Vilhjálmur Ólafsson

Sofðu, hvíldu sætt og rótt,

sumarblóm og vor þig dreymi!

Gefi þér nú góða nótt

guð, sem meiri' er öllu' í heimi.

(G. Guðm.)

Þín,

Elsku afi minn, nú ertu kominn til Hjöddu ömmu sem hefur beðið þín hinum megin í 20 ár.

Lífshlaupið er eins og kaflar í bók, nú er þinni bók lokið og er hún farsæl og löng með mörgum ólíkum köflum. Ég fékk sem betur fer að upplifa nokkra kaflana með þér, elsku afi.

Fyrst kynntist ég þér sem afa með ömmu þér við hlið. Þið voruð klettarnir mínir í æsku. Brúnastekkur var mitt annað heimili þar sem ég fékk alltaf ást, hlýju og öryggi. Þú varst alltaf tilbúinn að keyra mig og sækja hvort sem var í Gerplu eða á aðra staði. Þú hjálpaðir mér með lærdóminn, sérstaklega stærðfræði og landafræði og lagðir alltaf mikla áherslu á mikilvægi menntunar. Svo varstu mikill íþróttamaður. Stundaðir golfið af kappi og komst oft heim með bikara og aðra verðlaunagripi, það þótti mér mjög merkilegt. Ég dáðist oft að verðlaunahillunni þinni inní vinnuherbergi og vonaði að ég myndi vinna annað eins í fimleikum eins og þú gerðir í golfinu. Þið amma fylgdust með öllum fimleikamótum hjá mér og tókuð þátt í því með mér.

Við amma fórum stundum með þér uppá golfvöll og löbbuðum með þér eða á æfingarsvæðið að slá. Ég hef samt ekki enn fundið löngunina til að byrja að stunda þetta sport en það kemur kannski seinna. Þið amma áttuð fallegt og gott hjónaband og ekki var hægt að hugsa sér betri ömmu og afa.

Svo má segja að annar kafli hafi tekið við þegar amma féll frá. Þá urðu að sjálfsögðu miklar breytingar í lífi þínu og merkilegt hvað þú varst duglegur að aðlaga þig að því að búa einn. Það var svo gaman að sjá þig taka upp kokkabækur og fara að elda. Þetta gastu þá eftir allt. Þú varst svo duglegur í eldhúsinu og hélst heimilinu fallegu áfram. Golfið var alltaf á sínum stað og gaf þér mikið í lífinu.

Ég dáðist líka að því hvað þú fylgdist vel með og tileinkaðir þér nýja tækni eins og farsíma og tölvur. Eins varstu duglegur að ferðast.

Mest voru þetta golfferðir en svo komstu líka í heimsókn til okkar Kára til Flórens á Ítalíu. Það var nú aldeilis gaman.

Ég myndi svo segja að nýr kafli og sá næstsíðasti hafi verið þegar sjónin og heilsan fóru að hraka.

Þú varst búinn að vera svo lánsamur að vera heilsuhraustur og geta stundað golfið og íþróttir, keyrt um og farið þínar leiðir þannig að það var erfitt þegar þú þurftir að hætta að keyra og frelsi þitt var skert. Þú varst samt alltaf áhugasamur að fylgjast með okkur öllum, vildir vita hvað við værum að gera, hvernig gengi í vinnunni og hvernig krakkarnir stæðu sig. Ég er svo þakklát fyrir að þú gast verið með okkur í fermingunni hans Styrmis í vor, þú mættir hress í veisluna og naust hennar með okkur.

Það var því erfitt að fylgja þér gegnum síðasta kaflann. Það var erfitt að sjá þig, elsku hrausti afi minn, missa kraftinn og orkuna sem hafði alltaf geislað af þér. En þetta er víst gangur lífsins. Þú varst umvafinn fjölskyldunni þinni alveg fram á síðustu stundu sem elskaði þig af öllu hjarta. Ég vona að þér líði vel núna með ömmu þér við hlið á fallegum stað og fylgist með okkur öllum úr fjarska.

Guð geymi þig, elsku afi.

Þín skotta,

Vilhjálmur Ólafsson mágur minn, fjölskylduvinur og samferðamaður um langt skeið er fallinn frá á nítugasta og þriðja aldursári. Villi var ungur að árum þegar hann hélt til náms frá Siglufirði, þar sem hann var fæddur og uppalinn, og þangað kom hann ekki aftur til langdvalar, en það verða oft örlög unga fólksins af landsbyggðinni sem verður að sækja annað til náms. Villa var alltaf hlýtt til Siglufjarðar þar sem hann átti rætur og reikaði hugur hans oft norður og þannig er okkur flestum farið sem þar höfum alist upp.

