Höfðu mikla trú á Glitni

Arnar Þór Ingólfsson

athi@mbl.is

Vitnaleiðslur í markaðsmisnotkunarmáli Glitnis héldu áfram í Héraðsdómi Reykjavíkur í gær. Ingi Rafnar Júlíusson, fyrrverandi forstöðumaður verðbréfamiðlunar Glitnis, sagði í vitnisburði sínum að hann hefði verið með allar sínar eignir undir í hlutabréfum bankans, „sem mér fannst vera mjög góð ráðstöfun á þessum tíma, enda hafði ég trú á því sem var að gerast í þessu fyrirtæki“. Hann er einn fjórtán starfsmanna Glitnis sem fengu lán frá bankanum í maí árið 2008 til kaupa á hlutabréfum í bankanum sjálfum. Ingi sagðist ekki muna nákvæmlega hvernig þau viðskipti komu til, en grunar að hann hafi fyrst heyrt af þeim í gegnum sinn næsta yfirmann, Jóhannes Baldursson, sem er ákærður í málinu. Alls voru 6,77 milljarðar kr. lánaðir til 14 einkahlutafélaga í eigu starfsmanna Glitnis 15. og 16. maí 2008 og fyrir þessi útlán er Lárus Welding, þá forstjóri Glitnis, ákærður í tveimur liðum, fyrir markaðsmisnotkun og umboðssvik. Ingi sagði dóminum að starfsmenn bankans á þessum tíma hefðu haft mikla trú á bankanum og hefðu „suðað“ um að fá að kaupa hlutabréf í honum. Á þessum tíma hefði verið „kúltúr“ fyrir því innan íslenskra fjármálastofnana að starfsmenn ættu eignarhluti og gætu notið þess persónulega ef það gengi vel. Hann telur að bankinn hafi boðið starfsmönnum að kaupa hlutabréf til þess að festa þá í sessi á erfiðum tímum og tengjast fyrirtækinu sterkari böndum. Bjarni Ármannsson, sem var bankastjóri Glitnis fram til ársins 2007, bar einnig vitni og sagðist aldrei almennilega hafa skilið þá umræðu að Glitnir hefði ekki verið með formlega viðskiptavakt á viðskiptum með eigin hlutabréf. „Ég hef alltaf litið á það þannig að bankinn hafi verið með viðskiptavakt á eigin hlutum,“ sagði Bjarni, sem í aprílmánuði 2007 sendi FME bréf þess efnis að Glitnir væri með virka viðskiptavakt með sínum eigin hlutabréfum.

Magnúsi mátti vera ljóst að hann yrði ekki ákærður

Grímur Grímsson, yfirlögregluþjónn hjá lögreglunni á höfuðborgarsvæðinu, var meðal vitna. Athygli var vakin á því að Magnús Pálmi Örnólfsson, fyrrverandi yfirmaður deildar eigin viðskipta hjá Glitni, var ekki ákærður í markaðsmisnotkunarmáli bankans, en þrír starfsmenn eigin viðskipta eru ákærðir í málinu og var Grímur spurður út í samskipti lögreglu við Magnús Pálma af verjanda Jóhannesar Baldurssonar, Reimari Péturssyni. Grímur greindi frá því að Magnúsi hefði mátt vera ljóst er hann gaf framburð sinn að hann yrði ekki ákærður í þessu máli, frekar en í Stím-málinu. Legið hefði fyrir að ef hann myndi breyta framburði sínum í Stím-málinu á þá vegu sem hann hafði lýst sig viljugan að gera á fundum með lögreglu, yrði fallið frá saksókn á hendur honum. Hins vegar kom fram í svörum Gríms við spurningum Björns Þorvaldssonar saksóknara að ekki hefði sérstaklega verið samið við Magnús Pálma um fráfall sakargifta í þessu máli. Spurði Björn Grím einnig að því hvort framburður Magnúsar Pálma við rannsóknina hefði mögulega litast af því að hann hefði talið svo vera. Þá greip Arngrímur Ísberg dómsformaður inn í og sagði við Björn saksóknara að hann gæti nú ekki beðið Grím sem vitni um að leggja mat á það hvort framburður Magnúsar væri litaður af því á einhvern hátt.

Reimar Pétursson, verjandi Jóhannesar, spurði Grím út í misbresti sem virðast hafa orðið á eyðingu upptakna af símtölum á milli hans og skjólstæðings síns. Grímur viðurkenndi að þeim hefði verið eytt of seint, en ákvæði laga segir til um að þeim skuli eytt jafnóðum.

Reimar fullyrti að símtöl á milli sín og Jóhannesar hefðu verið hlustuð. „Ég veit ekki til þess að það hafi verið hlustað á símtöl á milli verjenda og sakborninga. Þau eru tekin upp, en ég hygg að þau hafi ekki verið hlustuð,“ sagði Grímur við því.

Vitnaleiðslur í málinu halda áfram á mánudaginn.