Jan Prikryl er fæddur 1987 í Tékklandi. Hann útskrifaðist með BS-próf 2010 og MS-próf 2012 í jarðfræði frá Háskólanum í Masaryk, Brno, Tékklandi. Hann er rannsóknar- og þróunarsérfræðingur hjá Gerosion ehf.
Jan Prikryl er fæddur 1987 í Tékklandi. Hann útskrifaðist með BS-próf 2010 og MS-próf 2012 í jarðfræði frá Háskólanum í Masaryk, Brno, Tékklandi. Hann er rannsóknar- og þróunarsérfræðingur hjá Gerosion ehf. Hann vinnur að umhverfisvænum lausnum og nýsköpunarhugmyndum, t.d. verðmætasköpun úr iðnaðarúrgagni fyrir jarðhita- og orkufrekan iðnað. Jan er giftur Margréti Rán Kjærnested og sonur þeirra er Kristian Mímir .

• Jan Prikryl hefur varið doktorsritgerð sína í jarðfræði við Háskóla Íslands. Ritgerðin ber heitið Efnaskipti vatns og bergs og binding CO 2 og H 2 S í jarðhitakerfum: tilraunir og líkanreikningar (e. Fluid-rock interaction and H 2 S and CO 2 mineralization in geothermal systems: experiments and geochemical modeling). Andmælendur voru dr. Alasdair Skelton, prófessor við Háskólann í Stokkhólmi, Svíþjóð og dr. Orlando Vaselli, dósent við Háskólann í Flórens, Ítalíu. Leiðbeinandi var dr. Andri Stefánsson, prófessor við Jarðvísindadeild Háskóla Íslands. Einnig sátu í doktorsnefnd dr. Sigurður R. Gíslason, vísindamaður á Jarðvísindastofnun Háskólans, og dr. Bergur Sigfússon, fagstjóri umhverfis og auðlindastrauma hjá Orkuveitu Reykjavíkur.

Efnaskipti vatns og bergs eru mikilvæg ferli í náttúrunni, sem og í margs konar iðnaði. Slíkum efnahvörfum má beita til þess að binda útblástursgös frá iðnaði, svo sem CO 2 og H 2 S, varanlega í bergi í jarðhitakerfum. Til að rannsaka jarðefnafræði slíkrar bindingar voru tilraunir gerðar á rannsóknarstofu og framgangur efnahvarfa reiknaður.

Rannsóknin var í þremur liðum: (1) leysing frumsteinda og glers við gegnumflæði vökva, og voru þá lausnir efnagreindar og föst efni myndgreind; (2) óhlutfallsbundin ummyndun frumstæðra steinda í CO 2 -ríkum lausnum, og voru þá lausnir efnagreindar, steindir greindar til tegundar og magns og samsætuhlutföll mæld; (3) steinrenning CO 2 og H 2 S við gegnumflæði vökva, og voru þá lausnir efnagreindar og steindir greindar til tegundar og magns.

Helstu niðurstöður eru að binding CO 2 og H 2 S í jarðhitakerfum ætti að vera möguleg út frá jarðefnafræðilegu sjónarmiði. Miðað við mældan bindingarhraða, bindast ~0,2-0,5 t af CO 2 og ~0,03-0,05 t af H2S árlega á rúmmetra. Þetta bendir til þess, að dæling CO 2 og H 2 S niður í jarðhitakerfi kunni að vera fær leið til að gera orkuvinnslu með jarðvarma kolefnishlutlausa.