Agnar Kristjánsson var forstjóri Kassagerðarinnar um langt skeið. Á þessari mynd úr safni Morgunblaðsins situr hann við forláta skrifborð sem vitnar um metnaðarfullan rekstur. Í dag flytur fyrirtækið inn úrval umbúða erlendis frá.
Agnar Kristjánsson var forstjóri Kassagerðarinnar um langt skeið. Á þessari mynd úr safni Morgunblaðsins situr hann við forláta skrifborð sem vitnar um metnaðarfullan rekstur. Í dag flytur fyrirtækið inn úrval umbúða erlendis frá. — Morgunblaðið/KÖE
[ Smellið til að sjá stærri mynd ]
Ásgeir Ingvarsson ai@mbl.is Markaðurinn kallar eftir umhverfisvænum umbúðum og færist frá plasti.

Í byrjun þessa árs voru gerðar miklar breytingar á starfsemi Prentsmiðjunnar Odda: rekstrinum var skipt í tvær aðskildar einingar: umbúðahluta og prenthluta, og var prentreksturinn seldur til Prentmets í síðustu viku.

Kristján Geir Gunnarsson, sem áður var forstjóri Odda, er núna forstjóri umbúðastarfseminnar sem fengið hefur nafn sem lesendur ættu að þekkja vel: Kassagerðin.

„Ef við spólum til baka þá sótti Oddi inn á umbúðamarkað upp úr aldamótum og keypti bæði Umbúðamiðstöðina, Plastprent og Kassagerðina. Var allur þessi rekstur settur undir hatt Odda og vörumerki Kassagerðarinnar sett á hillu á meðan,“ útskýrir Kristján og bendir á að ætlunin á þeim tíma hafi verið að ná fram samlegðaráhrifum á milli prentunar og umbúðaframleiðslu. „En svo breyttust markaðsaðstæður þannig að við gátum ekki lengur verið samkeppnishæf sem umbúðaframleiðandi, og fórum í staðinn að flytja inn umbúðir erlendis frá. Var samlegðin á milli prentaða varningsins og umbúðanna þá orðin sáralítil og réttast að búa til tvær aðskildar einingar. Þá var mat stjórnenda að eðlismunur sé á því að vera með framleiðslufélag annarsvegar og hinsvegar sölu- og markaðsfélag í innflutningi.“

Merki með jákvæða ímynd

Kristján segir hafa farið vel á því að dusta rykið af vörumerki Kassagerðarinnar, enda félag sem á sér langa og merkilega sögu. „Þegar lesið er um sögu fyrirtækisins stendur upp úr hve stórhuga og metnaðarfullir stofnendur þess voru strax árið 1932 þegar þeir settu reksturinn á laggirnar. Allir þekkja líka merki Kassagerðarinnar.“

Eini ókosturinn við að nota Kassagerðarnafnið var, að sögn Kristjáns, að það kæmist mögulega ekki nógu vel til skila að fyrirtækið selur í dag margt fleira en kassa úr bylgjupappa. Pappakassarnir eru enn á sínum stað en búið er að bæta við úrvali af umbúðum og öskjum, og plasti til ýmissa nota. „Vöruval félagsins er fjölbreytt og tengist öllum umbúðaþörfum sem viðskiptavinir Kassagerðarinnar hafa bæði í núverandi mynd og ekki síst sem hluti af stöðugri vöruþróun sem í gangi er í hverju sinni,“ bætir Kristján við.

Þróunin er hröð á umbúðamarkaði og segir Kristján að kaupendur kalli eftir umbúðum sem eru bæði sterkbyggðar og á góðu verði, en jafnframt umhverfisvænar: að þær geti brotnað niður á náttúrulegan hátt og séu framleiddar með sem minnstu umhverfisfótspori. „Þegar við hættum eigin framleiðslu má segja að við höfum orðið að þekkingarfyrirtæki, og okkar helstu verðmæti sú mikla sérþekking sem starfsfólkið býr yfir á sviði umbúðalausna fyrir allar þarfir. Það er þetta öfluga teymi metnaðarfullra einstaklinga sem býr til fyrirtækið, en ekki vélarnar sem við stóluðum áður á.“

Næstu skrefin hjá Kassagerðinni verða að finna nýtt húsnæði, en fyrst um sinn munu Kassagerðin og Oddi deila áfram húsnæði á Höfðabakka. Þá munu starfsmenn þurfa að vera á tánum í stöðugri leit að gæðaumbúðum: „Þróunin um þessar mundir er í átt frá plastinu, og vilja framleiðendur ólmir finna staðgengisvöru sem getur verið hluti af umhverfisvænni hringrás. Við höfum undanfarið verið að kynna umbúðanýjung sem leysir frauðplast af hólmi og er óhætt að segja að viðtökur hafi verið góðar. Einnig höfum við verið í frábæru samstarfi við Friðheima um vistvænar umbúðir fyrir þeirra framleiðslu. Þessir þættir efla okkur enn frekar í að finna nýjar lausnir sem koma viðskiptavinum og umhverfinu til góða.“

Löng saga og merkileg

Kassagerðin er í hópi elstu starfandi fyrirtækja á landinu og varð upphaflega til í kringum smíði trékassa. Með tilkomu hraðfrystihúsa jókst starfsemin mikið og framleiðsla pappaumbúða hófst árið 1942.

Í umfjöllun um Kassagerðina í Morgunblaðinu í árslok 1982 segir m.a. að litlu hafi munað að kassagerðarvélin sem fyrirtækið notaði allt fram á áttunda áratuginn færist með Goðafossi árið 1944 en þegar kom að ferðinni örlagaríku komst vélin ekki niður um lestaropin og var því send með Dettifossi í staðinn.