Laufey Júlíusdóttir

Fyrstu ár ævi minnar bjuggum við mamma hjá ömmu og afa. Ég gleymi aldrei svipnum á ömmu þegar Stefán litli gerði hluti sem ekki voru samþykktir, sem gerðist þó nokkrum sinnum. Ég man að þú varst vön að geyma mola og súkkulaði í skápnum inni í stofu. Þegar þú sást ekki til reyndi ég að klifra og sækja mér mola. Það endaði með ósköpum þegar skápurinn hrundi og mátti ég þakka fyrir að fá hann ekki yfir mig. Skálar, bollar, diskar og fleiri hlutir hrundu í gólfið með tilheyrandi óhljóðum og látum. Ég var fljótur að forða mér og hljóp eins og fætur toguðu að Hólmgarði 50 þar sem ég faldi mig. Loksins sá ég þig koma labbandi að mér með örvæntingarsvip á andlitinu. Ég ákvað að koma úr felum og sá að mikill léttir kom yfir ömmu mína. Ég hljóp í fangið á þér og þú faðmaðir mig að þér. Ég fann aðeins fyrir kærleika og hlýju. Ég grét og sagði: „Fyrirgefðu amma, þetta var óvart.“ Amma svaraði: „Þetta er allt í lagi. Þetta voru bara hlutir, ég er bara þakklát fyrir að það er í lagi með þig.“ Ég knúsaði ömmu fast og við fórum heim og hún gaf mér mola.

Elsku amma, þú hefur síðan þá verið stoð mín og stytta. Ég hef alltaf getað leitað til þín þegar eitthvað hefur bjátað á. Ég verð ævinlega þakklátur fyrir að fá að búa hjá ykkur afa þegar ég fór í framhaldsskóla. Á hverjum virkum degi áttum við svo okkar stund saman þegar Leiðarljós var sýnt í Ríkissjónvarpinu. Við fylgdumst með Revu, Josh og öllum hinum. Þessir þættir munu alltaf minna mig á þennan tíma sem við áttum saman.

Hvergi fannst mér betra að koma í heimsókn. Tekið á móti manni með hlýju faðmlagi og kossi á kinn og eftir allar kræsingarnar voru heimsmálin rædd, að endingu lagðist maður inn í stofu yfir imbakassanum. Sófinn í Hólmgarðinum var sá staður sem mér leið hvað best á. Þar gat ég slakað vel á og gleymt öllum heimsins áhyggjum. Vita af ömmu þarna mér við hlið og afa að fylgjast með.

Elsku yndislega amma mín, ég vil þakka þér fyrir allt sem þú hefur gert fyrir mig og gefið mér. Góðu stundirnar sem við áttum saman og allar dásamlegu minningarnar. Ég mun geyma í hjarta mínu öll faðmlögin, kossana, kærleikann og hlýjuna frá þér. Ég sakna þín og mun aldrei gleyma þér. Þú munt ávallt eiga frátekið stórt pláss í hjarta mínu.

Nú hefur þú yfirgefið þennan heim og ert komin á betri stað. Þið afi nú sameinuð á ný og farin að syngja, dansa og spila saman á himnum ásamt því að undirbúa gómsætar pönnukökur.