Á Eskifirði Benedikt Jóhannsson fagnar 40 ára starfsafmæli hjá Eskju í byrjun október.
Á Eskifirði Benedikt Jóhannsson fagnar 40 ára starfsafmæli hjá Eskju í byrjun október.
Veiðar og vinnsla á makríl gengu vel í sumar, en botninn datt úr veiðunum fyrr en síðustu ár. Benedikt Jóhannsson hjá Eskju trúir ekki öðru en einhver loðnukvóti verði gefinn út í vetur.

Ágúst Ingi Jónsson

aij@mbl.is

Eftir loðnubrest í vetur sem leið segir Bendikt Jóhannsson, yfirmaður landvinnslu hjá Eskju á Eskifirði, að það hafi verið dýrmætt að fá góða makrílvertíð og úrvals hráefni hafi borist jafnt og þétt á land. Flest hafi gengið upp í sumar, bæði í veiðum og vinnslu, og ástæðulaust sé að kvarta yfir mörkuðum þó svo að verð mætti alltaf vera hærra. Vonbrigði hafi þó verið hversu lítið hafi veiðst af makríl í þessum mánuði. Nú er síldarvertíð komin á fullt, vel hefur veiðst og aflinn fengist nær landi en síðustu ár.

Keyptu dvalarheimilið fyrir starfsfólk Eskju

Um 65 manns starfa í uppsjávarfrystihúsi Eskju og er unnið á tólf tíma vöktum þegar mest er að gera. „Um þriðjungur er fastráðið lykilfólk, sem starfar hjá okkur allt árið. Aðrir starfsmenn koma víða að, Íslendingar jafnt sem útlendingar, og margir hafa komið árlega á vertíðar frá því að nýja fiskiðjuverið var tekið í notkun 2016. Okkur hefur gengið vel að ráða starfsfólk og upp til hópa er þetta hörkufólk,“ segir Benedikt. Margt af aðkomufólkinu býr í Hulduhlíð, sem áður var dvalarheimili aldraðra á Eskifirði, en Eskja keypti húsið fyrr á þessu ári.

Þegar rætt var við Benedikt á dögunum var þó ekki vinnsla í húsinu. Mikil törn með helgarvinnu var að baki, tvö skipanna á útleið og það þriðja á leið með um 750 tonn af makríl úr Síldarsmugunni. Þá var lokahnykkurinn eftir á makrílvertíðinni og um fjögur þúsund tonn óveidd. Veiði hafði þá tregast og erfitt haustveður á miðunum.

Eskja hefur endurnýjað skipakost sinn á síðustu árum þó svo að nöfnin séu kunnugleg fyrir Eskfirðinga; Aðalsteinn Jónsson, Guðrún Þorkelsdóttir og Jón Kjartansson. Afkastageta frystihússins er um 800 tonn af hráefni á sólarhring á makrílnum og er aflinn frystur jafnóðum og hann kemur úr tönkum skipanna, sem eru við löndunartækin á meðan. Elsta skipið, Jón Kjartansson II, hefur nýst vel á kolmunnaveiðum.

Loðnubresturinn í vetur var mikið áfall

Loðnu verður leitað í september og október og vonast menn eftir jákvæðum fréttum þó svo að fyrstu vísbendingar um veiðiárganginn í vetur hafi ekki lofað miklu.

„Loðnubresturinn í vetur var mikið áfall fyrir greinina og verði niðurstöður loðnuleitar neikvæðar trúi ég samt ekki öðru en stjórnmálamenn leyfi veiðar á 100-150 þúsund tonnum af loðnu. Það hefði verulega neikvæð áhrif fyrir þennan markað ef menn ákveða núll-veiði tvö ár í röð. Með lágmarkskvóta geta menn sinnt hrognamarkaðnum og aðrir heilfrystimarkaðanum eftir atvikum. Annars verður hætta á að enginn markaður verði fyrir loðnuafurðir,“ segir Benedikt.

Eftirlitsmaður hjá Sölumiðstöðinni

Benedikt flutti frá Keflavík til Eskifjarðar að loknu námi í Fiskvinnsluskólanum og hóf störf sem eftirlitsmaður í frystihúsum innan vébanda Sölumiðstöðvar hraðfrystihúsanna vorið 1978. Haustið 1979 hóf hann störf sem aðstoðarverkstjóri í frystihúsi Hraðfrystihúss Eskifjarðar og 1. október næstkomandi fagnar hann því 40 ára starfsafmæli á Eskifirði.

Þá gerði fyrirtækið m.a. út tvo togara, Hólmanes og Hólmatind, og rak öflugt frystihús og óhætt er að segja að á fjórum áratugum hafi margt breyst hjá Eskju. Benedikt hefur starfað sem verkstjóri og framleiðslustjóri og um tíma var hann jafnframt yfirmaður rækjuverksmiðjunnar á Eskifirði. Hann var útgerðarstjóri í um 10 ár frá 2008 til 2017 og síðustu tvö ár hefur hann verið yfirmaður landvinnslu Eskju.

Löngu orðinn Eskfirðingur

Benedikt er löngu orðinn Eskfirðingur, en hann og kona hans, María Hákonardóttir frá Eskifirði, eiga fjögur börn, Jóhann Ragnar, Kristínu Mjöll, Þórdísi Mjöll og Konný Bjargeyju, auk ellefu barnabarna. Þrjú barnanna eru búsett á Eskifirði.

Benedikt hafði æft fótbolta með ÍBK áður en hann hélt austur 1978 og tókst að vekja athygli sem efnilegur markmaður, enda Keflvíkingar frægir fyrir það á þessum árum að framleiða afburða markmenn. Hann hóf fljótlega að leika með Austra í næstefstu deild og næstu 18 árin spilaði hann með Austra og KVA, sameinuðu liði Vals á Reyðarfirði og Austra.

Síðasti leikurinn var sigurleikur gegn Sindra frá Höfn haustið 1996 þar sem tekist var á um sigur í 4. deild. Þá var kallað á Benedikt til að leysa af hólmi Gunnleif Gunnleifsson, síðar landsliðsmarkvörð í knattspyrnu, sem þá var kominn suður til að æfa handbolta. Með KVA þetta ár lék Jóhann Ragnar, sonur Benedikts. Hann var þá einn yngsti leikmaður liðsins, en nú í sumar var Jóhann aldursforseti í liði Fjarðabyggðar.