Víglundur Pálsson

Þannig týnist tíminn. Tíminn er afstæður, stundum finnst manni eins og hann standi í stað og muni vara að eilífu. En allt tekur enda, ekkert er eilíft.

Á þetta var ég minnt með trega þegar þú kvaddir þennan heim, elsku pabbi minn, þann 28. maí síðastliðinn. Aðstæður mínar voru þannig að ég gat ekki komið og dvalið hjá þér í veikindum þínum eða setið hjá þér þínar síðustu stundir hér á jarðríki. Þú lést mig lofa þér, eins og þú orðaðir það sjálfur, að vera ekki að þvælast austur á meðan Unnsteinn ætti í harðri baráttu við erfið veikindi ásamt öðru og við það stóð ég. Á 88 ára afmælinu þínu 25. maí síðastliðinn heyrði ég síðast rödd þína sem er mér ljúf minning.

Elsku pabbi, þú áttir langt og farsælt líf, þú varst einstaklega vel af Guði gerður; ljúfur maður, æðrulaus, heiðarlegur og hvers manns hugljúfi. Þú varst ávallt tilbúinn að greiða götur annarra, leiðbeina, vera til staðar og rétta hjálpar- og sáttarhönd. Ég sá þig nánast aldrei skipta skapi nema ef vera skyldi í kringum kosningar enda varstu pólitískur og hafðir sterkar skoðanir á málefnum nærsamfélagsins þíns sem og þjóðmálum.

Elsku pabbi, þú varst einstakur og gerðir hvern dag sérstakan. Úr barnæsku minni á ég ljúfar og góðar minningar sem of langt væri að rekja hér. Okkar samband samanstóð alltaf af ást, trausti og virðingu. Oft áttum við einlæg og góð samtöl sem við ræddum ekki við aðra og ég mun geyma í hjarta mínu. Við vorum pínu lík, pabbi minn, og áttum skemmtilega og góða samleið. Enda vorum við aðeins fyrir utan rammann og fórum okkar eigin leiðir, fyrir það er ég þakklát.

Þú varst mikill gleðinnar maður, naust þín vel á meðal fólks. Þú varst gæddur einstaklega góðum frásagnarhæfileikum, hafðir góðan húmor og varst sögumaður mikill, enda vel gefinn og skemmtilegur.

Þú varst afar fylginn þér í orði og verki og þínar ákvarðanir stóðust. Þegar þú slökktir í síðustu sígarettunni þá var það sú síðasta. Þegar þú kvaddir Bakkus var það ekkert múður, þar var innistæðulaus bankabók og engin lán að fá. Þú varst góð fyrirmynd. Þegar mestu erfiðleikarnir steðjuðu að hjá mér varst þú mín sterkasta stoð. Þá var gott að eiga sterka hönd og hlýjan faðm að halla sér að og það var þinn faðmur, elsku pabbi, þangað mun ég alltaf geta leitað.

Þú varst einstakur faðir og afi. Ég veit að þú elskaðir okkur öll. Hlýjar þakkir fyrir allt. Ég veit að heimkoma þín verður falleg, minning þín lifir í ljósi, ást og kærleika.