„Gríðarlega margt áhugavert hér“

Það er mjög áhrifaríkt að koma inn í íslenska skálann, í innsetningu Hrafnhildar Arnardóttir,“ segir Nína Hjálmarsdóttir, dansgagnrýnandi Morgunblaðsins. Hún er stödd í Feneyjum, hefur verið að skoða hinn viðamikla Feneyjatvíæring, þann 58., og var í fyrrakvöld viðstödd opnun íslenska skálans með innsetningu Hrafnhildar, sem þekkt er sem Shoplifter. Verk hennar, Chromo Sapiens, er gert úr einkennisefni hennar, hári.

„Innsetningin er mjög falleg og greinilega gríðarlega mikil vinna sem liggur að baki. Hvaðan kemur allt þetta hár!?“ veltir Nína fyrir sér. „Þetta er eins og að ganga inn í gin skrímslis og við taka þrjú rými með mismunandi litapallettum. Hrafnhildur á mikið hrós skilið fyrir verkið.“

Það var troðið út úr dyrum við opnun íslenska skálans og löng röð fyrir utan af fólki sem vildi komast inn, enda segir Nína hann þekktan fyrir að vera með skemmtilegasta partíið við opnun tvíæringsins. Gestir gengu gegnum listaverk Hrafnhildar og komu þá í stóran bakgarð þar sem íslenskir plötusnúðar lék kröftuga suðræna tónlist sem gestir dönsuðu við. Eftir að Hrafnhildur hafði haldið stutta tölu steig hljómsveitin HAM á svið en hún samdi og flytur hljóðmynd verksins. „HAM lék eftirlætislag listakonunnar, „Animalia“, og tók allmörg önnur lög. Mesta stemningin var eflaust þegar þeir léku „Dauð hóra“. Síðan tóku fleiri plötusnúðar við, það var frábær stemning og mikið dansað.“ Nína bætir við að Íslendingar hafi líklega verið hátt í helmingur gesta og „þetta var örugglega besta partíið í Feneyjum“ – og eru þau þó mörg.

Í gær var tvíæringurinn opnaður fyrir almennum gestum en á miðvikudag og fimmtudag var blaðamönnum, listamönnum, söfnurum og safnafólki boðið að skoða sýningarnar. „Hér eru margar svakalegar týpur og ótrúlega glæsilega búnar,“ segir Nína. „Og stemning hefur verið mjög góð á svæðinu.“

Segja má að tvíæringurinn sé tvískiptur. Annars vegar eru þjóðarskálarnir en að þessu sinni taka 87 þjóðir þátt. Um helmingur þeirra er á gamla kjarnasvæðinu, í garðinum Giardini, en hinir eru í allrahanda húsnæði sem þjóðirnar leigja út um borgina og er íslenski skálinn einn þeirra en hann er í gömlu vöruhúsi á eyjunni Giudecca. Hinn hlutinn er aðalsýningin sem er nú á ábyrgð sýningarstjórans Ralphs Rugoff og nefnist „Megir þú lifa á áhugaverðum tímum“. Sú sýning er bæði sett upp í ítalska skálanum í Giardini og í hinni fornu skipasmíðastöð Arsenale.

Þegar Nína er spurð um eftirlætissýningar og verk sem hún hefur séð þá nefnir hún franska skálann, sýningu Lauru Provost, sem margir spá aðalverðlaunum tvíæringsins og eins þann argentínska, með verki Thomasar Saraceno. „Þar hafa kóngulær spunnið vefi í þrjá mánuði en hafa nú verið fjarlægðar og eftir sitja vefirnir sem listaverk og það hefur vakið mikla lukku,“ segir hún og bætir við að þá hafi hún hrifist mikið af verki hinna kínversku Sun Yuan and Peng Yu. Þau sköpuðu vélmenni sem sópar sífellt að sér blóðkenndum vökva sem vekur hughrif.

„Það er gríðarlega margt áhugavert hér. Verk listamanna úr minnihlutahópum eru áberandi og satt best að segja er sérkennilegt að sjá hvíta spariklædda gesti, sem eru í meirihluta, horfa á þau. En það er greinilegt að sýningarstjórinn reynir að fanga það sem er að gerast nákvæmlega núna í samtímalistinni og þess vegna er svo gaman að vera hérna,“ segir Nína.