Danny Rose í leik með Englandi gegn Nígeríu á dögunum. Hann hefur gengið um dimman dal en líður betur í dag.
Danny Rose í leik með Englandi gegn Nígeríu á dögunum. Hann hefur gengið um dimman dal en líður betur í dag. — AFP
Enski landsliðsmaðurinn Danny Rose stal senunni í sparkheimum í vikunni með einlægri frásögn af þunglyndi sínu og almennum erfiðleikum. Þá vill hann ekki fá fjölskyldu sína á HM í Rússlandi af ótta við kynþáttafordóma.

Það er ekkert leyndarmál að ég hef staðið í ströngu hjá Tottenham á þessari sparktíð. Það varð til þess að ég fór að finna sálfræðing sem greindi mig með þunglyndi. Það veit enginn um þetta; ég hef hvorki greint mömmu né pabba frá þessu og það fýkur örugglega í þau þegar þau lesa þetta. En ég hef haft þetta fyrir mig fram að þessu.“

Þessi orð, sem enski landsliðsmaðurinn í knattspyrnu Danny Rose lét falla í samtali við nokkra breska fjölmiðla í vikunni, hafa að vonum vakið mikla athygli. Enda þótt það sé smám saman að breytast hefur umræðan um þunglyndi og geðræna kvilla hjá knattspyrnumönnum og íþróttamönnum almennt legið í láginni og rannsóknir sýna að menn eru tregir til að vekja máls á þessu af ótta við að það verði túlkað sem veikleikamerki. Andlegur styrkur skiptir oft og tíðum ekki minna máli en sá líkamlegi í íþróttum og menn vilja ekki gefa höggstað á sér.

Sjálfur var Danny Rose búinn að byrgja sína vanlíðan lengi inni. Allt byrjaði þetta í janúar 2017 þegar hann meiddist illa á hné. Honum gekk illa að fá sig góðan af meiðslunum og fann hvernig lundin þyngdist jafnt og þétt. Ekki bætti úr skák að í miðri endurhæfingunni fyrirfór frændi hans sér. „Það átti líka þátt í að hrinda þunglyndinu af stað,“ sagði hann við fjölmiðla í vikunni. Fleira kom til. Þannig tók Rose það mjög nærri sér þegar móðir hans varð fórnarlamb kynþáttaníðs í heimabæ hans, Doncaster, síðasta sumar. „Hún var mjög reið og í uppnámi yfir þessu og síðan kom einhver heim til okkar og skaut bróður minn hér um bil í andlitið – skotið var úr byssu á heimili mitt.“

Reiddist út af engu

Rose var á góðum skriði þegar hann meiddist, bæði með Tottenham og enska landsliðinu, og viðurkennir að erfitt hafi verið að sitja á hliðarlínunni og fylgjast með öðrum leikmönnum fara á kostum. Til að byrja með tjáðu læknar honum að hann þyrfti ekki að fara í aðgerð en þegar batinn var lítill sem enginn að fjórum mánuðum liðnum var mælt með því að hann færi undir hnífinn. „Þarna var ég farinn að reiðast ítrekað út af öllu og engu og vildi sem minnst af fótboltanum vita. Hvað þá að sinna endurhæfingunni,“ segir Rose og viðurkennir að hann hafi tekið öll tiltæk lyf til að freista þess að koma sér í leikhæft stand fyrir Tottenham. Allt kom fyrir ekki.

Rose er ekki þeirrar skoðunar að hann hafi verið meðhöndlaður með öðrum hætti en aðrir leikmenn „en þetta var erfitt og þannig byrjaði þetta allt saman“.

Rose var liðugt um málbeinið meðan hann var meiddur og vöktu sum ummæli hans furðu; eins og þegar hann kvartaði undan því í fjölmiðlum að hann og liðsfélagar hans væru ekki á nægilega háum launum. Þá lá hann Tottenham á hálsi fyrir að kaupa ekki stórstjörnur heldur leikmenn sem þyrfti að gúggla. Hann baðst í framhaldinu velvirðingar og þjálfarinn, Mauricio Pochettino, tók það til greina. „Orð féllu og hlutir áttu sér stað bak við tjöldin hjá félaginu mínu en ég vil ekki fara nánar út í þá sálma hér vegna þess að þá verð ég bara sektaður á ný,“ sagði hann í vikunni.

Í máli Rose kom fram að hann hefði um tíma tekið lyf við þunglyndinu en væri hættur því nú. „Mér líður vel í dag.“

Í öðru viðtali, við breska blaðið the Evening Standard, vakti Rose máls á öðru eldfimu máli, kynþáttafordómum í knattspyrnu. Þar kom meðal annars fram að hann vildi ekki að fjölskylda sín legði leið sína á HM í Rússlandi af ótta við níðinga, en kynþáttafordómar hafa lengi verið vandamál á völlum þar um slóðir.

„Ég vil ekki þurfa að hafa áhyggjur af öryggi fjölskyldu minnar meðan ég er að búa mig undir fyrsta leikinn á HM. Pabbi er í uppnámi út af þessu; það heyrði ég á rödd hans enda segir hann að þetta gæti verið síðasta tækifæri hans til að sjá mig á HM. Að heyra það kom róti á tilfinngalíf mitt enda er þetta mjög dapurlegt. En einhverra hluta vegna fékk Rússland að halda HM og við verðum bara að bíta í skjaldarrendurnar.“

Sjálfur kveðst hann orðinn „dofinn“ gagnvart kynþáttafordómum og segir knattspyrnuyfirvöld þess ekki umkomin að stemma stigu við vandanum. „Verði ég fyrir fordómum vegna litar míns í Rússlandi mun ekkert gerast. Þannig á það ekki að vera en er það því miður.“