Gátan er sem endranær eftir Guðmund Arnfinnsson:
Þetta bil á bolla er.
Báðum megin hefur fat.
Víða sést á húsum hér.
Haft er líka undir mat.
Guðrún Bjarnadóttir svarar:
Borð er á bolla og norð-
urborð stórt á kökufati,
í húsi með bandsöguð borð,
á borði hjá matargati.
Helgi R. Einarsson á þessa lausn:
Lausnarinnar leita að,
litlu földu orði,
en hvert það er, ja, það er nú það,
því ekki að borði.
Helgi Seljan leysir gátuna þannig:
Borð er oft á bolla hér,
borð er yzt á fötum víst.
Úr borðviði oft byggjum vér,
á borðið hlaðið krásum líst.
Sjálfur skýrir Guðmundur gátuna þannig:
Þetta borð á bolla er.
Borð að sönnu hefur fat.
Borð sjást víða á húsum hér.
Haft svo borð er undir mat.
Þá er limra:
Björn skipstjóri frá er fallinn,
er fór hann um borð í dallinn
fyrir borð,
ég á ekki orð
álpaðist blessaður kallinn.
Og að síðustu ný gáta eftir Guðmund:
Lít ég út um ljóra minn,
ljósið góða flæðir inn
skírast þankann fljótt ég finn,
fangar gátu hugurinn:
Hæð á landi líta má.
Legstaður nú blasir við.
Oft má finna fjósi hjá.
Fjarska latt er mannkertið.
Árni Björnsson sendi mér tölvupóst og leiðrétti mig í Vísnahorni á fimmtudag: „Revían Haustrigningar var sýnd árið 1925 og varla hefurðu verið farinn að hlaupa um Laugaveginn á því méli.“ Ég þakka Árna og bið lesendur afsökunar.
Síra Jón Brynjólfsson Háfshól orti um Metu-Gísla:
Herra Gísli harðar píslir þoldi
undir hríslu allsnakinn,
Árnessýsluböðullinn.
Þetta þóttu góð tíðindi:
Er nú sagður andaður,
- ævidaga fullsaddur –
öldungurinn Andskoti,
óðalsbóndi í Helvíti.
Halldór Blöndal
halldorblondal@simnet.is