líka stundum að gera eitthvað. Þegar afi var að hlaða kamínu úti á verönd horfði Logi alveg hugfanginn á þetta furðuverk, þá kom hinn afinn í heimsókn og Logi hljóp á móti honum og kallaði afi, afi, sjáðu hvað afi er að gera! Þetta var allt svo spennandi.

Nú er hann farinn og söknuðinn er mikill, en hann gaf okkur lítinn gleðigjafa, elsku Emblu Rún, bara ársgamla, og yndislega unnustu.

Blessuð sé minning elsku Loga okkar.

Það er erfitt að finna réttu orðin til að byrja þessa minningargrein. Logi var bekkjarbróðir okkar í Verzlunarskóla Íslands. Sum okkar þekktu hann fyrir en önnur okkar kynntust honum fyrst á einhverjum tímapunkti á menntaskólagöngu okkar. Þetta tímabil sem framhaldsskólagangan spannar getur verið svo undarlegt, þegar allt er einhvern veginn í mótun og unglingar verða að fullorðnum manneskjum. Það er ekki sjálfsagt mál að fá góða bekkjarfélaga en við vorum heppin hvert með annað og við erum öll sammála um það að Logi gerði veru okkar í Verzlunarskólanum skemmtilegri, lærdómsríkari og betri.

Logi hafði góða nærveru og skemmtilegan húmor. Hann gat verið mjög kjarnyrtur og komið miklu til skila í stuttu máli en einnig var auðvelt að detta í djúpar og langar samræður við hann, oftar en ekki samræður sem höfðu bæði húmorískan og heimspekilegan flöt. Hann var klár og skapandi í hugsun, það var auðvelt að læra af honum einfaldlega með því að umgangast hann.

Síðan við fengum þessar sorglegu fregnir höfum við verið að rifja upp góðar minningar og tilfinningar sem við tengjum við Loga.

Þar er mikið um skemmtilegar sögur af fyndnum uppátækjum, allt frá aulalegum orðabröndurum og yfir í það þegar hann klæddi sig upp sem Jesú heilan skóladag. Fyrst og fremst eru þetta gleðilegar minningar um góða manneskju og góðan vin.

Eftir að skólagöngunni lauk hefur samband okkar bekkjarfélaganna verið misjafnlega stopult, eins og gengur og gerist. En alltaf var það samt gott að hitta Loga á förnum vegi.

Það var bæði upplífgandi og endurnærandi. Sama hversu langt leið á milli var tengingin alltaf áfram til staðar og lítið mál að taka upp þráðinn. Við munum öll sakna þess. Við munum öll sakna hans.

Elsku Logi, takk fyrir samfylgdina og allar góðu stundirnar.

Fjölskyldu Loga og vinum sendum við okkar innilegustu samúðarkveðjur.

Fyrir hönd bekkjarfélaganna úr Verzlunarskóla Íslands,