Guðmundur Arnfinnsson er ekki einn um það að fá gott bragð í munninn þegar við hugsum til föstudagsins – fyrsta dags í þorra.

Guðmundur Arnfinnsson er ekki einn um það að fá gott bragð í munninn þegar við hugsum til föstudagsins – fyrsta dags í þorra. Hann yrkir á Boðnarmiði:

Hákarl vér þiggjum á þorra

að þjóðlegum sið feðra vorra,

harðfisk og svið

og sveran með kvið

svöllum að hætti Snorra.

Þessi vísa Guðmundar skýrir sig sjálf:

Filipus var úti að aka,

ekki fór það vel,

sjón og viti virðist hraka,

varð ei Betu um sel.

Á laugardagsmorgun orti Guðmundur og kallaði „Óvana“ en ég segi: „Guði sé lof!“:

Að morgni kaffi tek ég teyg

til að skerpa ögn á mér

bæti útí viskí veig

og vísnagátur semja fer.

Indriði Aðalsteinsson á Skjaldfönn segir um „Afglapaskarð“: „Sagt er að fleiri og fleiri fari Afglapaskarð, segir í kvæði Davíðs frá Fagraskógi. Ekki byrjar árið vel hvað þetta varðar. Dagur vill ekki úr Bragganefndinni, Kristján Loftsson skrifar hvalaskýrsluna í gegnum Oddgeir A. Ottesen frambjóðanda og varaþingmann Sjálfstæðisflokksins. Nú býð ég bara eftir því að Sigmundur Davíð verði kosin af alþingi til að fara yfir Klausturmálið“:

Í bananalýðveldi búum.

Á bavíana við trúum.

Vitmunasnauð?

Nei, vitsmunadauð

því aldrei frá afglöpum snúum.

Hólmfríður Bjartmarsdóttir fór í „heimsókn til Reykjavíkur“:

Borgin hún stækkar, hún er að fyllast af húsum

sem hráviði byggingarefnin í pollunum liggja.

Allir að byggja og allir að kaupa lóðir

og á þeim á sjálfsagt að byggja.

Í verslanamollum ég lenti í vanda að velja

allt veður í drasli, sem háttur er umhverfissóða.

Alþingi hefur í huga bankana að selja

já hagnaðarlindina, einkavinunum bjóða.

Á heildina litið er eins og óvitakrakkar

úr sínum dótakössum helli og dreifi

krönum, hótelum, gröfum og gömlum skúrum

og gleymi að spyrja um leyfi.

Halldór Blöndal

halldorblondal@simnet.is