Heimir Örn Árnason spilaði þar sinn síðasta leik og Sverre Andreas Jakobsson var dreginn inn í leikmannahópinn. Þeir voru báðir í þjálfarateymi liðsins. Það vantaði bara að Jónatan Magnússon birtist í KA-búningnum til að fullkomna veisluna.
Í viðtali eftir leik sagði Sverre að hann og Heimir hefðu séð mikinn sjarma í því að spila saman nokkrar varnir. Þeir spiluðu eina vörn saman í leiknum.
Heimir sagðist hafa fengið gæsahúð þegar Sverre kom inn á og það hefðu verið mistök að láta hann ekki spila meira.
Eins og alltaf þegar leikmaður kemur inn í hóp þá fer annar út. Sá var búinn að taka hundrað aukaæfingar á þessu tímabili, spila frábærlega með U-liði KA og stimpla sig inn í aðalliðið með góðri frammistöðu þar. Persónulega finnst mér það mjög ófaglegt hjá þjálfarateyminu að henda slíkum manni úr leikmannahópnum svo að gömul kempa getið sungið sinn svanasöng í tuttugu sekúndur.
Ég veit að margir KA-menn eru mér sammála og þar á meðal eru leikmenn og stjórnarmenn. Þjálfarar eiga ekki að misnota stöðu sína til að búa til eitthvað sjarmerandi sem þjónar þeirra einkahagsmunum. Þeir eiga að hlúa að sínum leikmönnum í stað þess að særa þá.