Þorramatur Það er af sem áður var að fólk sæki í trogið á þorrablótum.
Þorramatur Það er af sem áður var að fólk sæki í trogið á þorrablótum. — Morgunblaðið/Árni Sæberg
Höskuldur Daði Magnússon hdm@mbl.is Þorrinn gengur í garð í dag. Sífellt algengara verður að veitingamenn bjóði upp á annars konar veitingar en hefðbundinn þorramat á þorrablótum. Lambalæri þykir nær sjálfsagt og margir líta ekki við súrmat.

Höskuldur Daði Magnússon

hdm@mbl.is

Þorrinn gengur í garð í dag. Sífellt algengara verður að veitingamenn bjóði upp á annars konar veitingar en hefðbundinn þorramat á þorrablótum. Lambalæri þykir nær sjálfsagt og margir líta ekki við súrmat.

„Á þorrablótum þarftu að vera með eitthvað sem hentar fyrir grænmetisætur,“ segir Ísak Runólfsson, eigandi Veislunnar. Ísak sér um matinn á þorrablóti Seltirninga laugardaginn 2. febrúar og þar verður nóg í boði fyrir þá sem ekki kæra sig um þorramat. „Á blótinu hér á Nesinu verð ég með grænmetisrétt. Svo verð ég líka með kalkún og lambalæri. Lambið er orðið staðalbúnaður á þorrablótum,“ segir hann.

Rúnar Gíslason, yfirmatreiðslumeistari og eigandi Kokkanna veisluþjónustu, kannast vel við þessa þróun. „Það eru alltaf ákveðnir hópar sem taka hrein þorrahlaðborð en það eru mjög margir sem vilja fá lambalæri með. Þá eru menn að reyna að halda í eitthvað þjóðlegt þó að það sé ekki þorramatur.“

Hann segist ekki bjóða upp á vegan-mat á sjálfu þorrahlaðborðinu en þegar pantaðar eru stærri veislur er algengt að veganistar panti sérstaklega. „Þá er það ekkert þorratengt þó að við setjum kannski reykta papriku eða eitthvað slíkt með upp á stemningu.“

Rúnar segist raunar greina mikla aukningu í vegan-óskum síðustu 4-5 árin. „Þetta er orðið ofboðslega hátt hlutfall oft. Ég þekki þetta líka vel, ég missti elstu dóttur mína í þetta!“

Ísak í Veislunni segir að þorrablótin hafi breyst mikið síðustu ár. „Það er ekki gamla trogið sem ræður. Fólk vill bara fá að hitta fólkið úr hverfinu og þetta er kannski eina slíka skemmtunin ár hvert. Mér finnst áhuginn á þorrablótum vera að aukast þó að fólk sé minna fyrir þorramatinn en áður.“