Kynni okkar Villa hófust ekki á Siglufirði í uppvextinum enda hann nokkru eldri, en eftir að við Guðrún systir hans stofnuðum heimili fyrir réttum 60 árum voru samskipti fjölskyldna okkar mikil, sérstaklega á meðan börnin voru að vaxa úr grasi. Villi var einstaklega tryggur og góður vinur. Fjölskyldur okkar komu saman á hátíðum og það var alltaf gaman að koma á heimili þeirra hjóna Hjördísar og Villa. Um áramót voru oftast rjúpur þar á borðum sem húsbóndinn hafði sótt til fjalla. Dætur okkar minnast Villa sem glaðværs frænda sem alltaf var tilbúinn að ræða við börnin.

Villi var fjölhæfur til verka og einstaklega laginn við allt sem hann tók sér fyrir hendur, sama hvort um var að ræða dagleg störf, verklegar framkvæmdir, veiðar í ám og vötnum, eða aðrar íþróttir. Minnisstæðar eru veiðar með Villa í Miklavatni í Fljótum og víðar og einnig ferðir til rjúpna, en á þessum áhugasviðum kom næmi hans og lagni vel fram. Hann tókst á við allt af stakri fagmennsku.

Golfíþróttin var aðaláhugamál Villa á efri árum. Hann var meðal þeirra fremstu í hópi eldri kylfinga í áratugi, tók þátt í golfmótum eldri kylfinga bæði hér á landi og erlendis og vann þar marga sigra. Hann var um skeið í landsliði eldri kylfinga og um tíma var hann formaður Öldunganefndar Golfklúbbs Reykjavíkur og tók virkan þátt í félagsstarfi klúbbsins. Golfsins naut hann til síðustu ára eða meðan hann hafði sjón og heilsu til.

Fráfall Hjördísar fyrir um 20 árum var Villa mikið áfall, en hann hefur tekist á við lífið af þrautseigju, búið einn og stundað sín áhugamál fram á síðustu misseri. Hann hefur notið návistar og góðrar umhyggju barnanna fjögurra og fjölskyldna þeirra.

Við Guðrún og dætur okkar þökkum Villa ánægjulegar samverustundir á liðnum árum og sendum börnum þeirra Vilhjálms og Hjördísar og fjölskyldum þeirra innilegar samúðarkveðjur með þökk fyrir allt og allt.

Nú hefur Villi frændi lokið langri lífsgöngu. Hann var móðurbróðir minn og allt frá barnæsku upplýsti móðir mín mig um tilveru hans en þá var hann fluttur af fæðingarstað sínum til Reykjavíkur. Síðar hitti ég þennan fjallmyndarlega frænda og hans glæsilegu konu, Hjördísi. Þau voru miklir vinir foreldra minna og var ávallt gaman að gleðjast með þeim í afmælisboðum og öðrum athöfnum.

Það var ætíð gott að koma á heimili þeirra. Þess fékk ég að njóta á skólaárum mínum og er þakklát fyrir.

Villi var traustur maður og ekki alltaf margmáll en hafði húmor og var léttur í samræðum um málefni líðandi stundar þau sem höfðuðu til hans. Við vorum ekki alltaf sammála á hinu pólitíska sviði og oft skaut hann á mig ýmsum athugasemdum þar að lútandi en ávallt í léttum tón. Þegar ég sótti um nám í Reykjavík þá var það Villi sem sinnti þeirri vinnu fyrir mig.

Einnig þegar ég var með ungan skátahóp á skátamóti á Þingvöllum í miklu rigningarveðri þá var hringt í Villa og hann sótti mig og fleiri og kom okkur í bæinn. Það var ánægjulegt að vita til þess hvað frændi sinnti golfinu af miklum áhuga og ástríðu sem gaf honum jákvæða upplifun og auðgaði líf hans.

Villi og Hjödda voru glæsileg hjón og áttu mjög fallegt heimili sem þau sköpuðu af mikilli smekkvísi. Léttleiki einkenndi skap Hjördísar og alla hennar framkomu. Það var því Villa frænda mikið áfall að missa hana allt of snemma. Þá var gott að vita af góðum afkomendum sem hugsuðu vel um hann þegar heilsan fór að dvína.

Það má segja að Villi og Hjödda hafi verið hluti af minni lífsgöngu. Það ber að þakka af heilum hug.

Elskulegum börnum Villa, Birnu, Óla, Ödda og Laulu og öllum afkomendum sendi ég og fjölskylda mín innilegar samúðarkveðjur.

Farðu í friði, kæri frændi.