Að sögn Guðbjargar Önnu Bergsdóttur lögmanns, sem Kristín hefur leitað til hér á landi, er málið snúið. „Hún hefur enga leið til að sækja málið fyrir dómi hér á landi nema hún flytji til Íslands. Af því að hvorki hún né faðir hennar eru búsett hér á landi rekast þau alls staðar á veggi, 8. grein barnalaga kveður á um lögsögu í faðernismálum og er skýr um að aðilar þurfi að vera búsettir hér á landi,“ segir Guðbjörg.
Hún hefur kannað aðra leið sem hægt er að fara í faðernismálum, en það er að leita til sýslumanns. „Það kemur fram í 4. gr. barnalaga að hægt sé að gera faðernisviðurkenningu hjá sýslumanni. En þar gilda sömu reglur. Fram kemur í 68. gr. barnalaga að stjórnvöld geti leyst úr þeim málum er tengjast öðrum ríkjum ef barn er búsett hér á landi, eða sá sem krafa beinist að er búsettur hér á landi. En í barnalögum kemur einnig fram að dómsmálaráðherra geti úrskurðað um umdæmi sýslumanns, jafnvel þótt hann sé ekki búsettur í því umdæmi.“
Þarna vísar Guðbjörg í 4. mgr. 69. gr. barnalaga þar sem segir:
[Ráðuneytið] 1) ákveður úrskurðarumdæmi ef hvorki barn né sá sem krafan beinist að er búsett hér á landi eða ef annars leikur vafi á því hvar leysa skuli úr máli samkvæmt framangreindu.
„Ég kannaði þessa leið, en samkvæmt þeim upplýsingum sem ég fékk frá dómsmálaráðuneyti þá hefur það aldrei farið þannig. Ávallt hefur verið úrskurðað samkvæmt heimilisfesti. Það er alveg hægt að láta á það reyna, en miðað við þetta eru litlar líkur á að það verði úrskurður sem hjálpar Kristínu í hennar máli. Þá mun að öllum líkindum einnig taka töluverðan tíma að fá slíkan úrskurð.“
Hún segir málið í raun óskiljanlegt, þar sem í þessu tilviki leiki enginn vafi á faðerni. Kristín sé nú ófeðruð í þjóðskrá. „Það samþykkja allir að hann sé faðir hennar, það þarf bara að fá þetta skjalfest og staðfest og skráð á fæðingarvottorð. Hann vill gjarnan láta skrá sig sem föður hennar. Fram kemur í 1. gr. a í barnalögum að barn eigi rétt á að þekkja báða foreldra sína og að móður sé skylt að feðra barn sitt. Hún er núna ófeðraður Íslendingur og getur ekkert gert í því nema flytja til Íslands og höfða dómsmál hér. Það er meira en að segja það að flytja milli landa,“ segir Guðbjörg.